Alþýðublaðið - 05.03.1927, Blaðsíða 6

6
ALÞ.ÝÐUBLAÐIÐ

Ársrit
Hins íslenzka garðyrkjufélags
1927“ er nýkomið, nett kver með
ýmsum nytsömum fróðleik. 1
fyrstu ritgerðinni örlar þó á hug-
myndum, sem eru ancjvana fædd-
ar gamalmennahugsanir, svo sem
það, er segir urn varnir við út-
streymi úr sveitunum.
Húsasmiður.
Byggingarnefnd Reykjavíkur
hefir viðurkent Jóhann Kr. öl-
afsson trésmið, Garðastræti, fuli-
giidan til að standa fyrir húsa-
smíði hér í borginni.
Áheit á Strandarkirkju,
afhent AlþbL: Frá konu kr. 2,00,
frá J. S. J. kr. 2,00.
Kappglímu
heldur glímuféiagið „Ármann"
á Iðnaöarmannahúsinu kl. 3 á
morgun. Á eftir glíinunni verður
hnefaleikur.
Veðrið.
Hiti 0—8 stiga frost. Átt víðast
norðiæg, hvergi meira en stinn-
ingskaldi. Víðast þurt veður. Út-
lit: Norðaustan- og norðán-átt,
allkvöss á Vestfjörðum og í nótt
á Suðurlandi austan Réykjaness.
Snjókoma á Austurlandi og dálítdl
á útsveitum Norðurlands. Þurt
hér um slóðir.
Skipafréttir.
„Esja“ fer kl. 8 í kvöld aust-
ur um land í hringferð. „Goða-
foss“ fór í dag til Hafnarfjarðar
og fer þaðan annað kvöld til út-
Íanda. „Guilfoss“orer vestur á firði
á inánudag kvöldið. Koiáskip kom
hingað í morgun.
BarnastúkatT„Svafa“
heldur fund á morgun kl. 12-Li
stundvíslega. Áríöandi, að allir fé-f
Skrifstofnherbergi
óskastleigt frá miðj-
um þessum mánuði,
þarf að vera í mið-
bænum. — Tiiboð
í lokuðu umslagi,
merkt „728“, sendist
afgreiðslu blaðsins.
Pama
Rakvélablöð
komin aftur; kosta
11,25 stk.
Vöruhúsið.
»8gar mæti. Embættismannakosn-
ing o. fl. Gœzlamaðiir.
Togararnir.
í morgun komu af veiðum:
„Draupnir“ með 90 tunnur lifrar,
„Geir“ með 111 tn. og „Ólafur"
með 120 tn. „Kári" kom til Viðeyj-
ar með um 100 tn.
Banngæzlan og ,Morgunblaðið‘.
„Mgbl.“ bölsótast yfir því, að
bannlagagæzlan, sé að aukas.t.
„Storms'-systkininu svíður. Var
og aldrei við öðru að búast úr
þeirri átt.
Nafnið.
Bregst þér, maður, brauð og féð;
bæta það mun vandann,
hafirðu að eins heyrt og séð
Hjalta-staða-f jandann.
Spói.
Ps*|il@íir er
„Mjallaru-aröpinn.
5®
kirlnanHakiæðnaðir
verða seldir með tækifærisverði
nokkra daga. Sumt af fötunum
hefur verið pa'ntað, en ekki sótt,
allar stærðir til.
Föt saumuð eftir máli i tveim
flokkum. Athugið verð og gæði.
Anðrés Andrésson,
Laugavegi 3.
Uítopeíöid AfMðubfaðiðf

