Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1794, Page 124

124 s> Th, um ^eyfotrba búca
®f fTeiti áqvai-&anöi greinir cnn fcffar fptt<
«u t>ib fltfa íilfíípan nau&f^nlegar at áíttaj,
Jjá vona c<i boebi, at ípíutabei.qenDr i SKentufams
ttterintt munt eigi fTorta, at uppbura £oer og
fttia á faftantt ftofn, cf annarö pefTi ‘Silfíipan i
jlálfu fét' (Upti fainpníi; enDa ntuui repnflatt
ítejt géta fpnt, f'egar {jtututúnn t?rbi framqucemttr,
bueriar fleiri og náqucemari áquar&attir futrfa
fpnni i flíftt tilíiti; ppí ftaíöan e&r aífcrei ttcec
ttocfttr mifiloceq og aíntenníngi gagnfetn Íifí
fPipatt ftegar i upp^aft flcerfltt cöa meguíeguflti
fuílfomnun. Jpamtcer allttö ucrba fcer, einð og
fjeirra (efun&ar, at eera i barnfcómi, foo at
fegia , og {utrfa ftban froflf'unar ttnta; fetta cet*
ti (oí ecfi at bc«ö« ntentt frá, at giera nocfra
tilrattn eöa ópriun uteö eittfjoat i fefftt efni; en
gieri menn fcat eigi, (sá Pcrör ecfi nejtt frattif
qoceittt.
§. io,
DIú Icet eg fat wera i fjoerð eittð palbi,
fem {secfir áftanb, at bcetna um gagn
eísr ógagtt feffarar rábleggtngar, fram pftr og
i fainfafnitii Pib f'cer fpmgreittbit, fcittatnocfrum
(síuta eru ábr frantfceröar i feffu eftti. 3lttnarð
uiröij mér (fiPt (tpcrium ppcfir ftntt fugí fagr) at
fcffi feinafta rábleggtng fpaft cinfsperia pfírbttrbi,
og ecfi foo ttiiog Íítilpcega , frant pftr (iiiar,
og at (jfín fé frí frá peint óreftum ttocfurutu,
fcnt