Helgarpósturinn - 17.08.1979, Side 15

I
--he/garpásturínrL. Föstudagur 17. ágúsf 1979
15
.E,
60 svart/hvít tæki
hafa aldrei verið sótt
segir Sveinn Jónsson í Radíóstofunni
Spánverjarnir skemmta gestum Óðals.
Spænsku hljómlistamennirnir í La Tuna Madrid:
Fá ekki að skemmta hér
Ekkert vcrður af því aö
spænsku hljóðfæraleikararnir í
La Tuna Madrid, sem skemmtu
gestum veitingahússins óðals
fyrr i þessari viku, haldi áfram
hijóðfæraleik sinum hér á iandi,
eins og þó haföi veriö áformað.
Samkvæmt uplýsingum Stefáns
Magnússonar starfsmanns i
Óðaliþá fengu þessir ungu Spán-
verjar ekki atvinnuleyfi hjá
félagsmálaráðuneytinu þegar
til átti að taka.
Stefán sagði að þessir
spönsku hljóðfæraleikarar
hefðu komið með Smyrli til
landsins fyrir nokkru, þá sem
ferðamenn. Þegar svokom i ljós
að þarna fóru góðir hljóðfæra-
leikarar þá settu Óðalsbænd-
urnir sig i samband við þá og
báðu þá að skemmta. Þeir komu
einu sinni fram i Óðali og kyrj-
uðu vinsæla spánska söngva og
léku undir á gitara. Að sögn
Stefáns gerðu þeir mikla lukku.
Fengu ekki leyfi
Varð úr að Óðal sótti um at-
vinnuleyfi fyrir þá i rúma viku,
meðan þeir skemmtu i óðali.
Félagsmálaráðuneytið synjaði
þessari umsókn á þeim for-
sendum að ekki hefði verið beö-
ið um leyfið áður en þeir félagar
i ,,La Tuna Madrid' komu til
landsins.
Stefán Magnússon var að von-
um nokkuð súr yfir þessum
málalokum og sagði i samtalinu
við Helgarpóstinn, að hann sæi i
fljótu bragði litinn mun á um-
sókn frá útlendingum sem væru
staddir i landinu sem túristar,
eða frá öðrum sem væru staddir
erlendis.
Helgarpósturinn hafði sam-
band við útlendingaeftirlitið og
spurðist fyrir um þetta mál. Sá
er þar varö fyrir svörum, kvað
þetta atriði ljóst í reglugerð. At-
vinnuleyfisumsóknir útlendinga
yrðu að liggja ljósar fyrir áður
en menn kæmu inn i landið. Það
hefði ekki verið i þessu tilfelli og
þvi hefði félagsmálaráðuneytið
hafnað umsókninni.
Skýrt i reglugerð
1 framhaldi af þessu hafði
Helgarpósturinn tal af Jóni
Ólafssyni skrifstofustjóra
félagsmálaráðuneytisins. Jón
sagöi að ráðuneytið hefði hafnað
þessari umsókn samkvæmt til-
lögu útlendingaeftirlitsins, en
samkvæmt ákvæðum i reglum
um útlendingaeftirlit væri ekki
leyfilegt að veita útlendingum
sem staddir væru i landinu sem
feröamenn, atvinnuleyfi i lengri
eða skemmri tima. Þetta væri
svona i öllum okkar nágranna-
löndum. Hins vegar giltu aðrar
og rýmri reglur um Norður-
landabúa.
Jón var þvi næst spurður um
forsendur þessara ströngu
reglna, en visaði hann þeirri
spurningu frá sér og kvaöst ekki
hafa staðið að samningu þess-
ara laga.
fslendingar munu þvi ekki fá
að heyra til þessara spönsku
listamanna, sem eru ungir há-
skólastúdentar frá Madrid. Ef
þessir Spánverjar myndu t.a.m.
skreppa til Færeyja i nokkra
daga og atvinnuleyfisumsóknin
lögð fram hér heima i millitið-
inni, myndu þeir að öllum lik-
indum fá leyfið. Einungis það,
að þeir eru staddir á landinu um
leið og umsóknin er lögð fram
gerir það að verkum, að henni
er hafnað. —GAS.
Hótel Borg í fararbroddi
Opið í kvöid frá kl. 9 — 3
Diskótek i kvöld# og laugardag
Gömlu dansarnir sunnudagskvöld, Hljóm-
sveit Jóns Sigurðssonar ásamt söngkonunni
Matty.
