Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1794, Page 114
ji4 & Th. um ^eyforööfbúra
íngö gagné og góöa, f>effa fcáíegu meí?ferí» ófram*
fíjnuar alfibötufíolbar, og fjennann ówana, fcnt
er fenn lan&etjóa ogDitftanna foröiorfun. DJientt
ftnna f ó jafnweí á Sfíanöt öcenti tií feff, at fat
fteftr á futnöunt oiröj ttauDftjníegt at fetia
$ret)ttgri taftnerf ft}rtr pftrráö innóöggín*
íiatitta tiftr etgu f>eirra, og meö fteröunt
fofhtm |Tft)IDa fá til at fara fuo nteö 6atta, fcnt
íjícöíj lattöftuö gagtti famq\>a'tuafi, átt fseff at
flíft ftafi oerit álitiö fent nocfurofonar ónáttúr*
Icgt pápt eöa fsöíngun. ^anttoeg f)afa tnenit
ffplöat fá til at ocrfa góöattn í;Iuta af feirra fu
fíUafía fettt malfíattatin ftfí , fóat feir oilöu
^elör oerfa f>anit fetn Úvít * fférbítttj* grattií
oegiö tíl at mínfa oitttiuna á totfitmíuöum oct*
fíngum og cingirniö;focfum af ttíl feirra, en i f cff
ffaö at attfa oititiutia af toittttaöbanööDcfl, fsoat
jcir fó repnöit at oera til mintta áoitiiiingö,
jjcgar peir átttt ttóga ttU. DJíentt oita eittnig at
f;itt feiuafk DSerfTunar* ffipan frá 1787 í;efti'
fagt battn ftjri, jafttoel ftáifttm eigenöum, at tafa
ceöar-.egg i ftátfö fínð fattöi feittna enn i ttcejtu
oifu lof ft)rí Sónémeffu. ®g wil eigi fá ntéc
tif otöa fíeiri fjoílíf bcemi, fcceöi á ^fTattöi og
utanlanöö, jafnoeí f;ótt allt fjetta fcerijmeöféc
nocfurgfcnar tntnfan á t)firráöttm eiginttar eig*
nar. ®n fceffi mínfan ftorftr til, at frama
gagttömitni lanöð og íí)öar, og taumlaufT ftálf*
rcröi munöi i fseffu efni fí’aöfamlegt oröit fcafa,
jafnoel fó j>etta Itfa foo, fem rctjnfTan þeftr opt*
ltg«