Freyja - 01.10.1900, Blaðsíða 17

FBEYJA
181
Umheimurinn.
(Eftir Review of Reviews.)
L'PPTÖK ÓEIRÐANNA í KÍNA.
Það er sorglegt en engu að síður
satt, að trúboðin f Kína eru aðal or-
sök til óeiðanna og morðanna sem
þar hafa verið framin. Þrályndi og
þolgæði Búa, sem síðast liðið ár lief-
ur A'erið aðal umtalsefui Ueimsins
hverfur og gleymist sem smámunir
einir, fyrir þessari stórkostlegu hreif-
ingu sem orðin er á hinu elsta keis-
aradæmi heimsins. Flest þau ríki
sem nú eru við líði í heiminum hafa
orðið til, og mörg önnur eldri og
stærri liðið undir lok á dögum hins
mikla Dreka. En hjá honum liafa
tiltölulega litlar breytingar orðið.
Nýjar heimsálfur hafa fundist og
byggst, og flestar þjóðir hafa lagt
sinn skerf til að rnanna þær. Þar
liafa þó Kínar verið olnboga Mrn
heimsins. Kínar sem eru mannflesti
kynflokkur heimsinn, eru tiltölulega
fámennir í hinum nýju heimsálfum.
Þeir þykja ekki nógu góðir til að
búa meðal annara þjóða.
Samt hafa þeir ekki fengið að
vera í friði heima hjá sér. Hópar af
trúboðum tilheyrandi öllum mögu-
legum deildum kristninnar hafa far-
ið til Kína til að níða hin eldgömlu
trúarbrögð þeirra og reyna af öllum
mætti að snúa þeim til kristni. Við
þessu ömuðust þeir ekki, fvr en trú-
læðarnir fóru að skifta sér af lifnað-
arháttum þeirra og stjórnarfyrir-
komulagi.
Kaþólskur maður, Marshall að
nafni, segir f trúboðs sögu sinni
[History of mission bl. 101») að hver
einasti sannkristinn Kfni kosti Breta
og Bandarlkin £25,000,000. Þessi
voðalega upphæð kemur að mestu
frá fátækri alþýðu, þegarsvo þar við
bætist herkostnaður og manntjón
sem trúboðs óeirðunum er samfara,
og nú ná til yztu endimarka heims-
ins, liggur í auguin uppi hve nauð-
synlegt væri fyrir þjóðirnarað taka
í taumana og hindra eða tempra trú-
boðs ákefðina. Eða, að þjóðirnar
hættu að vera ábyrgðarfullar fyrir
gjörðum þeirra einstaklinga sem
endilega vilja liefja trúarbragðastrfð
meðal annara þjóða eða þjóðflokka.
Hvlli ábyrgðin á trúboðunum sjálf-
um sem einstaklingum.en ekki borg-
urum, yrðu máskefleiri píslarvottar
en minni stríð, blóðsútheilingar og
tilkostnaður.
L&varður Salis-
Liv.SalUhury bury ltélt merki-
og trúboðið. lega rajðu viðvík •
jandi ofangreindu
málefni, á trúboðsfélagsfundi, sem
haldinn var í júní stðast liðinn.
Hann bað það að tempra trúboðs á-
kafa sinn. Hann sagði að slíkt hefði
getað staðist meðan trúboðarnir sjálf-
irgengu út frá því, að leggja líflð í
sölurnar fvrir málefni sitt. Nú væri
það allt öðruvísí. Því í hvert skifti
sem heiðingjar mvrtu einn kristni-
Ixiða, tæki sú stjórn sem liann til-
heyrði, land eða lönd heiðingjanna
f staðin. Sú skoðun væri þess vegna
orðin rfkjandi meðal heiðinna þjóða,
að þegar kristnar þjóðir girnast lönd
þeirra, sendi þær trúboða sína á und-