Føroya kunngerðasavn A og B - 31.12.1997, Síða 10
482
kap ella roknskapartilfar, kann landsstýris-
maðurin í skattamálum eftir tilmæli frá
stýrinum lina ella heilt lata falla burtur, tá
skattgjaldarin søkir um tað, og til undanfør-
slu hevur grund, sum landsstýrismaðurin í
skattamálum telir fullgóða«.
59) I § 105 verður stk. 1 orðað soleiðis:
»Landsstýrismaðurin í skattamálum kann í
samráð við Toll-og Skattaráðið gera reglur
um, at persónar, feløg og onnur, sum hava
roknskaparskyldu, kunnu fáa freistina við at
lata inn sjálvuppgávu longda. Tó ongantíð
útum 15. august í álíkningarárinum«.
Stk. 2 verður orðað soleiðis:
»Stk. 2. Økisskrivstovunum er heimilað, tá
ið serligar grundir eru til tess, at leingja
freistina, sum sambært stk. 1 er sett av lands-
stýrismanninum f skattamálum. Hendan
freist kann tó ikki leingjast útum 15. august í
álíkningarárinum«.
60) f § 105 verður stk. 3 strikað:
61) §§106 og 107 verða strikaðar.
62) § 109 verður orðað soleiðis:
»§ 109. Sambúgvandi hjúnafelagar hava rætt
til at gera seg kunnugan við sjálvuppgávuna
og ognaruppgerðina hjá hvørjum øðrum,
áðrenn tær verða latnar líkningarvaldinum.
Eisini hevur líkningarvaldið skyldu til, um
biðið verður um tað, at lata hjúnafelaga fáa
upplýsingar um inntøkuna og skattaútroknin-
gina hjá hinum hjúnafelagnum«.
Kap. 11
63) § 110 verður orðað soleiðis:
Ȥ 110. 011, sum eru undir skattskyldu til
inntøkuskatt eftir hesi lóg, hava við teimum
undantøkum og avmarkanum, ið sett eru
niðanfyri, skyldu til at lata Toll- og Skattsto-
vuni fullfíggjaða ognaruppgerð, sum er yvir-
lit yvir allar ognir og øll fíggjarlig rættindi
við tilskilan av virðinum. Skattskyldugir per-
sónar, ið ikki hava bókhalds- og roknskapar-
skyldu, kunnu lata verða við at lata inn
ognaruppgerð, um so er, at tað í mun til sei-
nast innlatnu ognaruppgerð ikki eru broyt-
ingar í árinum í ognum og rættindum. Lands- 64)
stýrismaðurin í skattamálum kann í samráð
við Toll- og Skattaráðið gera reglur fyri í
hvønn mun skattskyldugur hóast broytingar í
ognarviðurskiftunum kann lata verða við at
lata inn ognaruppgerð. Skattskyldugur, ið
eigur ognir uttanlands av slíkum slag, sum 65)
umrøddar eru í stk. 3, skal tó altíð lata inn
ognaruppgerð.
Stk. 2. Reglumar í stk. 1, 2. pkt. eru tó ikki
galdandi fyri skattskyldugar persónar, sum á
fyrsta sinni skullu lata inn ognaruppgerð.
Stk. 3. Ognir og rættindi umrødd í stk. 1 era
millum annað:
1) Fastognir (grandøki við húsum ella uttan,
eins og hús á annara manna øki),
2) motorakfør, bátar, innbúgv og annað
leysafæ
3) vørar, ráevni, maskinur, innbúgv, inni-
støða og leysafæ, ið nýtt er í vinnu,
4) peningur og peningagildi, útistandandi
skuldir, skuldarbrøv, inniogn í banka,
sparikassa ella aðrari peningastovnan,
partabrøv, lutaprógv og aðrir partar í
feløgum, somuleiðis lista- og frímerkja-
søvn eins og skartgripir, tá ið virðið teir-
ra era meira enn 25.000 kr.
Stk. 4. Oyðubløð til ta í stk. 1 nevndu ognar-
uppgerð verða gjørd eftir skipan landsstýris-
mansins í skattamálum í samráð við Toll- og
Skattaráðið.
Stk. 5. Til ogn í deyðsbúgvi, sum er tikið til
almenna skiftisviðgerð her á landi, teljast
allar ognir eftir hin deyða, sum verða tiknar
til skiftis. Til ognina verða ikki tald tey
virðir, sum era útlutaðið arvingunum fram-
manundan uppgerðardegnum. Er útlutan av
arvaforskoti ella gávum farin fram í deyða-
árinum, skal hetta takast við í uppgerðina,
men ikki teljast upp í ognina.
Stk. 6. Letur persónur ikki inn ognarappgerð
yvir ogn síni í rættari tíð, soleiðis sum fyri-
skipað er í § 100, stk. 5 og § 110, stk. 1, ger
tað sjálvuppgávu hansara av inntøkuni til
einkis, jbr. tó stk. 1, 2. pkt. Økisskrivstov-
umar fremja tá skattseting eftir reglunum í §
104, stk. 1.
Stk. 7.1 teim føram, ið nevnd era í stk. 1, 2.
pkt., kunnu økisskrivstovumar áleggja ein-
um skattskyldugum at lata inn fullfíggjaða
ognarappgerð sambært stk. 1, 1. pkt., tá ið
hetta verður hildið neyðugt fyri at fáa greiðu
á serliga traplum og fløktum málum.
Stk. 8. Um persónur ikki letur inn ognarapp-
gerð fyri ogn sína, tá ið hann verður kravdur
eftir henni sambært reglunum í stk. 7 ger tað
sjálvuppgávu hansara av inntøkuni til einkis.
Økisskrivstovumar kunnu tá fremja skattset-
ing eftir reglunum í § 104, stk. 1«.
§111 verður orðað soleiðis:
»§ 111. Landsstýrismaðurin í skattamálum
ásetur við kunngerð, hvørjar reglur, farið
skal verða eftir, tá meting av ognum, ið
nevndar era í § 110, stk. 3, nr. l)-4) verður
gjørd.«
§ 116 verður orðað soleiðis:
»§ 116. Ogn hjá bømum yngri enn 16 ár
verður tald upp í ognarappgerðina hjá tí av
foreldranum, sum hevur foreldramyndug-
leikan. Tá talan er um bøm í hjúnalagi av-
gera foreldrini sjálvi hvør av teimum skal
rokna ogn bamanna upp í ognarappgerð
sína.