Helgarpósturinn - 17.08.1979, Page 14

HP-mywd: Einar Guimar
14
-----------------
Lambapottréttur að hætti slátrarans
Það er Gísli Thoroddsen yfir-
kokkur á Brauðbæ, sem setur
saman helgarrétt Helgarpósts-
ins aö þessu sinni. Réttinn kall-
ar hann „Lambapottréttur að
hætti slátrarans”. Ekki er
fulljóst hvernig slátrarinn sem
slikur blandast þessu máli, en
uppskriftin er svona :
Efni: 200 grömm lambakjöt
(frampartur), 100 grömm
befkon, 2 laukar, matskeið af
tómatpúrri, timian og rosmarín
krydd, salt og pipar, smjör og 1
cl. af rjóma.
Aðferðin: Skera kjötið i bita
og beykoniö i smátt. Láta
beikonið i pott með smjöri og
krauma. Bæta þvi næst laukn
,um niðursneiddum úti. Þá er
tómatpúrri og kjötið sett i pott-
inn og allt þetta látið krauma i
10 minútur. Þá er rétturinn
kryddaður siðan soðinn i vatni i
20minútur. Þ áer bakað upp og
loks látið sjóða i 10 mi'n. með
rjómanum.
„Slátrararréttinn” skal bera
fram meðhvitum kartöflum eða
kartöflumús. Allan réttinn skal
siðan setja i eldfast mót, osta-
sneiðar settar ofan á og bakað i
ofni i 5 - 10 minútur.
Rétturinn er fyrir fjóra. —
Verði ykkur að góðu.
v
„Samkeppni er nauösynleg” segir Bjarni Arnason I Brauðbæ.
„MflTARSMEKKUR ÍSLEND-
INGfl HEFUR BREYST”
segir Bjarni Árnason í Brauðbæ
,,Ég held ég geti fuilyrt að á
þeim árum sem ég hef rekið mat-
sölustað, hefur matarsmekkur ts-
iendinga breyst töluvert. Nú er
fólk fyrst farið að þora að reyna
eitthvað nýtt,” sagði Bjarni
Arnason eigandi Brauöbæjar i
samtali við Heigarpóstinn.
Bjarni f Brauðbæ, eins og hann
er gjarnan nefndur, hóf rekstur
matsölustaöar árið 1964 f sömu
húsakynnum og Brauöbær er i
dag. Þá var aöallega boöiö upp á
smurt brauð og þess háttar, en
frá 1970 hefur Brauöbær veriö
rekinn með þvi sniði sem er i dag,
sem sé sem grillstaður af bestu
gerð.
Kokteilsósan á
undanhaldi
„Við I Brauðbæ höfum verið um
margt leiðandi sem matsölustaö-
ur af þessari geröinni, þvi kokka-
liðið hefur ávallt vitað hvað
klukkan hefur slegið og uppfyllt
óskir viöskiptavinanna,” hélt
Bjarni áfram. „En matarsmekk-
urinn hefur breyst, eins og ég
kom inn á hér áðan. Þegar eg
byrjaöi i þessum bransa, þá var
italskt salat og kokteilsósa með
nánast öllum réttum. Allir vildu
þaðsama. 1 dag er ekki einu sinni
að finna kokteilsósu á matseðli
okkar, enda þótt hún sé á boðstól-
um fyrir þá sem hana vilja. Hins
vegar er boðið upp á margar aðr-
ar gómsætar sósur.”
Bjarni sagöi þó, að þótt landinn
hefði þróað sinn matarsmekk, þá
eimdi talsvert eftir af gamla
hugsunarganginum. Fólk fengi
matseðilinn i hendurnar, renndi
yfir hann augum, en þyrði svo
ekki að reyna neitt nýtt, heldur i
hálfgerðri uppgjöf bæði um ham-
borgara með öllu, eða fasta liði
eins og venjulega.
Samkeppni nauðsynleg
Bjarni Árnason var að þvi
spuröur hvort hin mikla aukning
grillstaða hefði kallað fram sam-
drátt i rekstri Brauðbæjar. „Nei,
það vil ég alls ekki segja,” svar-
aði Bjarni. „Samkeppni er nauð-
synleg i þessum atvinnurekstri,
eins og viðast annars staöar. Þvi
fleiri staðir, þvi meiri verður
samkeppnin og um leið verða
þessir staöir að leggja áherslu á
bætta þjónustu og betri mat. Svo
einfalt er það. Brauöbær á 15 ára
afmæli á þessuáriogmargir okk-
ar viöskiptavinir eru fastagestir.
Okkar sala byggist mikið upp á
fastakúnnum. En þótt Brauðbær
sé að verða 15 ára gamall, þá er
hann ungur i anda1 og sifellt I
framför og verður á þeirri braut I
framtlðinni,” sagöi Bjarni i
Brauðbæ.
