Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1792, Síða 77

mn SydnbíU-na uppfoflr. 77
ecíi niöt í mun&Inug; fat er: uppá ííít fpiatta
et cúú'uerfct at epDa fnisUum fénnítti]uin; f'PÍ at
Ictrtiómrimt er fcugfFotfínts faóa; oq §amt ófireinf;
aj af utannaftna wottójfu. ©á fem et foniimt
ttl málftrtB, battit taEí eigi i fíg aptrfippj
meb ebrum orbunt: pcir fettt eru fomttir at öattöa,
03 ftá líffTitS tafmarf nccrrt, eiga at láta fer fat
(pnöa, 03 ecfi fíurlas. (Stt uú uíf ea aptr til
imns fprra ntálð: menn fíuítt, eins 03 e$ fagöt
áör, ^aíöa úngltnsum frá fantqeœmi alíra ronöra
tnantta, en einfanlega fmiaöraöa ; fnn at eg
flenö emt ná áfmf, er eg opt og morgitm fors
elöruttt £eft fagt: at ecfert iíífj'pbi er einð fí'aös
tjaent úngöóminttm, 03 ecf'ert, fem nteir eöa fliótí
ar uutótííti (jetumt, entt fmiaörararnir. ^?eic
fpiíía giorfatnfega bcebi feörum og fonum, og
giora (irpggilega óœöi Jsefjara œfifu, og fiintta
alöröóm, terranöi frant fjgt óuibftáattlcga agn,
veílpfltngarnar, tií at fá $á á fttt ráö. Sinn
rifann pilít (wetr faöirintt fcá, ett fntiaörarinn
til oförpcfiu; binn til fííjrltfi'S, pefji til lauslcetis;
^inn til fparfemi, pefi til fóunar; {jimt til iöius
femi, pefji til ómennf¥u. Sllít uort líf, fegia
fmiaörararnir, er ecfi nctna uetfáng; pejioegna
er 6cjt at 6afa at fór, og ecfi af fér, Itfstórntta.
í»oat gJfum nór unt, í>ó faöirinn ógtti? fatí;
ffátan clli í óra! öraugitrinn fá! fem alörei »eit
n«rr eitn 6<mn bvedv npp af flocfunum. ‘Jil
eru og pcir fem óióöa fram pútur, jafnneí ftitau
egin fottur; (jfa fcnupla og rttpla forelöranna
alöurí