Freyja - 01.11.1908, Blaðsíða 23

XI. 4-
FREYjA
95
tnerkja og var baö sem hann sagði eðlilegast, hlýlegast og
beztaf þvf er opinberlega var sagt í garð skáldsins það kvöld.
Ég veit að með þessari stjórnsemi á samkomu þessari
hetir engum dottið í hng að misbjóða gestinum. Líklegra er
3ð það hafi verir gjört í virðingarskyni að s ýna hann þar
einann. En þá skil ég ekki tilfinningar mannlegs hjarta, ef
tnanninoin er ekki mestur sómi og innilegust vinátta sýnd
ineð því, aö þeir standi sem nœsíir honum —þyrpist kringum
hann, sem hafa orðið fyrir því láni, að hafa verið kosnir til að
taka á móti honum. Og svo kunnugir eru menn hvorir öðr-
um í Winnipeg, að lítil hœtta er á, að fólk sem kom til að sjá
og heyra skáldið hefðu vilist á því og nokkrum hinna til
iengdar, þó þeir sem sáu um samkomuna og rœðumennirnir
iiefðu setið hjá honuin uppi á pallinum, því engir þeirra hetðu
getað ort þau kvæði, sein skáldið flutti þar eftir sjálft sig.
Að lýsa þeim kvæðum er óþarft. Flestir verða búnir að
heyra þau þegar Freyja kemur út.
Sagt er að fyrir tveggja klukkutíma húslán hafi verið beð-
ið um $10 og fyrirað spila tvö eða þrjú lög $5 á þessari sam-
komu skáldsins, sem í fyrsta og líklega síðasta sinni á œfinni
kom til að heimsækja landa sína í Winnipeg, Hver vill segja
að baráttan gegn skáldskapnum beri ekki glœsilega ávexti?
Ég þori að fullyrða, að óvíða annarstaðar en í Winnipeg
gat slíkt átt sér stað, né heldur eiga Winnipeg-íslendingar ó-
skilið mál að þessu, því bæði stóð hús Unítara til boða fyrir
nefnda samkomu frítt, ogsvo mun móttökunefndin sjá um
samkomu-kostnaðinn.
Að borga Freyju.
Margirhafa vel og drengilega orðið við beiðni minni að
borga Freyju á útlíðandi mánuði, og aðeins ein kona gjört
það að uppsagnarsök. Það var rentan af fjögra ára umlíðun.
Hinum öllum þakka ég innilega fyrirgóð skil og vinsamlegorð,
sem þeim hafa fylgt. Einnig óska ég að sem flestir fylgidœmi
þeirra, ég þarf þess með og held því fram, að ég vinni fyrir
andvirði Freyju. Enda njóta kaupendurnir þess, ef blaðinu
gengurvel.
■o