Plógur - 01.01.1903, Blaðsíða 8

8
okkar eigið land, en ekki önnur
lönd. — Það er þetta, sem vér
ekki kunnum og gleymum. Það
þurfum vér að læra og muna.
Um Ameríkuferðirnar, þilskipa-
útveginn og bendingar í þá átt,
að bæta úr vinnufólksskortinum,
kemur í öðru og þriðja númeri
Piógs.
Skrifaö fyrir 116 árum.
„Mjög rtður á, að menn eignist
gagnlegar kýr, sem komnar séu af
góðum gripum t báðar kynkvíslir
varður þó eigi minna um, að búnaut-
ið undan hverju kálfar er aldir, sé af
ungri, hraustri og góðri mjólkurkú, því
miklu framar líkjast kálfar búnauti að
lit og gæðum en kúnni. sem hann er
afkorninn".
(Þetta höfðu þeir „gömlu" sannfærst
um af reynslunni. Og seinni tíma
vísindi staðfesta þessa gömlu kyn-
bótakenningu).
„Búnautið skai eigi brúka til kúnna
fyr en þriggja ára, eða í hið minnsta
mikið á þriðja ár komið".
„Búnautið skal vel fóðrað, en ekki
ofala, hvar af nautið verður þungt,
latt og óhæfilegt til undaneldis".
„Snemmbornir kálfar verða stærst-
ir að vexti, er því þénanlegt með
vetri og fyrir jól, að ala básgeldinga-
alla, en kvtgukálfa undan beztu kúm,
milli jóla og langaföstu, sem koma
undir 1 maí og júni. Mæðurnar hafa
þá, 1 fyrsta vexti kálfanna, etið þau
kröptugustu sumargrös, er standa í
vexti“ -- — —
„Kálfum á vel að þjóna; þeir eigá
að vera í hlýju húsi, ætíð þurrir og
og hreinir, liggja í moði eða úrgangs-
heyrudda, og sé skipt um undir þeim
á degi hverjum. Leysast eiga kálfar
tvisvar t viku úr því þeir eru þriggja
vikna, svo þeir fái leikið sér lttinö
ttma; vaxa þeir þá og þrífast betur,
en stirna um of, séu þeir látnir vera
f sömu stöðu síbundnir.
„Sú er sögn eldri manna,aðí fyrnd-
inni hafi hér á landi verið mjólkur-
meiri kýr en nú á tímunum. Má það
koma af vanrækt vorri, sem eigi &
stundum að viðhalda góðu kúakynfi
er einna mest kemur þar af, að kálf"
ar eru látnir lifa undan stirtlum og
og afstyrmiskúm og búnautum, og ®
síðan laklegt fóður. Kvígur eru og
látnar kelfazt of snemma, ársgamlar
og á öðru ári, við eins unguni nauttimr
sem allt er ógerningur, á engri nasí'
gætni byggð“. —
Þetta er nú búið að prédika hér á
landi síðan árið 1786 að ritað var um
not af nautpeningi í riti „LærdómS-
listafélagsins".— En hvernig er nú á'
standið. Lítið setn ekkert hirt tim
kynbætur, að öðru leyti en því, a^
láta kýrnar eigi svelta.
' | t t ^ t tnnnu ,n .. , I , 11 „,1,1,,, mmiiiiiilj^
Gleymst hefur t prófarkalestrinttm
á seinasta blaði (nr. 10), að setja und-
ir greinina: Færikvtar nafn höf-
undarins: Stefán Eiríksson.
Ritstjóri og ábyrgðarm.:
Sig’urðtir Þórólfsson.
Prentað í prentsmiðju Þjóðólfs.