Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1792, Blaðsíða 76

7 <5
piutavcfyt
09 ctti fprír wotiuirbu. Jpin giyrir racnn fáfa ttl
atlra 6<jcetra ibfana, cn fie§i trauba tií itlmrfia.
17* 5tap.
^firatít ffat ftaíöa ánglíngum frá ronör*
manna urageingni; £m ftcir öraga alítíb nocfurn
öánt af pefiara óftíutnenöni. fþetta £efir Pyt^Uí
goiöð innprcntat fénnt t fínutn oröðgmöum,
fctn cg ftér wit framfetia og átjípra , ftar fteit
giora eigi litit tit cfTtngar bpgöa og mannfofía.
í£t ccft foartífþprDtngö; fjanttig ftlióbar einn
orbsqoibrinn; en útleggj fannig: þá fíatít ccfi
f;afa uttigeingni [ntcb þeint, fettt foartir ertt af
renttnura. íát tmtn&öngtnn rdDa fér; at
fFilia : menn eiga at fara raejt cptir réttoíftttni,
eg ccfi fFcifa frá (jcnni. ©tttit ccEi á affitts
íun; þat er: forbafiu óracnnfíu, og ftábtt tit
ct oera fcér áti um fútta naubfturft. (BefDu
ecfi þpnD þítta ttppá þrat citici, í flabinn
fprir, at mettit f¥uti wartega giera farantttga.
Sbriíéabu ecfi {jraungann baug, nterfir, at
$at \'z óejt at íifa fprir ftg, og óinba ftg ccfi.
©IdDtt ccfi fldli dntóti fídii, í flabinn fprir:
láttu uttban fceiiu, fent er uppocegbr; foi tílt er
ct ecta íílc fl’ap. í£t eciri l?iai ta=iœturnar;
fjat cr, fY'aprauttabtt ecf'i foettu ftnni. ©Pipttt
pér ecEert af baununt; at fTitia: $at er eigi
tterbt at gSfa ftg í em&cetti (fofat í gamta baga
bráfubu ntenn ftaitnir til at teifna ttteb jttt cu
göa'biðorb, f)á cm&crttiömenn (Y'ptbi oclia). fi.dttu
ecCí