Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1798, Síða 166

166
•fbaítutinn ct gamatt íé(ení>(!t f)ofuö«fat
qoenna, t>ann cctti |?v>t aptuc aD t>era ofð oel*
fominn |?aut«lauö, og tjempan aD aftcg^jaffc
f)jci fptit fótfi, nema í ftóc nauDfpn, fem ferDa«
fat, þh fápur brefía.
oeit eg matgt paD af fpm*fót!i, fem
fáffc oceti á í fameintngu meD ftcirum unDic
cíné aD tafa upp fpÉtnefnDann fjattð eDa DanjTt*
ar báfu og fracfabáníng, (og boeréDaglega
b(6a fattega t)áfu meD oœnum ffáft) en §ÍD*
úngié afieggja fatDa, bmipur, og aílt qocnn*
fptfur, fem oiDfomenDum og lanDinu tíl meiri
nota foma mcttti, cnn meD foí aD liggjia arD*
laufl fprír, einfum f>ar qoenn«fplfuré bráfuti
fer ná ár frá ári af aD leggja|t og forfmáfl.
íþoi er tnin ^nuftufamteg bón tif Utgífara
TLíöinOanna eDa (Samano cg 21tp0ru, aD
bann í ©Druboorju feffara fHtta oitDi bjóDa
á prenti l)ciDucé*qoenntóifi í ^prirmanna^reD
aD feggja fatnan til aD ta!a upp fpvrtéDann
báníng ftá ita Sanáarí 1801, en báa ftg
unDir f>aD fángaD ttí, og aD þann lepft, aD
þcer, fetn í fameiníngu oilja til f>effa oet'Da,
fonuc og fiálfur, mcrttu fjálfar, eDa fteitra
metm og §eDuc oegtia uppoapanDi mep«barna
finna, fetn fprft tilfptma Utgéfaranum ftnn
áfetnmg í feffu nrifil'>cega cfni, foo aD bmm
þá 12 eDa 20 oceru b^rum famtafa otDnar,
gceti tií annara uppboatntngar auglbfí í Oo*
tnOunum SyffcþafenDa tolu, (en ei noftt), fent