Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1781, Side 52

52
s. M. H. Unt meltöftö
be^tr wirtiij, fann giarnart at miðtafaj »iö ipetta
vanöa efni; f»»íat eigi »eitir f»o lett, fem menn
fannjí'e fseinfia, cn »eri>i pab, pá er fjab $»í
betra. $>egar fíaungin fprfl femr upp, fer
melrtnn fmcimfaman at fá fer ftáífftafa, 09
aufaj meir 09 tneir, eptir f>Ȓ fem f>cer ftelga.
©umar ntá f»á flfera tií at fá, 09 Orúfa alla
femu abferb; en fumat ffanba til ftálfcfáníngar*
innar. iMttnarð er ecfi at reiba ftg uppá f>ab,
at meira fomi upp, £6 mergum fornunt fe fáb;
í>r>íab eitt fann at giora f»o ftóra nptfemi fem
jsúfunb. ®n cctíb má f>aílba fram nteb at fá
bcebi firiáít og pett, fioíab j>ó f»ett fe fáib, er
eigi at búajt »ib at uppfonti, utan tiunbi partr
af f>»í fába. ^lnnarð er at atfjuga, at f»o fem
$etta grað er eitt §it ficerfia, magnímejta og
fierfajta, fiegar fuiíoarib er, f»o er fsab og t
fí>rffu eitt 6it íitiiftorligajta, ueifajta, og wanba;
mejta at fá tii at »ajra; foo at menn fTpilbu
ailbrei trúa, ab bðb f>aft í fer fmltfan frapt;
í>ab er og náttúruttni náfocemara, enn merg
enttur.
§. 26. <þab er rneía pláfjanna náttúra,
at í milli follanna »erba berar fanbiágar; en
f>egar jieir »apa og fjcrcfa nteirr, jjáfjefi'r meir*
inn fengib fttt retta ebii. ábr 20 ár eru libin
frá f)inni fprflu fántngu, fe ecfert forfómab
meb |anð frantfocemb, f>á uerbr ^ar fontib gott
meia plátj. og má pá fara at fTera og brúfa
melinn á eptir fí'rifaban f>átt; fcer mabr J>á
bcebi