Freyja - 01.11.1908, Síða 17

sæ 4.
íFREY']A

Barna=torrek,
Lít ég yfir liöinn dag
langa'Vinn-u, grýtta braut.,
•löngu sungið ..,,sólar4jóö‘~'
■sœllar æsku’ í harma skaut
sem er hnigin, sofnuö, dauö
;saint er eftir minning kœr,
lengst í fjarska *endur-óms
«elli og bernska saman grcer.
•Fyr va-r plaRtaÖ, plægt og sáð,
—plógför tímans vitna bert
•margrar „þungrar stundar strit,
—strit af fúsum vilja gert.
■Arin liöu, -œskan flaug,
ungir viöir þroska ná,
þeirra eigin eig-ið, mitt
•orðið var ei lengur þá.
•Greinar þcer af gömlum stofn
.gróöursettu’ í nýrri mold
■örlög, sem vort eðli’ er háð
unz vér hnígum sjálf. að fold.
Stofninn unga elding slær.
Æskan hlýturdeyja sjálf,
meðan björkin gamla grœr,
gróðursmá og minni’ en hálf,
Níu greinar björk sú bar,
bliknað hafa fimm af þeim,
sneiðast fer f fögrum lund,
—fjórar enn þá koma heim.
Gnýrvið ströndu stormœst haf,
stunur þungar til mín inn