Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1790, Side 109

cf náttúru ^iftoriunní.’
109
^iet fefj (>efr fmecf fem fjprtct; f iot. $úí>itt
gefr bceöi fcalíögott 09 fínt Ieör* 5lf fíaufunum
eru fmngar geruir, og eiga £eir uit> finarörœtti*
Jporn fjejj, (>ár og bein, er allt til nota ^aft.
4>reín&í)CtC n) (rangifer), á fjuaö feeííff
jjeima í feítutm nr>rt>ri (jluta Oíoregé , '2'apps
lanös og ©aröarífis, fat er og í fefum íenöum
miog fcarfíigt öí)r, b»t at fumrutn eru f>au tomöu
Btáfut til áburöar, en á wetrum öeitt fpri nocfurs«
fonar affceri eöa fteöa. 'tSceöi mióíf, ofiar og
fiot gefi af öi)rfpni pe§u. ©finnit er gott til
flceönaöar, tialöa og fcengrfata, ett feptnit tit
faumgarnð.
2) J^ovnlaufí eöa fottótt er
©rínafynit. iþau £úi aímennu er meö
fcáfmala má telia, (>afa buftir (fem á oilli foín<
um eru fafnan foartar), en til er fú fotnategunö
fem ei er meö buft. ©raö * fotn fcafa Sðtenö*
jngat í fprnöinnt fatlat fþvánö, en £>anit og
©oíar falla fmt Drne, gelötsfoín nefna menn
<B)5ÍC,
») <þat er um ítrctna almcnt atbugat, at j6cir
tomDu jtcu tafnan mittni, en ítinir ótsniDu;
rná pat bcrDi orfafas af criantnni, og Itfa af p»í
at ginnar plaga at gclDa fau ftogra sctra gom«
ul, foo fKegati ucr&t til brtíFunav- 3 mcrgö
pcjjara öóra cr auDlcgD fcirra og mcgun tttcjí
fólgin, og cr foo mœlt at pcir jtcu nocfrir cr litit
fforti á at ega pufunD brcina.