Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1798, Síða 51

fletjpt mét! paö tná eg !alla tarantt, beflanti
ítettn, Ijoac eg allt í einu oei’D cœnDui' cmUi og
gécfetnum og tná þacfa ©uDi fáí eg f!etiD líf#
inu unDan! ett fjetta ilal tní oera ttréc bettDíng.
2í meDatt f>afDi f>inn Decfoi (aumaff á ept*
ic Ijonutn fptic innan oiDacmtttnann og fom
ná alltí eittufiatn.á ní). ©pefíngurinn ocg#
aDi flcap f)átt upp pftr ftg og ftóD araffpciv
fem DauDur fleinn. óttafl ecfi, minn pin!
fagDi l)inn, f>érna f)eftc fá paD allt aptuc, fem
eg tóf af ££r; eg er ettginn ramíngi, eitté og
fá f>eíDuc, en eg ec ©pefingur, og faD, fettt
meíca er, ©peftttguc fá, fetn IjelD Jbenna þettn
befiann. áDugfaDu ecft, aD eg fe foo ffpnlauð
«jD neita £ot, fetn ettgttm @ttD<neitari> enn fíD*
uc ©peftnguc 03 fciftínn fœc efaft tttn. @uD*
neítacinn tuá fegja: þe|Ti betmut: ev fá befti,
|>ot battn l)elDuc ettaann annaiir. tnegulegann,
allt etné og ácoecfiD fitt, ec fjítt befta ácoeif,
fprft pá ecfi átt nema ftaD eina; ©pcftnguc*
ínn allteiné, fetu tráíc aD ®uD fé til, fuílfom*
inn, góDuc og píð, fcec fjann aDra afie Cíngvt
DregíD af fteffu enn ýá, fetn l>pe<rc og e tm
frífiinn Dcegur af fcá'eau fTíóft's: <5ut> fá «Ut
b»aö bnnn þafOi jfapaO, og fjá! þaó pat:
ttUtfamart ^acla gott? ®tt aD eg ilaut
lítlutu ffélf í btíngti, á eg ná biD |>ig
foclátó, oac einángié til aD fpna þ'tt, fjoprfu
nauDfpttfeg 2leynfímfpei?tn ec í fambanDi oiö
S«íDómé*menticnat og aD menn l<cci aD pecfjci
ít> a af*