Plógur - 01.01.1903, Blaðsíða 4

4
hann, að þeir finni að það borgi
sig, að kaupa „Litla Plóg“.
Bændur! látið Plóg njóta þess,
að hann berst fyrir því, að betra
nijaltalag komht á, að hver sá
sem vill, geti eptirleiðis fengið ár-
lega um 20 kr. meiri arð af hverri
meðalkú, en hingað til hefur átt
sér stað. —
Fáein orð um
vigt á sauðfé.
Eptir Austfirding.
Vegna þess, að eg hef hvergi í
„Plóg“ eða öðrum blöðum, séð
minnst á, að vigta sauðfé, vil eg
leyfa mér að vekja máls á því, ef
ske kynni, að einhver vildi ljá því
eyrun. —
Eg veit að eins af örfáum
mönnum, sem hafa það fyrir reglu
að vigta sauðfé, en það er ekki
nóg, sú regla þarf að verða al-
menn, til þess, að engir, sem fé
eiga, fari a mis við þá kosti, er
af henni leiða.
Að vigta sauðfé á vetrum, á
vissum tíma, álít eg hafa mikla
þýðingu, bæði í tilliti til hirðingu
fénaðarins úti og inni og kyn-
bótatilrauna þess dýraflokks, sé
nokkuð hugsað um þær.
Marga fleiri kosti hefur þessi
regla í för með sér, sem eg hirði
eigi að nefna nú.
Eg er sannfærður um, að sér-
hver fjárhirðir, sem lætur sér annt
um starf sitt, hirðir fénaðinn með
meiri nákvæmni, þegar hann veifi
að þetta eptirlit er haft nieð
hann.
Sé vigtin nákvæm, eins og hún
þarf að vera, þá sést, hvort fé'1'
aðurinn hefur viðhaldsfóður, van-
haldsfóður eða afurðafóður. En
öllum mun koma saman um það’
að til þess að geta vænst tilhlýo1'
legra afurða af sauðfénu, þurfi þa®
að hafa viðhaldsfóður. En það
er ekki allra, að dæma um þetta
eptir sjón; vigtin verður vissast*
og óhlutdrægasti dómarinn.
þessa hefur vigtin sérlega mikla
þýðingu fyrir þá húsbændur, seit*
ekki geta sjálfir hirt fénað sinn-
Þegar vigtartöflum fjölgar svo,
að hægt er að sjá samanburði 3
þeim, er auðvelt að sjá, hvort fet1'
aðurinn rýrnar, stendur í staðeða
tekur framförum. Þetta síðast'
nefnda er áríðandi í tilliti til ký11'
bótatilrauna. —
Helztu reglur, sem eg hef vtt'
að notaðar við vetrarvigt sanð'
fjár og eg álít að dugi um sinn>
eru þessar: Vigta skal 1 sauð'
kind af hverjum 10 kindutn °£
þar af leiðandi 10 af 100; velja
verður ringasta, miðlungs
vænsta féð til vigtunar. ÁvalE
verður að vigta sömu kindurna1”
veturinn yfir, og verður því anfl'
aðhvort að gefa hverri þeirra naf°
eða númer; ennfremur skal halóa
vigtartöflu yfir hverja fénaðarteg'
und, ær, lömb, sauði og hrúta-
Fyrsta dag hvers mánaðar
eg heppilegastan vigtardag.