Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1790, Síða 128

128
S. P. Uiu ©ápujfu&u.
íil «t ft)n« fetta og jlaöfefta, ftmna menn
at tafa til öœmið, fmátnulba frtt 4), 6íanba
fccnni «ib tóíg, Ibjt eör abra fttu, 6era fjetta
ftban í fla&i og pöretta í »atni, jíámar $at £á
at oormu fpori fem fápa, fi oatnit ecfi £art *).
91 fubur4enbum órúfaj aímennt fóöa pottajía6),
en j>órá norbur4onbum ajta af öibi og $ángi
til fápugiorba, fó er ccfi meira utn enn foo,
at fcefia ocrba ban tnelbið fápujtóbarar fíejiir
pottojí'u ftna til átlenbra, af fcp't feir egu foo
fá lettb, jjvar |)eir oita f>án oerbi tilóáin; at
fennu eru íííorbmenn fpri fiuttvt farnir at bráfa
og feíia jíteima gierba pottejíu af brennioib
fínum, en ecfi er {jejj getit at peir níjti jjáng
ebr £ara til nocfttrar f)lítar. Sptir fwt fem
fápan á jjrein, fwrb ebr gób at »era, óráfaj
í)mjat jvtu tegunbir til jjcnnar; fá altfantijía
eba fpanjTfa fápa, famt j?in oenebijía, gieraj ckf
ftreins
4) Srít <r ein ícgunb falfá, og at Falfaríir aDar
jttu lútfalltá'FpniaDar, er nógfamliga jíjnt t
Siel. tita 9ba binötm p. 109.
í)ár!t>Dr (óoar um folf giorir jicr at gamnt
úti á 3álanöi) ficmr ei af «Dru ettn p»í, at lút«
falltit úr feitunni famtínar ftg brcsfiunni í bár*
tnu, og framlciDir eina fáputegunD, og poi fegia
boottafonur meD elium rietti, at poi bctr gángt
úr bárinu fent meir leDrar eDa frepDir.
5) í)»at bart #atn jte, jiá 5te(. rita 9Da binbini
p. 156.
*) @iá Siel. rita 8Da binDini p. 237.