Brauöbær útbýr einnig samlok-
ur, hamborgara og þess háttar
sem selt er I verslunum. Þá útbýr
staðurinnmati veislurog að sögn
Bjarna er engin veisla of lftil eða
stór, til að Brauðbær geti ekki
annast þar matartilbúning.
— GAS.
'Matur framreiddur frá kl. 19.0«.
Borðapantanir frá kl. 16.00
StMI 86220
Askiljum okkur rétt til að ráðsUfa fráteknum borðum
eftir kl. 20.30
Hljómsveítin Glæsir og diskótek
í kvöld, laugardags- og sunnudagskvöld
Opiö föstudags-
kvöld til ki. 3.
og laugardags-
Spariklæðnaður
ÁVALLT
VIÐBÚNIR
ÞEGAR
KALLIÐ
KEMUR
Slökkvistöðin
heimsótt
Hvað skyldu slökkviliðsmenn
gera i sinum vinnutima, þegar
stund er milli striða? Nú er ljóst
að eldsvoðar eru sem betur fer
ekki oft á dag, svo vafalaust
koma upp margar dauðar stundir
I þeirra störfum. Þessi umræða
kom upp á ritstjórnarskrifstof-
unni hjá Helgarpóstinum og ein-
hver sagði slökkviliðsmenn
liggja í koju I sinum vinnutima og
aðeins biða með allar taugar
spenntar eftir þviað brunabjallan
hringdi. Aðrir vildu aftur meina
að þeir 1 brunaliðinu væru nánast
alltaf tilbúnir f galianum, sætu i
slökkvibilunum, tilbúnir i slaginn
þegar kailið kæmi.
Þennan skoöanaágreining varð
að leysa og það varð úr að
Helgarpóstsmenn heimsóttu
slökkvistöðina i Reykjavlk. Þar
höfðu þeir tal af Sigurgeir Bene-
diktssyni aðalvarðstjóra.
Sigurgeir sagði aö slökkviliðs-
mennheföu yfirleittnóg að gera,
þótt þeir væru ekki allan tímann
að berjast við eld. Það væri 15
manns á vakt I einu og yfirleitt
fjórir þeirra, sem sæju um sjúkra-
flutninga. Þeir væru á ferðinni
allan sólarhringinn meira og
minna. Þá þyrfti mann i það, að
sjá um slmaþjónustuna. Hinir á
vaktinni væru mest við almennt
viðhald á bllunum og þeim tækj-
um sem nota þyrfti á brunastaö.
„Það er auðvitað brýn nauðsyn
á þvl, að ailt sé I röð og reglu og
að menn geti gengiö að verkfær-
unum þegar til þeirra þarf að
grlpa. Sekúndur geta skipt máli
þegar eldsvoði verður,” sagði
aðalvaröstjórinn.
Fara ekki í bað
Einar Gústafsson varðstjóri i við-
bragðsstöðu með gasgrimu fyrir
andlitinu og loftkúta á bakinu.
gengu siðan um slökkvistöðina
með blaðamanni og ljðsmyndara
og lýstu þvl er fyrir augu bar.
Niðri ikjallara er t.d. borðtennis-
aðstaða, þar er þrekmælingahjól,
gufubað, auk leikfimisalarins
sem áður var nefndur. Það ætti
þvi að vera ljóst að slökkviliðs-
mennirnir okkar gera mikið til
þess aö halda sér i likamlegri
þjálfun, enda ekki vanþörf á i
mikilvægu starfi sem þessu.
Þásögðu þeiryfirmenn vaktar-
innar okkur frá því að við og við
keyrðu menn á slökkvibilunum á
ýmsa staði í borginni og könnuðu
aðstöðu og kringumstæður, ef til
eldsvoða kæmi.Þá morgunin eftir
stóð til aö fara að Menntaskólan-
um í Reykjavik og athuga að-
stæður. Þeir félagar Einar og
Sigurgeir sögðu að visu, að
Menntaskólann og það svæði
þekktuþeir útoginn, en upprifjun
væri nauðsynleg. Þeir slökkvi-
liðsmenn yrðu aö fara á bilunum
og meðallan útbúnað með I svona
könnunarferöir, þvi ef eldur kæmi
einhvers staðar upp, þá yrðu þeir
að vera tilbúnir að renna á vett-
vang fyrirvaralaust.
Gasgrimur
nauðsynlegar
í herbergi einu I slökkvistööinni
eru ýmis vandmeðfarin tæki
geymd. Þar lágu gasgrímur i
stykkjatali og fengum við Einar
varðstjóra til aö setja á sig eina
slika með loftkútana á bakinu.
