Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 02.01.1783, Side 2

ioo J. E. Um veiöt otj verfun
$efj lagabac til ftærri fengiar, enn til fefja £arf,
eöa rerbr werfaDr á 2>ölanbi, fem ná er áflabt.
(Sn próf affmóm ftUbarínótum ntun t>el uerba
fengit í faupflebutn, fwar fiat eigi áór er, ef f>efj
er óeibfi fprir frattt. iþó mcetti fannflfe retjna,
ef fíllb er eigi til, at ginna lapa nteb ebru agni
f Ijennar fiab, ft>a fem meb ein^uerium fagr<
litubum flcebislepp, eba tneb í;erbu fcreinu og
$t>ftu ftf¥«robi, flfornu í ftllbar lífi, og fettu á
auttglana; einð og ©fottar ginna ftlánga og
aurriba nteb ímtfum ftbrillba mpnbum, fem
gteroar eru af ftnám &«nfa= og ebrum ftobrum,
eino (iturn og ftbrillbin eru; en ttm pefjfonac
oeibibrellur er at t>ona, at ótoegi fer,
03 9eP« á ffttum ttma frefari átflfírtngu,
II. ^apííuU.
Um öerfutt á fayf.
§. iO.
3 Sovgunöarfyólmi er lapinn oerfabr á Ipefa
leib: 1) 2S«fnf¥iótt fem fcann femr í lanb,
(£t>at ft>í betra er, fem f>t>í oerbr fprr oibfomit)
er þann fjnacffíattr, ft>a at menn fetía fníftnn t
ftnacfann, og láta í>attn ft>a gánga nibr á bábar
fíbur at enbilaungunt bálfinum, fem menn tafa
ár bonum eine og ebrum fifíi, fem fTattr er;
foibittn f>ar á móti láta menn fjeilann. ©íban
(ireinfa tnenn lafinn ftá flori og blóbi, á |>ann
fcátt, at menn fíafa (jann rneb fníft', eba perra