Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1792, Blaðsíða 61

um 0rcinbai-na uppfójfc.
Si
«mt. ©iálfr f)cft eg tcFtt cptir frt, at feir,
fcnt leggia |tg cptir at taía fco, ctt afrafi foíftS
Itfi, og pat balöi «f> ^cir rcr&a giarnan jíofa<
lcgir og btliftr í fíttu Ðagfari. Og t fattuícifa ec
fetta ecfi tiltefusmál; £t?i, cf at peir fí'ctjta
cingunt fóntaíat frccfa fprir ebrunt, fsá munu feir
ctttt fít>r giera tneira of rCntu og baögwcetnu, etttt
fínum egitt munabi og fcelítft, ellegar tafa foílt
frant pftr munmtantt. <£nn 6oat cigttnt rér ttá
attf at fóntia foeinuttunt til farfa, og tit
^oerð góöð bcr oft at alba feim ? fnú fat ec
nccnt, at flatta alDrei til tteinð, fettt maör ct at
giera ebt taía; eittð og málðfáttrinn bíióbac:
cigi et’u öcífititOiii ábiaupa uet£. 5J?ar ómóti
cru rcebur, fem metttt giera uppft ^enbitta,
fudar af ót>a=mcelgi og gíapp = ce&i og flífu, at
cingimt »eit Ct 6eim 6«orfi uppfmf ní enbir.
fptir utatt anrtat, femjjcim oerbr ó, er eiga
at balDa rceDu umfugfuuar«laufl, fá er fctta
eitt, at peir falía í iítácfDúra og margmcelgi.
36ugan jktr ámóti líDr ecfi, at rœDau petDí
óffapíeg. (£g fváfagt, at Pecic*
lc0 6t>ft opt ecfi gégttt, fegar fólfit falíaDi 6
fattu ; en fagDi: eg er ecfi búinn tmDir fat.
©otttuleiDið ÍÐeniðftbonoð / fem fcpptij cib
finu í fliórn = fcetti, fá bantt oar qoaDDr tit ráDS
af 2ítbemibocgac motmum, faft fann f¥or«i
uttDan, berattbi fprir, at fann vceri óoiDíbúitm.
(£n fetta er eins vúft uppDicftan og laufasfTafc.
(£n í fiuni ftygutt móti ITÍeöea Ptfac fann lióð*
íega,