Þannig tæki þarf að nota þegar til
svokallaðrar reykköfunar kemur.
1 kútunum er ekki hreint súrefni
Benedikt aðalvarðstjóri sýnir
Helgarpóstsmönnum slökkvistöð-
ina og skýrir meðhöndlun
slökkvitæk janna.
eins og ýmsir haida, heldur sam-
anþjappað loft. Loftið á kútunum
dugir i 25 minútur, en 5—7 minút-
um áður en þeir tæmast gefa þeir
frá sér hátt væl. Þaö gefur þá
slökkviliðsmanninum tækifæri til
að koma sér út úr reykjarkófinu,
áður en loftlaust verður á kútun-
um.
12—15
tonna
slökkvibilar
Að siðustu I þessari hringferð
Helgarpóstssins um slökkvi-
stöðina, var litið á bilakostinn.
Þeir eru engin smáferllki slökkvi-
bílarnir, enda vega þeir að sögn
Einars Gústafssonar um 12—15
tonn. í þeim stærstu er 2 tonna
vatnstankur. Þessir bilar eru
búnir öllum verkfærum sem nöfn-
um tjáir að nefna og geta komið
að gagni á vettvangi.
Helgarpóstsmenn voru nú all-
miklu fróöari um starfsemi
slökkviliðsins, en áður en þessu
ferðalagi lauk sýndi Einar okkur
slmaborð stöðvarinnar. Það er
engin smásmið. Sagði Einar að
öli símtöl við stöðina væru tekin
upp á segulband, svo ekkert færi
nú á milli mála.
A leiðinni út úr húsakynnum
slökkviliðsins, sáum við einn
slökkviliðsmanninn okkar vera
að slá og hirða grasflötina utan
við stöðina.
Já, þeir gera meira en að
slökkva eld brunaliðsmennirnir
okkar.
—GAS.
— Hvernig halda slökkviliðs-
menn sér I æfingu?
„Hérniðri I kjallara er t.d. leik-
fimisalur og þegar daglegum
störfum hérna á stöðinni er lokið
og ekkert liggur fyrir, þá fara
menn stundum þangað niður og
leika blak eöa hreyfa sig á annan
hátt. Það má taka það fram i þvi
sambandi, að enginn fer i" bað á
eftir, þvi menn verða jú að vera
tilbúnir hvenær sem er, þegar
beðið er um aöstoð. Þá þýðir litið
að vera klæðalaus i baði,” sagði
Sigurgeir Benediktsson.
Sigurgeir sagði einnig aö alltaf
við og viö væru menn þjálfaðir I
notkun á þeim tækjum sem koma
að gagni I baráttunni viö eldinn.
Sofa sjaldan
En þá var komið að spurning-
unni stóru. Sofa slökkviliðsmenn
á vaktinni?
„Ekki get ég sagt það. A nætur-
vaktinni kemur það fyrir, að
menn fái tækifæri til aö kasta sér I
koju I stuttan tima, en það er fá-
títt. Oftast er nóg að gera,” svar-
aði Sigurgeir.
Sigurgeir, aðalvaröstjóri og
Einar Gústafsson varðstjóri
„Auknar eldvarnir hafa
oft forðað stórbruna”
segir Ásmundur Jóhannsson
hjá eldvarnareftirlitinu
„Starf eldvarnareftirlitsins er I
stuttu máli það, að reyna með
fyrirbyggjandi aðgerðum að
koma i veg fyrir eldsvoða,” sagði
Asmundur Jóhannsson hjá eld-
varnareftirliti slökkviliðsins i
Reykjavik I samtali við Helgar-
póstinn.
Hjá eldvarnareftirlitinu starfa
7 manns, þar af eru 5 eftirlits-
menn sem skipta borginni, Kópa-
vogi, Mosfellssveit og Seltjarnar-
nesi með sér. Þessir eftirlitsmenn
fara á alla vinnustaði, opinberar
stofnanir og aila stærri staði og
ganga úr skugga um, að allar
brunavarnir séu I viðunandi lagi.
Þeir fara einu sinni á ári á hvern
stað, eru þeir um 12-1500 staðirnir
sem eru heimsóttir.
Yfirleitt vel tekið
Asmundur Jóhannsson sagði að
eftirlitsmönnum væri nær undan-
tekningarlaust vel tekið og yfir-
leitt gengi ágætlega að fá fólk til
aö fylgja ráðleggingum þeirra. Ef
aðilar sýndu ekki lit og breyttu i
litlu sem engu eftir tilmælum eft-
irlitsmanna, þa væri það öllu
jöfnu ráð eftirlitsmanna að nudda
og jagast i viðkomandi þangað til