Skák - 01.04.1994, Blaðsíða 5

Útgefandi og ritstjóri:
Jóhann Þórir Jónsson
Ritnefnd:
Friðrik Olafsson
Guðmundur Sigurjónsson
Helgi Olafsson
Jóhann Hjartarson
Jón L. Árnason
Margeir Pétursson
Karl Þorsteins
Jón Pálsson
Guðmundur Arnlaugsson
Guðmundur G. Þórarinsson
Birgir Sigurðsson
Auglýsingar:
J.Þ.J.
Einar H. Guðmundsson
Ut koma 10 tölublöð á ári.
Áskriftarverð 5000 kr. árg.
Einstök blöð 600 kr.
Gjalddagi er 1. janúar
Utanáskrift:
SKÁK, pósthólf 1179
121 Reykjavík
Skákprent
Dugguvogi 23, símar 31335 (skrifst.),
31391 (tæknideild),
31975 (prentsalur),
31399 símbréf
Efni:
Haustmót Taflfélags
Reykjavíkur 1993
Dæmahornið
Islendingar í fimmta sæti
á HM-Iandsliða í Luzern
Frá Skáksambandi íslands
43. Helgarskákmótið í
Keflavík
Ritstjórarabb
Mjög er mér til efs að alþjóðlegt skákmót hefði séð dagsins ljós í
Kópavogi nú án Gunnars Birgissonar forseta bæjarstjórnar þar, verktaka
hjá Gunnari og Guðmundi hf. og Klæðningu hf. en í mínum huga fyrst
og fremst skákmeistara. Vissulega rnæðir mótshaldið mest á
forsvarsmönnum Taflfélags Kópavogs sem ber hitann og þungann af
framkvæmdinni, en svona er þetta nú samt. Án stuðnings skilningsríkra
stjórnvalda verður allt erfiðara og mörgum ómögulegt. Eins og kunnugt
er verður þetta mót með sama sniði og Hellismótið nú á dögunum, enda
kom þar fram stórmerk nýjung í framfaraátt.
Ljóst er að slíkt mótsfyrirkomuiag gefur fleiri tækifæri til dáða og er
aflvaki ungum mönnum til þess að reyna sig til hins ítrasta. I þessu
sambandi kemur fram í hugann kvikmyndin „Leitin að Bobby Fischer"
þar sem þessi mynd hefur verið sýnd í Bandaríkjunum hefur hún kallað
fram stórkostlega umræðu um gildi skáklistarinnar í uppeldis- og
þroskavænlegu tilliti vestur þar. Umræða þessi sem mest hefur átt sér
stað í fjölmiðlum ekki síður en milli skólamanna hefur síðan hleypt af
stað ótrúlegri skákbylgju æskufólks í Bandaríkjunum svo ekki verður
séð fyrir endann á ósköpunum. Fyrir okkur sem aldrei höfum gengið
þessa dulin eru þetta samt ljómandi tíðindi. „Allt gott kemur að utan“
segir einhversstaðar og jafnvel þótt það hafi orðið að fara utan fyrst!!
Fari svo sem horfir verður þess ekki langt að bíða að skáklistin lyfti
„ameríkananum“ á æðra tilverustig. Og hvað þá, lasm.? Kannski þeir
fari að eignast sína skákmenn sjálfir. Hjá okkur hefur þetta gengið með
miklum bágindum. Vissulega vinnum við flest bama- og unglinga-,
einstaklings- og sveitamót sem við tökum þátt í en samt er tekið á
skákuppbyggingunni með hangandi hendi af stjórnvöldum. Jú, jú, þau
ræskja sig stöku sinnum - eða er það ekki?
Anton Sigurðsson skólastjóri í Isaksskóla, þar sem fjöldi ungra
skákmeistara hefur stigið sín fyrstu spor, orðaði þetta reyndar nokkuð
óvænt. Aðspurður vildi hann ekki gera svo mikið úr fjölda þeirra né getu
sem lært hefðu að tefla hjá honum en.... Hann hafði veitt því athygli að
þeir nemendur sem lagt höfðu stund á skákina hjá sér urðu gegnumsneitt
miklu betri nemendur og fólk en hinir. Þeim vegnaði sem sagt miklum
mun betur í lífinu eftir að hafa tileinkað sér leikreglur og ögun
manntaflsins. Jú, alveg rétt, nákvæmlega það sama og skólamennirnir
segja þarna fyrir vestan.
Hér er nú komin ástæðan fyrir þessu brölti mínu síðustu áratugina. Ég
trúi því statt og stöðugt að manntaflið geri okkur að betri einstaklingum.
Því fagna ég framtaki Kópavogsmanna og áma þeim allra heilla.
SKÁK 65