Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1794, Blaðsíða 237

23ó!?!e{lt:a=lyjtoc á 3f!öní>t'« 237
§. 6.
Jjttat cmttarö féiilatji fucrtir ít)f ti! tófas
lefira f;iá aímáganum eba bcenC»n s fiéttinni r fá
ftelö eg öiffuíega, fjatta muntti ecfi vanta, fjcg*
ar alþt>t>an fettgi meiri upp(í)ftitg, fem fprfi eg
frentfi er uttöir’Prefittuutu foiitin, og at fPrefts
arnir, er fratttar elíttm ebrunt gJta ittejtu til
uegar fotttit i peffu efni, uilDtt £á fegia og uifa
bœnbttm ebr altttágafoifí á ueg, til at lefa feec
fcccfur, fent fnn eru tttjtfamíegaffar, 'og tttetitt
£afa á uortt ntóDurntáli. (£tt (icntttgufiu fuáís
parmtebal i peffu tiííiti, attf fénfTtt og áotfutis
ar 'Prefiattna, og peff er eg ntttn ftbar géta
uitt SBóf'Iefirar féleg, fcngg cg at peröa ntuttt
peffi:
a) (£f annats toeggia ^ottángleg (játign,
ebr Ifit fonánglega banflfa Sanösóáfíiórttar gélag
ttilöi, af innilegri tttnforgttn ftttni, ócebi ftjri
gagni Oítfianna at altttennu, og Sflanbð einfanc
lega, upperua férliga ntenn i lanbinu nteö óceft*
legutti tíerölauttttm, til $cff at giora ftná 55óf*
fofn i ftocrri fnfltt, og Iiá fcaöatt ócefur át, tií
ieigulaufrar bráfttnar, í^attöa fjetm i bónöasffétt*
inni, er pilöu beiöaj fteirra til lefiurö (dj.
b) <Sf
(d) S0?eb fpt óií Fontínqfega Ðanffa 8anö6iigiór«
nar'felag fvantfetr prilít revDlaun ftanDa ©an«
mevf (ftá upptalníng (lífva perDlnuna ftá prí,