Freyja - 01.01.1899, Qupperneq 8

FLEYJA, JANUAR 1899.
með, stundum til að kyssa og kjassa,
sem bæði er viðbjóðslegt og getur
verið skaðlegt; eða til að þrælka þá.
Eruð þer vissir um að það söu ekki
börn yðar sem misbrúka þá? Börn
yðar sem framleiða þessi örvænt-
ingar og kvala hljóð þeirra. Þér
seix takið svo hart á náunganum ef
hann f'ylgir yður ekki að málum,
eða trúir öðruvísi á hinn sama guð,
sem þér þó ailir tilbiðjið og dýrkið
undir mismunandi nöfnum, og mis-
munandi ytri búningi aðeiiis. Vitið
fyrir víst að börn yðar, sem þér fáið
hunda til að ltika sér að, séu ekki í
þeirra hóp sem misbjóða þessum
vesaiings vitru, tryggu og geðgóðu
þjónum sínum? Af hverju bergmála
þessi neyðaróp ágötum yðar?
Ef það eru ekki yðar böi'n, þá
samt ættuð þér samvizkunuar og
mannúðarinnar vegna að gjöra eitt-
hvað til að hindra þa meðterð adýr-
um sem framkiða þessi særandi
kvalahljóð. Þér getið mvndað dýia-
verndunar félög; og þéi getið he.mt-
að af bæja og sveitastjómum dýra
verndunailög, sem gjön mögulegt
aðgegna klögunum aýraiina. og tak-
a þau frá böðlum þeirra; sem gjöri
mögulegt að hegna þrælnum, en
launa góðmenninu.
Það eru hljóð hundanna sem
bera sorglegann vott um siðmenn-
ingarskort þeirra seni liða, eða láta
afskiftalausa slíka meðferð. Það
mætti draga margar sorgiegar álykt-
anir út úr þeim, og það er hætt við
að ókunnugt fóik gjöri það vægðar-
lítið. í mannúðarinnar nafni, takið
þetta til yfirvegunar. Með samtök-
um má bæta úr þessu, eins og öllu
sem afiaga fer. Það er auðvitað
fleii'i dýrum misboðið, en ef til vill
í fáum tilfellum eius átakanlega
eins og hundinum fyrir æk-
inu. 0g þó, þegar maður lítur til
baka á allar þær myndir sem liðni
timinn felur í skauti sínu, af hor-
dauðum og afvelta hestum og fé, og
hundbeittum heftum hesturn, og ám
og kúm komnum að burði með fl. þá
fer um mann ónota hrollur, og
maður vildi feginn geta gleymt. En
það er ómögulegt; daglegar endur-
tekningar rifja upp hið liðna, með
allri sinni sorg og beiskju yfir
grimmd mannanna.
TÍR BRÉFI TIL RIT3T. FREYJU.
„Af alhug óska ég þér og þín-
um gleðilegs nýárs, jafnframt því
sem ég þakka þér innilega fyrir
starf þitt á gamla árinu; það hefur
verið þér til mikils sóma, og ég er
viss um, mörgum til gagns. Já, ég
þakka þér fyrir ferðasöguna hennar
ungfrú J. A. Húnhefur oft stvtt mér
stundir, og flutt hugann burt úr
skarkalanum og heim til gömlu fjall-
anna og lækjanna og vatnanna, sem
okkur öllum þykir svo vænt um,
enda þó okkur liði ekki öllum sem
bezt í kringum þessanáttúrufegurð.
