Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1818, Síða 122

122
at> flá íil lítinn tángo «f fmífinu, öf(|]a&nr ein$ í
enbahn jafnfhjcFann, fuita fcar.tt fí&an f»o, aö
eimínqiá cníinn þsítjlfftiii, cn f>ift fijt’ir ofan fe
$»t' fnlDavð/ fcm fjar cr, f)o>Ia fso otlann fnnganti
!>aficrlcga t Fel&u i’atni, cn rct)na fít'an Drar |)d$t á
fánganum fievbfTan m)tDi|l t furfi, fsá fmá&rotin cr
af, líta cptir fárinu og Fofnalagi f'efé f ar, en fetta
á fíg f)t>srfu íjeituv tánginn ocrib f>afi parnni/ fcm
irátaíega f> rönv rerjntífí, fro fyitt mcgi fjar cvtíc
í f)Æft ficvi>a, far minni beitfk Fann aö faga/
cn fó olíu frcmur niciri, íjoar ftillíngaroanbt cr
mcb fcit 03 fcigju.
(fptir ^cfftiin rcglnm fccfir nú rconflan fótit,
ab menn íjdjt ná gagnlcgafiri fainciníwit l>erbfE*
unnat- oib feigju og fcit, iticb mefcðlþetbflu fer<
fjrorrar fiáltegunfcat og fkíls famfubn, líFa ab
ftáf, cptir ^ícfá gaibtim og fcerfu, fkrf tniéjafita
elbun, fH'í befla fiál farf nb ciná ab b^cttobna;
ocit cg almcnníng ticfna frálf>etbflu oenjufcg-
«fta $á, fctn lcibir af járná eba ftáíá f)erb|Iii,
í-egar ocl fcmtrautt er; cn fú fccrbfla á fcfljt »ib
famfubut fláls mcb bcigu járni, fcitt optafl t'crba
gatfavi ab fcorFu.
^etbfla á fiáli, ftálfmíbi og olfu |5IH játn«
fmtbi, fem fcevbafi farf, - er eini oanbfcœf og fcútt
er críbar.bi, ipoi fniu einftim, gíorir fmíbaruar
gagttlegar eba líítnútar; gcfttr fjeim áíitlcgu|lu
fagurfintoa fmibjum miFib nafn, otirbíngu og
eufc, Jcim, fem oofía affcrogbíl fmfmgu og oanö«
ttrFnt í &enuar tiífiti, frí fctiit ein gjerir fxrv bórö!