Alþýðublaðið - 05.02.1920, Blaðsíða 1
Alþýðublaðið
Greíið út aí Alþýðuflokknum.
1920
Fimtudaginn 5. febrúar
26. tölubl.
Alþing'i sett.
í dag kl. i var Alþingi sett;
sté síra Friðrik J. Rafnar í stólinn
og flutti skörulega ræðu. Mavgt
ttianna v?.r að vonum við þing-
setninguna. Ailir þeir þingmenn
Sem koamir eru ttl bæjarins voru
viðstaddir athöfnina, en vegna
þess hve margir eru ókomnir enn-
þá — koma nieð Sterling um
helgina — verður þingfundum
frestað urz þeir koma.
Að sögn iiggja mórg mál fyrir
þessu þingi auk stjóraarskrárinnar
svo sem frumvarp uin fjölgun
þingmanna í Reykjavik upp í 6;
sifjalögin, sem ekki urðu afgreidd
á síðasta þingi; vatnalög o. fl.
Svo verður væntanlega brædd
saman ný stjórn, hvernig sem það
bú verður.
8-tima-ðagurinn.
Fyrir rúmu ári síðan gerði
’erkmannasambaodið í Danmörku
sarnning við vinnuveitendur um
áfi vinnudagurinn skyldi vera 8xji
títni, og síðar, 17. maí 1919, var
®hn gerður samningur um að í
síðasta lagi 1. janúar 1920 skyldi
^toennur vinnudagur vera 8 tím-
ar eða 48 tímar á viku við alla
^baðarvinnu.
liengi hefir það verið takmark
^srkamanna í öðrum löndum, að
^°ma skipulagi á vinnutímann og
lögleiddur yrði 8 tíma vinnu-
á^gur. Nú hafa Danir fengið þetta
á'-eð samningi á skömmum tíma,
innan skamms verður lagt
fram frumvarp um þetta efni í
^'kisþinginu danska.
Hér þótti það firn um síðustu
^mót, þegar prentarar gerðu
^röfuna um 8 tíma vinnudag.
€i$tnr og bolsivíkar.
Khöfn 3. febr.
Frá Reval er símað, að Eístland
fái ýms sérleyfi og 15 miljónir
rúbla í gulli hjá bolsivíkum [sem
sinn þátt af hinum fyrv. sameigin-
lega ríkissjóðij.
Savið 0stiunð.
Khöfn 3. febr.
Davíð 0stlund [er dönsk blöð
segja að sé] sá útsendari Heims-
bannsfélagsins, sem andbanningar
séu hræddastir við, hóf bann-
starfsemi sína hér í gær.
3njlnenzan.
Khöfn 3. febr.
7445 menn hafa sýkst hér (í
Khöfn) vikuna sem leið. Lækna-
félagið, Rauði krossinn og Hús-
mæðrafélagið hafa sett á fót
hjálparstöðvar.
ðsvijni aaðvaiðsins.
(Nl.)
Svívirðilegasta lygi auðvaldsins
var þó í því fólgin, að Mbl., kosn-
ingadaginn, flutti þá fregn, að
Ólafur Friðriksson væri efstur á
lista verkamanna af þvi, að hann
hefði hótað, að öðrum kosti, að
láta Alþýðublaðið berjast með
hnúum og hnefum á móti alþýðu-
listanum. Þessi óþokka-ummæli
kryddaði Mgbl. svo með því, að
Ó. F. vildi troða skóinn niður af
sér hæfari flokksmönnum, og aö
það sýndi bolsivíkahugaríar hans,
að hann ætlaði að láta Alþbl. —
málgagnið sem verkamenn hafa
komið sér upp með eigin fjárfram-
lögum — berjast gegn verkamönn-
um, ef sér yrði ekki tildrað hæst.
Vitanlega voru álygar þessar
eins heimskulegar og þær voru
illgjarnar, því það var hvorttveggja
jafn heimskulegt að trúa, að Ólaf-
ur Friðriksson gæti ráðið því, að
blað verkamanna berðist gegn
þeim sjálfum. og hitt, að Ól. hót-
aði að snúast gegn alþýðulistanum.
Það mun líka varla hafa verið til
sá félagi í verklýðsfélögunum, sem
lagði trúnað á þetta. Ó. F. er of
vel þektur þar, til þess að menu
trúi þar, að honum komi eiginhags-
munir til. En vel líklegt er, að
þessu hafi verið trúað af mörgum
lesendum Morgunblaðsins, því þeg-
ar sami maðurinn er rægður ár
eftir ár, fer varla hjá þvi, að menn
trúi einhverju af álygunum, hversu
góður sem maðurinn er.
Sannleikurinn í þessu máli var
sá, að það töldu víst allir fulltrúar
verklýðsfélaganna það sjálfsagt,
að Ó. F. yrði efstur á alþýðulist-
anum, svo að jafnvel þó Ó. F.
væri inurættur eins og Mbl. vill
gera hann, þá hefði alls ekki verið
tækifæri fyrir hann að sýna það
innræti.
Morgunblaðið hefir nú orðið að
eta ofan í sig alla þessa lygi, því
í gær varð það að birta svohljóð-
andi yfirlýsingu:
Yflrlýsing.
Yið undirritaðir, sem kosnir
vorum í nefnd af fulltrúaráði verka-
lýðsfélaganna til þess að gera til-
lögur um fulltrúaefni á lista til
bæjarstjórnarkosningar, lýsum hér
með yfir því, að við lögðum til,
að hr. ritstjóri Ólafur Friðriksson
yrði eLtur á lista verkalýðsfélag-
anna, án þess áður að hafa ráðg-
ast um það við hann eða nokkurn
annan, og án þess að hann eða
nokkur annar hefði minst á það
við okkur. — Þessi tillaga okkar
var samþykt á fulltrúaráðsfundi