Eg þa-kka þér líka innilega fyrir
allar fallegu sögurnar í barnakrónni,
en þó mest fyrir þá síðustu. Hún er
ljómandi, og •mnarlega eftirtekta.
verð fyrir bæði unga og gamla. Líka
væri gaman að fá í sem flestum blöð-
um Freyju, e:ns falleg kvæði og
,Vorkvöld á Rauðirbökkum—
*
* *
Ath. Oss er gleði að minnast þess
við lok þessa fyrst árgangs Freyju,
að mörg slík bréf hafa heimsótt oss
á þessu liðna ári. Bréf sem hafa
bætt og grætt allar þær þyrnistung-
ur, sem öfund og ofsóknir annara
hafa valdið oss. Vér höfum notið
þeirrar ánægju, að heyra hvaðanæfa
velþóknun lesenda vorra yfirFreyju,
sérstaklega þó „Barnakrónni.“ Þökk
fyrir sérhvert lilýlegt orð. Vér ósk-
um enkis framar, en að Freyja megi
endurgjalda þau með því, að flytja
ljós, huggun og gleði inn í hvert hús
sem hún kemur í,—Gleðilegt Nýár.
Ritst.
KVENNASKÓLAR
OG STEFNA ÞEIRRA.
Collegiate stúdenta kv. fölagið
hélt sína árlegu samkomu í Phila-
delphia. Spursmálið sem það aðal-
legaræddi, var ,Menntamál kvenna.1
Konur þær sein tóku þátt í umræð-
unum, voru skólakennarar, og há-
skóla stúdentar. Þær halda því fram,
að í hærri skólum (collage og collegi-
ate) ætti að kenna stúlkum undir-
stöðu atriði hús stjórnar og barna
uppeldis, jafnframtþví sem þeimeru
kennd undirstöðu atriði almennrar
menntunar. Þær halda því fram, að
þjóðin þur'fi að koma sér upp víð*
sýnum konum sem ekki þyki sköm m
að því að læra algengan matartil-
búning.
Félag þetta er að verða eitt með
atkvæða mestu kv.félögum rikisins.
Það telur nú um 2000 meðlimi af
háskóla stúdentum.
Skýrslur um starfsemi þessa. íé-
lags, sýna að áhrif þess eru allmikil
í málum þeim er það gefur sig við,
Verksvið þess nær yfir allt sem lýtur
að almennum framförum,allt frá því,
hvernig næra skuli ungbarnið, til
þess, hvernig hreinsa skuli götur
bæjarins.
(The Outlook.)
EFTIRMÆLI.
Oddur Eiríksson var fæddur á
Islandi 1873 í Heiðarseli, Hróars-
tungu, N -Múlasýslu. Eiríkur faðir
hans er sonur Sigurðar Benedictsson-
ar frá Rangá, Grímúlfsonar Bessa,
sonar prests á Eiðum, þess ,er ortist
á við Hans Víum. Albróðir Eiríks
er Benediet hoinöopathi Sigurðsson_
faðir S. B. Benedictssonar í Selkirk.
Móðir hans var Ingun Bjarnad.,
ættuð úr Fljótsdal. hún dó 1893 í
Vogi, Mikley Ný-íslandi, þar sem
þau hjón höfðu numið heimilisiétt-
arland, og Eiríkur enn býr.
Fjögur svskini hans lifa hann:
Mrs. G. Evjólfsson, Mrs. Kr. Finns-
son, Icvl.River, Guðrún, hjá föður
sínum í Vogi og.Bjarni, heima á Isl.
Oddur var fremur náttúrugreind-
ur, og ekki gæddur miklum trúar-
hæflleikum, en var uppalinn á út.
kjálka byggðar, og gat engri
menntun náð til bóka. Hann var
hraustmenni að burðum og vel að
verki farinn. Ifann var ósérhlífinn
og kappgjarn, og það varð líklega
honum að bana. Hann dó úr lungna
tæringu, sem byrjaði með lungna-
bólgu og fyrir slæma meðferð ekki
gat batnað fyr en í gröfinni.
Oddur var vandaður, tryggur og
vinfastur, hugprúður'og hjartagóð-
ur, hans er þvi minnst með eftirsjón
af öllum er þekktu hann. Aldur
hniginn faðir og fjögur syskin
syrgja.