Freyja - 01.11.1908, Page 21

XI. 4-
FREYJA
93
Ilér og þar strá, sem höfðu orðiö út undam tannlausa munn-
inum á Grána og hann var nú að reyna að elta uppi. Miló
hljóp þá inn f hesthús, því undir því vissi hann af kjallara,
sem geymdir voru í alls konar garð-ávextir. Þar tók hann
vœna næpu og rogaðist með hana að girðingunni til Grána.
Gráni seildist í nœpuna og bruddi hana upp. Þá fór Miló eftir
annari og svo hélt hann áfram þangað|til Gráni var búinn að
fá nóg. Þá voru báðir ánœgðir og lögðust sinn hvoru megin
við girðinguna svo nærri hvor öðrum sem þeir máttu. Þetta
gekk í nokkra daga, en þá komst vinnumaðurinn að því.
Varð hann þá ákaflega reiður, tók keyri mikið og ásetti sér
að gefa Miló eftirminnilega ráðningu. Miló þekkti strax á
svip vinnumannsins á hverju hann átti von og hljóp með laf-
andi rófuna hringinn í kring um girðinguna, og Gráni hljóp
það sem hann komst inni í girðingunni og hneggjaði ákaft,
eins og hann skildi hvað um væri að vera og þœtti nú súrt í
brotið að geta ekki endurgoldið vini sínum liðveizluna. En
þegar leikurinn stóð sem 'hæðst, ók húsfreyjan heim, sá að-
farirnar og spurði hvað um vœri að vera. Vinnumaðurinn
sagði henni frá næpuþjófnaðinum og fór hörðum orðum um
Miló. Þá sagði húsfreyjan og var heldur en ekki í þungu
skapi:
„Sérðuekki aö Miló er sannkristnari en þú. Þú setur
Grána inn í girðingu til þess að þurfa ekki að hafa neitt fyrir
honum og sveltir hann víssvitandi. Þannig launar þú honum
samvinnuna. Miló leggur fjör og frelsi í sölurnar til að bjarga
honum. Þannig launar hann forna vináttu. Komdu nú heim
með mér og taktu við kaupinu þínu, svo skalt þú fara. “
Vinnumaðurinn varð að fara, Grána var fengið betra fóst-
ur og Miló fékk þá viðurkenningu, sem hann átti skilið svo að
hí>nn var áncegður. Þeir félagar héldu saman meðan báðir
lifðu og voru báðir uppáhald húsfreyjunnar.
Enginngóður maðurgleymir því, að allar skepnur eiga
heimtingu á að þeim líði þolanlega vel. Og því betur sem þér
setjið yður inn í k;ör annara, mauná eða dýra, því betra og
fuiikomnara fólk verðið þér. Yðar einlæg —Amma.