Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1798, Page 25

25
itnt (fiptum, r>\>at> af arfinum fé (ífícgva a&
fclja mcD ábata v>tö Síucttón, enn fmámfam*
ait vjcrDut, dn SUtctíénð fojíttaöar, og
|oo,D jfaDoœnlcgt 'fé fieitn ánga manni aÐ ntiffa,
|oaD éfáanlegt ’aptur fwric fanm oerD, jfiegar
|ann Dapinn tncbjsatf, ficaD éfiaftt og ficegt aD
gct)iua, í)oaD Dfirra feljajl íucrtti eptír fienD*
inni og utéjH t)fir oirDíngu, cnn oiD Slucttén,
|)oaD (eígja fprir nocfurt afgjaíD, f>oort timi
eg jtaDuo fé betitugitr Jktrtií, cDur ct, cg foo
fratuocgíé, 0oo má, tí( Dœmié, ítfanDi pcn»
íngi nocfrum foma ttiDttr á leigtuftoDutu í pctt*
fngf fáum foeitum, cittfum cptir fcllír; foo jfip*
íitu fotua út ti! fijfimbla, fcm géDur fjárbaíDé*
inaDur elur enn fprir, og arDurinn ocrDa jficint
áitga tnattni til uppefDié*jloDar og géDO áoimtí
fngé, fem lítill ocvDttr, £á ailt cr fclt, jfiac erfi
iDt ocitir aD fctja l)'n óniaga<fé é reiuut’.
ááoorfu átiDanDi fé aD gjcrta ficfé ann<
arð péjlé, og aD. í>a(Da Siucttönír á fjelmemu
um jfeDum, fjá aílír; fáír cru faupenDur á
átfjálfum ogífámcmmiu afDejum, cinfutn fioar
lítil efni og blömgait er á meDal fótfé; fioerr
einn bjargajf oiD litía búé()!utí, og gétur ei
framflcptt mtfíutn pcttingi; í badœrum (áta
flcfitc féc og mcfr uutí)itgaD aD Draga aD tnat<
bjorg og fíjáfa cínfum {uítugamt [>ainarítm
tií aD eDlafí fiana, cu fjárf)aíDémaDut'ittn, fent
ftuáinfaman fmDír arftmt í tna-gmenniD, ti(
efng''féIfo, aD fjé ár foeitum og í fueitir frá
%> 5 06,