Alþýðublaðið - 13.02.1926, Blaðsíða 3

13. febrúar 1926.
ALÞÝÐUBLAÐID
3
Neðri deild.
Par var í ga^r frv. um kyn-
bætur hesta og viðauka við Flóa-
áveitulögin vísað til 2. umr. og
landbúnaðarnefndar, og frv. um
útsvör til 2. umr. og allshn. Öll
stj.frv. Atvinnumálaráðh. taldi að
Flóaáveitan myndi fullgerð næsta
sumar, og er nú að sjá, hvort svo
verður. Lengst var rætt um út-
svörin, enda kvaðst M. Guðm.*
búast við, að engir tveir þing-
mannanna væru sammála um út-
svarsmálin.
í efri deild var enginn fundur.
Inngjðfin mikla.
Af grein í einu íhaldsfolaldinu
iékk „danski Moggi“ biðilskveisu
um daginn og var þungt haldinn.
Var þá Guðmundur Hannesson
sóttur í skyndi til að lina kval-
irnar, og hittist þá svo heppi-
lega á, að hann hafði rétt í því
fengið mixtúrukagga sunnan úr
París, og ætlaði hann, að annað
meðal myndi ekki duga betur við
þess kyns fári. Mixtúran var sam-
ansett úr afgömlum landsföður-
bitter, sem geymst hafði í kjall-
araskoti alt frá dögum Lúðvíks
15., og var hrært út í ítölsku
svartliðapúðri, sem Mussoiini ætl-
aði að gefa Jóni Porlákssyni í
Guðbr. Jónssonf Halastjarnan.
maðurinn og þeir, sem höfðu
heyrt orð hans og atkvæði séra
Davíðs, gátu nú engar brigður
borið á sjálfstæði hans, fanst hon-
um.
En um leið og séra Davíð sagði:
„Nei“, kom Árni inn í salinn og
heyrði til hans.
Þegar nafn Árna var lesið upp,
anzaði enginn, en nú, áður en
nafn þess, sem næstur var séra
Davíð i röðinni, var lesið upp,
kallaði Árni: „Árni Eyvindsson
segir: Já.“
Árni var bálsvartur í framan af
reiði og var það nokkur von,
því að svo stóð málið, að ef hann
og séra Davíð greiddu atkvæði
með, var það samþykt með 14
tryggðapant, þegar Jón gekk suð-
ur hérna um árið, en gleymdi
því svo í vasa sínum, þangað til
Jón var kominn út á hlað; en
þá nenti „Mússi“ ekki að elta
hann. Þegar „Moggi“ hafði tekið
inn mixtúruna, fékk hann skruðn-
inga mikla, líka þeim, sem getið
var um forðum í „Alt í grænum
sjó“. Ók þá læknirinn inngjöfina,
og iiggur nú „Moggi" greyið með
háhljóðum í veikri von urn betri
heilsu á eftir. Annars töldu sumir
þessa aðferð koma í bága við
kenningar prófessorsins, því að
hann hafi jafnan haft fylstu ótrú
á meðulum. Aðrir þykjast þess
fullvissir, að hann ætli ekki að
létta inngjöfina, fyrr en hún er
orðin jafnfyrirferðarmikil og
nefndarálitið sæla, sem G. H.
samdi forðum um friðun héra á
íslandi, en að þá hljóti „Moggi“
annað tveggja að verða sprung-
inn af ofþembu. eða hann neyð-
ist til að selja upp öllum skömt-
unum, og verður þá ófagurt um
að litast í nánd við hann.
Z.
Hagííðintli í jaimar 1926.
Verðskýrslur verzlana yfir út-
söluverð í smásölu í Reykjavík
sýndu, að meðalverðið hefir stað-
fð í stað frá því í byrjun dezem-
bermánaðar og þangað til í byrj-
un janúar í ár, en verðið var 11
af hundraði lægra heldur en í
atkv. á móti 12, en svona féll
það með 13 á móti 13, og Árni
var einmitt búinn að ráðstafa at-
kvæðum þeirra baggja í málinu.
Hann hafði selt flutningsmanni
frumvarpsins, þingmanni í efri
deild, atkvæði sitt og séra Davíðs
fyrir atkvæði hans með utanfarar-
styrk til mágs eins þingmanns
í neðri deild' og fengið fyrir það
atkvæði hans á móti þingsályktun
í sameinuðu þingi, en fyrir það
hafði hann fengið 2 atkvæði í
neðri deild með brú á lækjar-
sprænu eina, sem ætluð var til
uppörvunar kjósendum hans. Og
nú þurfti ekki annað til að spilla
þessari, að vísu nokkuð flóknu,
en ágætu verzlun, heldur en það,
að hann tefðist frá að gæta séra
janúaþ í fyrra. I búreikningi Hag-
stofunnar er miðað við áætlaða
neyzlu 5 manna fjölskyldu í
Reykjavík fyrir stríðið og sýnt,
hve mikilli upphæð sama neyzla
hefði numið eftir verðlagi í jan.
síðast liðnum. Verð á matvörum
hafði þá hækkað frá byrjun dez.
til ársloka um 1,5 af hundraði,
en eldsneyti og ljósmeti lækkað
um 10,5 a. h. Lækkunin á ljós-
meti og eldsneyti stafaði mest
af því, að suðugas lækkaði um
áramót (úr 50 niður í 40 aura
teningsmetrinn), en hækkunin á
matvöruverðinu stafaði aðallega
af hærra verði á nýjum fiski.
Útflutningur íslenzkra afurða
1925 var nálega 71 millj. kr., en
80 millj. árið áður, eða 11 a. h.
lægri að krónutali síðast liðið ár.
En ef tekið er tillit til þess, að
peningagildið hækkaði mikið á ár-
inu, og sé verðupphæðum þessum
breytt í gullkrónur samkv. meðal-
gullgildi krónunnar í hverjum
mánuði fyrir sig bæði árin, þá
nemur útflutningurinn 1924 rúml.
43 millj. gullkróna, en 1925 tæp-
um 52,5 millj gullkróna eða 19
a. h. hærri 1925 en árið áður,
Samkvæmt skýrslum frá yfir-
fiskimatsmönnunúm hefir verkað-
ur saltfiskur verið fluttur út sem
nam 39 millj. kg. 1925, en árið
áður nam útflutningurinn 42,75
millj. kg. ; hann er því nál, 9 a. h.
minni 1925 en 1924.
Skýrslur Fiskifélagsins um fisk-
afla víðsvegar af landinu sýna,
að aflinn hefir orðið 315 þús.
Davíðs bróður síns af náunga,
sem hann hitti á götunni og gat
ekki hrist af sér.
Hann gekk að séra Davíð og
sagði svo ýmsir heyrðu: „Þú átt-
ir að segja já, séra Davíð!“
En nú, þegar séra Davíð var
farinn að þræða braut sjálfstæðr-
ar hugsunar í elli sinni, reyndist
örðugt að stöðva hann.
Hann reis snúðugt upp og sneri
sér að Árna, anzaði honum upp.
yfir alla og steypti að dæmi pró-
fessors Eiríks undan sér kjör-
dæminu með þessurn karlmann-
legu orðum:
„Þótt þú kann ske halbir það,
Árni! þarft þú ekki að ímynda
þér, að ég sé nein Jialastjarna.“
Endir.