Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1792, Blaðsíða 91
2ílmúgati0 á jíelant'i.
9i
tTIannð^Ian’cr ^e^nfft;ííMi = tcqunö, upp*
fprottiti af gantatli neniit, at leigiultfcar 03
jíiáleigu * mentt fúióta, par fettt pat f>eftr frá
«Iö0t>Ii uenia nerit, 03 ttttbir ctttð er tilffilit í
fBpggtngaríbrefintt, at róa á báöbón&anð f?ipi
ftclör ettn annara, eör at fattpa ftg unöan fmt.
©umfiaöar fer fíí fregtt af, at petta mannsíán fé
oröit at óftö, fjannig: at einn, fem ntattnö = Iáni
á at foara, en á ftáífr fT'ip, fettt fjamt »iíí fara
meö til ftáfar, er nepöör til, at láta fiat ftauöa
orölaitft ttppi, en róa á f>óðt'ónöanð fíipi.
£>f>agr fá, fettt ícigttíiöinn eör ^iáleigmmaörinn
ffeftr f)ér af, cr {>ar í innifalittti, at nteö fmt at
róa á fTipintt ftóðóónöanð, f>á mifjir fjantt alíann
ftntt fFipóíut, fent í>attð eigin fí'ipi §eföi flPiptj
af aflanutn ; fcfji fT'ipóItttr, fem fjannig fellr til
í;óðbóttöanð, er almenniíiga tnifíu fiœrri cttrt
í>óft gegnir. gf nó feiguíiöintt eör ótálcigttí
maörinn reri ftttu eigin fT'ipi, f>á tcefi í;attn
ftáffr fTipf)lutinn, og f)á cctti f)ann Itfa ftccgra
at fíepta fér frant og fólfi ftntt,
21 ^óngð; jeröuttutit 1 ©uíI&ríngUíff)fTtt,
f>wat óccnör leggia eigi framar tií tttann á (Tip,
greiöa fcir 1 röl, í fíaöittn, eptir ífóngð = breft
«f
riö; fiöí firfian og allt &enttar cr t ttigattn tttáfa
I>ané cign, fcm ciai ittá frá &onmti tafaj, tinð
(jaiui aiorír ftg btotlcgann X'iD þatta mcD ó!tö»
anbi óíhltuu.