Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1798, Page 172

ÍX'tta fjeftt’ fjnífuc 3ófúc aíöreí urttmæít. $ttfy
frá i3&a tit ijöa v>evftnð (í 3ófiíœ<b6f lap.
io.), inníbctDur frdíDð nocfufö 6£unnuað faung
tun 3fi-as!s 6gœta figuu i Jteffavi nafutoguDis
ovujiu. @á, fem fafnoDi jfójuœ afvef&oetF*
um famait, feaíc fjálfuc aö pctta fó (MD í
@austgv>ö>böíinni: t)(ín Ijeftu oeviD fafn af
f6Jfð»fauflgoum, ftguv<föuiuiv>uni, lift og ootð
CcatDs ágcetí faungut: 2Sóng’ Zvcijiján jlóD-
riö mj0g l)aít tnafí! og aD fornolDin oav
auDtig af ÍH|eí)cutaí |fálDa*faungoutu, fatum
JtyDff- og nevEtrn fiappasqoceDí.'*
„ Sn — aílflaDar tepfafl jfátDa'/tjfjuc !
Jieim efnurn, fern um er qoeDiD, far íminDa
unar frapturinn tefur fér einatt f)átt f!ug,
<Boo fíaug gamla fyebreffa ffálDiD, ^egar fyann-
fór aD fbngja um fall 2Imorítt'ftu íCónganna.
3ófúce tnannDóméfuHa I)róp í)afDi fengiD c>
bevmenu f>ané. Sílltaf par fíDan um JjaD tab.
öD, og JiaveD fóíín ffein ór Jjpí bjart fpvit
ámeCan bpif baglff'p Dv6 tiftr ópiniita frammi
fprir feim, uná fólfett parD um qoelDÍD, eit
t-úngíiD téf fá flrap oiD aD ('pfa Jicira í fyeiD*
ffttu og birti upp alla nóttina, funDu menn-
|oi framar (ifanDi ti( ©uDé trófoflu parD®
peitflu, og JiaD pirDtífl fem 3ebóua£) IjefDi
eptit 3°Túæ ponavfuíiu bœn, (átíD fó( og tángí
l>alDa fpvvu fptir, uné fóifiD oann fudann ftgs
tic 6 fjanDraettaunura. @po. íeU í)iD gamte