Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1790, Page 12

12 S. P. jfðlenjE ðíúEöóma
£íffitá (elephantiafis v. lcpraj ; fafiaj eitinig
fpiteíjía 09 í>olt)éDeift. Urn fenna ftáfí
hónt, er at nocfru íeiti fpnij wera farinn at
áreíbaj á ^slanbi, bcfir tanbi oor, £anbp(t. í
??oregt ®r. % ©iflefen rítat óccfttnc) eintt
á táíinu, 09 enba látit áfér (jepra atjtpp
ftefbi gotoat mebal eitt t móti fjonuitt. (£|nr=
urguð í 9?orburtanbi Jpra. jjott jjktltréjott
£efir og fpri 2oárunt fPráb um fjann á banjía
tángu, ogfaííat, eptir áoifati 83oerl)aoeé,
í>inn Söíemfa jíprfiiúg.
Siniafaííéjott (parcfis) faííaj pegar timirnir
betta í funbr í tiba mótunt, joo at fegia ftátfí
frafa, fptgir f>at oftafínccr á eptir tángoarans
ligann bofa, eííegar icftfpfi.
£tmlefii fiá meibiíi.
£iitíeifi (lafiírudo) er ncerfíttm £it fama og frapta*
lepft, og einn uifj unbanfari enna ftefiu fótta.
£ítilleifi anxieras) er óoibfunnantig prengfla
tiíftnníng titnfríng (uartat, uibtifa og pegar
ftga cettar at foí; nafnit ftnj í lcefnínga bóf
©ra. fyór&ar í ^tarbal, og fcráfaj enná
atmennt.
£itlct)ft ftá 6ragt>íet)ff.
£opj)a ftá muttnberfiur.
£ofti flá-qoenfemi.
£ot er fattta og prepta, 6<mn er fominn at íot*
utn fegij ttm jmnn er nœrri bettr nibr af
preptu. £ot ebr Íoía falíaj og at ^alíöa
nibri fér anbanutn, |tann er lotaíaiigr.
£m