Freyja - 01.04.1907, Qupperneq 22

2'ftf' FFEYJÆ ÍÁ. gt
ingasem4na> hlaupa svo- með sig í gönnr, að þeir fyrlr fárra s-ynd-
ir bera heila eða hál-fa þj.óðina ómaklegum. sökum, og. það- í opin-
berum blöðum, þar sem-það hlý-tur að verða hennitU ómetanlegs.
frjóns og vanvirðu. Mig skyldi ekki undra þó allar þjcðir sem
nokkurs meta sóma sinn, litilokuðu íslendinga ftamvegis,
því hvað geta þær eicki ætlað um karlmennina ísienaku, ef þannig
er ástatt með kvennþjýðinaí' Allir vita hvort sem er, að hjá.
hverri þjóð er kvennfólkið eins og kaijmennirnir hafa gjört það.
Eru giftar konur ómagar?
Umhugsunarefni fyrir gifta menn,
Eru giftar konur ómagar? ÁSur en þessari spurningit er
til hlýtar svaraö, er gott aS gýöra sér ljósa grein fyrir þýöingtn
hennar. í flestum tilfellum eru giftar konur kornnar upp á at-
vinnu manna sinna aS því er fæSi, klæöi og húsnæöi snertir..
En samt sem áöttr eru þær ekki ómagar, á sama hátt og börn
eöa gamaimenni, sem lifa af almennings fé, segir Robert
Webster Jones, í Marz-númerinu af blaöínu Hausekeeper. Þar
sem hjónabandiö er eins og það á aö vera, er þaö félagsskapurr
og í því félagi eru báSir málspartar, senr rnynda þaö, jafn rétt-
háir. Félagiö saman stendur af tveirrr deildum, og stjórnar
sinn félaginn hvorri deild. Þessar deildir eru heimadeild, og;
aðdráttardeíld. Báöar eru jafn mikils viröi fyrir félagiö, báö-
ar þurfa á góðum, iðjusc-mum og skylduræknum íormanni að
ltalda, eígi félagsskapurinn aö þrifast.
Þó formaöur aðdráttardeildarinnar korní með fulla vasa
áf peníngum á hvérju laugarclagskveldi, stoðar það ekkí, kunni
formaöur heimadeíldarinnar ekki meö að fara. Án stjórnsemi
og sparsemi heimadeíldarformannsins myndi hinn ínnan .
skamms fara á höfuðið. Peningarnir, sem hann innvínnur sér,
tilheyra ekkí honum einum, helclur félaginu í heíld sínni. Me5
iþví aö stjórna heimilinu, matreiöa fyrir hann, gjöra viö fötin:
hans og þjóna honum, og annast hina óteljandi snúninga, senr
heimilisstjórnin hefir í för með sér, að ég ekkí nefni umönnun
og uppeldi barnanna, er konan aö leggja sinn skerf til,—og er
hann í sannleika engu mínna áríðandi en mannsins—til félags-
búsins. Og sé með því, að konan sé órnagi mannsins síns,
meint, aö hún sé iðjulaus ónytjungur, sem lifí af náðarbrauöí
mannsíns, þá er þaÖ mjcg rangt, miðað við það, sem meiri hlutí
giftra kvcnna afkastar.
(The Housekeeper).