Kaffistell, 6 manna . . . 14,75
Postulínsbollapör, f falleg, 0,50
Þyottabalar frá 3,90
Þvottapottar með rist og
loki frá . 8,75
Vatnsfötur /ý. . , 1,90
GJerþvottabretti . 3,00
Körfur alls konar.
Þvottastell frá 9,00
Bollabakkar, hnífapör og
skeiðar.
Góðar vörur nreð góðu verði.
¥er^taii
Jóiís Mrðarsonar.
íslenzk frímerki kaupir hæsta
verði Bjarni Þóroddsson, Urðar-
stíg 12. Heima 6—8 síðd.
Frá Aiþýðubrauðgerðinni. Út-
sala á brauðum og kökum er
opnuð á Framnesvegi 23.
Hús jafnan til sölu. Hús teldn
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 11—1 og 6—8.
Nýr dívan til sölu með sér-
;stöku tækifærisverði, ef samið er
strax. Vesturgötu 14.
Ný net til sölu á Grettisgötu
22 C eftir kl. 6 e. m.
Fasteignastofan, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavík og úti um land. Á-
herzla lögð á hagfeld viðskifti
beggja aðilja. Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
Verzlið við Vikar! Það verður
notadrýgst.
Ritstjórl og ábyrgðarmaöur
HallbjörE Haíldórss<m.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Srniður er ég nefndur.
af blæstrinum úr þokulúðrinum, sem not-
aður var til ‘þess að vara fólk við að verða
á vegi T S, er hann var á ferð með mann-
fjölda sinn á myndatökustað.
£g snéri mér að Smiði. Ég kveið fyrir
að Ijúga að honum; satt að segja hafði ég
hugboð um, að Jjað væri ekki svo auð-
hlaupið að því aö segja honum ósatt. En ég
reyndi það. „Herra Smiður! Hamby skildi
eftir skilaboð; hann varð að fara ofan, en
sagðist langa til þess að finna yður. Vild-
uð þér koma ofan og hitta hann?“
„Já,“ svaraði Smiður, og hann gekk að
dyrunum og ofan stigann án þess að bæta
neinu við. Við hinir komum á eftir,
Abell og Monata fyrstir; þeir voru báðir
saklausir, og grunaði hvorugan neitt. Þar
næst gekk Lynch, ])á Jói og síðast ég..
Spámaðurinn gekk út á strætið, og á sama
augabragði þyrptist hópur af hermönnum
umhverfis hann, og tveir ])eirra gripu í hand-
leggi hans. Hann hreyfði ekki hendurnar né
mæiti orð frá vörum. Abell flýtti sér auö-
vitað að mótmæia þessu; Moneta, Mexíkö-
maðurinn, greip til siðar forfeðra sinna. Hann
greip hendinni innan klæða og brá hnífi.
Hermaöurinn ejnn reyndi að halda honum, en
Moneta hrópaði: „Sleptu mér, eða ég sníð
af þér eyrun!“ Við það snéri Smiður sér
við og mælti í skipandi róm: „Enginn mað-
ur viðhali ofbeldi mín vegna! Þeir, er of-
beldi nota, skulu fyrir ofbeldi farast.“ Mo-
neta staðnæmdist, og Lynch og Jói og ég
stóðum auðvitað Jíka kyrrir, og nú iögðu
nokkrir menn af stað með Smið áleiðis að
bifreiðunum.
En þeir komust ekki langt. Rödd rauf
þögnina á strætinu. Ef öðru vísi hefði stað-
ið á, hefðu menn haldiö, að þetta væri
kvenmannsrödd, en á þessum stað og eins
og átvik öll voru æsandi mátti halda, að
þetta væri rödd yfirnátíúrlegrar veru. Hún
nærri því söng orðin; það var eins og silfur-
lúðúr, er hljómar yfirsorustuvöll, — dýrlegt,
æsandi, dáleiðandi: „Víkið úr ve-e-e-gi hins
Mikla, Keisaralega Ar-n-a-r Ku-u Klux Klan!"
Allir h'rukku við, en ég held, að mér hafi
brugðið enn meira en nokkrum öðrum, því
að ég þekti röcldina! María Magna var aftur
komin fram sem „talandi leikkona"!
Ég stóð á þrepunum upp að húsinu, svo
að ég gat séð yfir mannfjöldann. Þarna
voru fjórar flutningabifreiðar frá Eternal
City, og höfðu tvær og tvær komið saman
úr hvorri átt. Eitthvað um fimmtíu manns
voru komnir úr þeim o^ fleiri voru á ieið-
inni. En allir voru klæddir í víða, hvíta
sloppa, með víða hettu yfir höfðinu og á
henni tvö svört göt fyrir augu og annað fyrir
nefið. Menn þessir höfðu raðað sér í hálf-
hring og umkringdu alveg þennan litla hóp
af hermönnum og þrýstu þeim upp að hús-
veggnum. En í miðjunni á hringnum, nokkr-
um fetum framar en aðrir, stóð hinn „Mikli
Keisaralegi Örn“, nieð rauða stjörnu á hett-
unni framaiWi enninu, með útbreidda, drif-
hvíta hantlleggina og i arinari hendi töfra-
sproti með rauðu Ijósi á endanum. Töfra-
sprotánum var sveiflað fram og aftur í átt-
ina ,til Stórskotaliðsmannanna, og það hafði
bersýnilega þau áhrif, er til var ætlast, l)ví
að allir stóðu þeir grafkyrrir og störðu opn-
um augum.
LVII.
Öperu-röddin hóf aftur silfursönginn: „Vík-
ið, allur skiiíll! Hörfið! Sigið undan! Á braut!
— Lútið n-i-ð-u-r! Víkið úr vegi fyrir Skríl
Skrílanna, hinuiri ómótstæðilega, keisaralega,
æðsta yfir-skril! Hlýðiö á Hinn Háa Aðal-
Drotnandi Lávarð Leyni-Hersveitanna, hinn
Æðsta, Ódauðlega, Hákeisaraiega Örn yfir
Ku Klux Klan!“