Føroya kunngerðasavn A og B - 16.05.1997, Blaðsíða 14

278

5) gevur eina nøktandi grundgeving fyri at taka
ffam hesi viðurskifti,
6) ber saman ella setur saman hugtøk, háttaløg og
upplýsingar á sera hollan hátt og metir um og
algildar eftir teimum, og
7) nýtir sína vitan ávikavist sín førleika til kend
greiðsluevni á sera hollan hátt og møguliga eis-
ini til ókend greiðsluevni, og at hann dugir at
seta saman viðkomandi meginreglur á tílíkan
hátt, at ymiskar loysnir verða settar fram.
Stk. 2. Próvtalið 13 er eitt undantakspróvtal. Próvtal-
ið verður givið fyri framúr sjálvstøðugt og avbera
gott avrik ella samsvarandi støðumet. Fortreytin fyri
próvtalinum er, at næmingurin sýnir eitt einastand-
andi avrik, og at hann skjótt fatar og til fulnar skilir
eitt ivamál ella eitt evni, og at hann samstundis sýnir
sjálvstøðuga støðutakan og hevur yvirlit yvir stórar
partar av tilfarinum og samanhangið í tí.
§ 5. Upp í próvtalsflokkin “miðal” (próvtølini 9, 8
og 7) hoyra avrik og støðumet, har næmingurin
1) sýnir rúma og nøkulunda holla vitan ávikavist
rættiliga rúman og nøkulunda hollan førleika í
lærugreinini,
2) greiðir frá evninum, ið verður viðgjørt, á tflíkan
hátt, at aðaltættir verða tiknir fram,
3) sýnir víðtøkna vitan um hugtøk og háttaløg,
ávikavist víðtøknan førleika í hugtøkum og
háttaløgum,
4) greiðir frá hesum á tflíkan hátt, at nógvir við-
komandi tættir verða tiknir fram,
5) gevur eina nøkulunda nøktandi grundgeving fyri
at taka fram hesi viðurskifti,
6) ber saman ella setur saman hugtøk, háttaløg og
upplýsingar á rættiliga hollan hátt og metir um
og algildar eftir teimum, og
7) nýtir sína vitan ávikavist sín førleika til kend
greiðsluevni á rættiliga hollan hátt.
§ 6. Próvtalið 6 er markið fyri at standa, tá ið krav er
um at standa. Próvtalið svarar tí til eitt avrik ella
støðumet, har næmingurin hevur tað minstamark av
fatan, kunnleika og førleika, sum kann verða góðtik-
in, íyri at próvtøkan/royndin verður góðtikin sum
staðin. Viðvíkjandi tí fatan, sum næmingurin sýnir,
umframt tí kunnleika og tí førleika, sum næmingurin
sýnir, má tað positiva og negativa íkastið í avrikin-
um vera nøkulunda javnt býtt, tó skal tað positiva
íkastið hava yvirvág. I skrivligum og munnligum av-
rikum, har tað rímiliga neyvt ber til at siga, hvussu
stóran brotpart av uppgávuni ella av evninum, sum
er sett fram, næmingurin hevur megnað at loyst, skal
hesin brotpartur vera størri enn 'h.
§ 7. Upp í próvtalsflokkin “ivasamt” (próvtølini 5,
03 og 00) hoyra avrik og støðumet, har næmingurin
1) sýnir avmarkaða og ivasama vitan og avmar-
kaðan og ivasaman førleika í lærugreinini,
2) hevur ilt við at skilja ímillum tað, sum er týd-
ningarmikið, og tað, sum ikki er týdningarmikið,
3) sýnir ov lítla vitan um hugtøk og háttaløg ávika-
vist ov lítlan førleika í hugtøkum og háttaløgum,
4) greiðir frá hesum á tflíkan hátt, at bert fáir við-
komandi tættir eru tiknir fram,
5) gevur eina ófullfíggjaða grundgeving fyri at taka
fram hesi viðurskifti,
6) ber saman ella setur saman hugtøk, háttaløg og
upplýsingar á ein ivasaman hátt, og metir um og
algildar eftir teimum, og
7) nýtir sína vitan ávikavist sín førleika til kend
greiðsluevni á ivasaman hátt.
Stk. 2. Próvtalið 00 er eitt undantakspróvtal. Próvtal-
ið verður givið fyri eitt avrik ella eitt støðumet, har
næmingurin hevur sýnt púrt onga fatan av pensum í
lærugreinini í tí ávísu útbúgvingini. Próvtalið 00
verður eisini givið, tá als einki fakligt avrik verður
sýnt.
§ 8. Próvdómari ella próvhoyrari gevur próvtalið. Tá
ið bæði próvdómari og próvhoyrari skulu døma,
verður próvtalið ásett eftir samráðing teirra millum.
Stk. 2. Eru próvdómari og próvhoyrari ikki samdir
um eina felags døming, áseta teir hvør sítt próvtal.
Próvtalið fyri próvtøkuna verður miðaltalið av hes-
um báðum próvtølunum, hækkað/lækkað til næsta
próvtal á próvtalsstiganum. Liggur miðaltalið mitt í
millum tvey próvtøl, verður endaliga próvtalið næsta
hægra próvtalið, um próvdómari hevur givið hægra
próvtalið, og annars næsta lægra próvtalið. Er ó-
semja um, um støðumetið ella avrikið skal verða
dømt “Staðið” ella “Ikki staðið”, er døniing próv-
dómarans avgerðandi.
Stk. 3. Eru fleiri próvdómarar ella próvhoyrarar uppi
í dømingini, hava teir í felag próvdómara- ávikavist
próvhoyraramyndugleika smbr. stk. 1. í hvørjum
bólki, ávikavist próvdómarabólkinum og próvhoyr-
arabólkinum, verður dømingin, um talan er um ó-
semju, ásett sum miðaltalið av teimum einstøku
dømingunum hækkað/lækkað til næsta tal á próvtals-
stiganum. Hækkað verður, um miðaltalið liggur mitt
millum tvey próvtøl.
Stk. 4. Óansæð reglumar í stk. 2 og 3, kann ikki
verða avrundað til próvtølini 13 og 00.
Stk. 5. Stk. 1-3 verður somuleiðis nýtt, tá ið ikki
verður dømt eftir 13-stiganum, smbr. § 1, stk. 2 og 3.
Stk. 6. Stk. 2 og 3 verða ikki nýtt, um so er, at avgerð
verður tikin av landsstýrismanninum, einum avgerð-
arfólki (uppmanni) ella øðmm sambært reglum, ið
em ásettar fyri tær einstøku útbúgvingamar.
§ 9. Tá ið heildarpróvtal verður ásett við støði í fleiri
partspróvtølum fyri ymisk avrik ella støðumet, er
próvtalið miðaltalið av partspróvtølunum hækkað/-
lækkað til næsta próvtal á próvtalsstiganum. Hækkað
verður, liggur miðaltalið mitt millum tvey próvtøl. í
reglunum fyri tær einstøku útbúgvingamar kann
verða ásett, at partspróvtølini telja ymisliga, tá ið
heildarpróvtalið verður ásett.