Matur framreiddur frá kl. 18 öll kvöld.
Besta dansstemmingin » borginni
er á BORGINNI
Borðið - Búið - Dansið
á Hótel Borg
Eftir litvæðingu islenska sjón-
varpsins hefur enginn þótt mað-
ur með meiru nema hann eigi
sitt litsjónvarpstæki. Þau eru
hins vegar ekki gefin, heldur
kosta skildinginn sinn. Þess
vegna eru svart/hvít tæki viða
ennþá á heimilum. Eftir upplýs-
ingum sem Helgarpósturinn
hefur aflað sér, er mjög litil sala
i nýjum svart hvitum sjón-
varpstækjum. Á hinn bóginn
kaupa sumir gömul svart/hvit
tæki.
Sportmarkaðurinn við Grens-
ásveginn selur notuð svart/hvit
sjónvarpstæki, þó ekki eldri en
sex ára. Að sögn þeirra Sport-
markaðsmanna er ávallt nokk-
gömlu svart/hvitu tækin sin og
fara með þau i viðgerð ef þau
bila. 1 Radiostofunni við Þórs-
götu er alltaf talsvert um það að
fólk komi með svart/hvit sjón-
varpstæki til viðgerðar. Sveinn
Jónsson eigandi verkstæðisins
sagði Helgarpóstsmönnum að
það væri þó svo að ef i ljós kæmi
að bilunin væri alvarleg og um
leið kostnaðarsöm, þá einfald-
lega næði þetta fólk ekki i tækin
aftur. t gegnum árin hefðu um
50-60 sjónvarpstæki ekki verið
sótt. Sagði Sveinn að þeir hefðu
sett þessi ósóttu tæki i geymslu,
enda þótt þeir byggjust ekki við
þvi að þau yrðu nokkurn tima
sótt af eigendum.
Sveinn Jónsson sýnir bilun I 5 ára gömlu svart/hvitu sjónvarpstæki.
Innfellda myndin sýnir nokkur tæki sem aldrei hafa verið sótt úr
viðgerð.
ur saia i þessum tækjum, en
verð þeirra er á bilinu 40-60 þús-
und krónur. Það er ýmis konar
fólk sem kaupir þessi tæki.
Sumir kaupa þau til að nota i
sumarbústaði, eða báta og svo
er nokkuð um það að efnalitið
fólk, t.a.m. námsfólk kaupi
þessi tæki.
Nokkur sala í
gömlum tækjum
Tæki þessi eiga öllu jöfnu að
vera i ágætis ásigkomulagi,
enda sum þeirra nánast ný. Það
er aðallega fólk sem er að skipta
yfir i litatæki sem setur gömlu
svart/hvitu tækin sin i sölu með
þessum hætti. Þeir i Sportmark-
aðnum kváðu oftast nokkuð
framboð af tækjunum, en þau
stöðvuðu yfirleitt ekki lengi við i
versluninni. Væru keypt fljót-
lega og væri t.d. ekki nema eitt
tæki i sölu hjá þeim þessa stund-
ina.
Sumir halda þó tryggð við
60 tæki ósótt
Hvað er það sem helst bilar i
sjónvarpstækjum? Var næsta
spurning Helgarpóstsins. „Yfir-
leitt er það myndlampinn og ef
svo er um svart/hvit tæki, þá
eru þau jafnan dæmd ónýt. Við-
gerð er þá ekki talin borga sig,
þegar á boðstólum eru notuð
heilleg tæki fyrir jafnvel minni
pening. Þegar bilunin er minni-
háttar þá hins vegar svarar það
oftast kosnaði að láta gera við.
Annars er mesta vinnan hjá
okkur yfirleitt fólgin i þvi að
finna bilunina. Minni timi fer i
beinar viðgerðir,” sagði Sveinn.
En það eru sem sagt um 60
eigendur sjónvarpstækja sem
eiga sjónvörp sin i geymslu hjá
Radióstofunni. Sveinn var að
þvi spurður hvort þeir gætu ekki
gefið þessi tæki, en hann svaraði
að sá möguleiki væri ekki fyrir
hendi þvi tækin væru enn form-
lega i eigu skráðra eigenda.
— GAS
„ÞflÐ MÁ LÍKA
0FDEKRA DÝR”
Eru lslendingar dýravinir?
Ekki eru allir á eitt sáttir um það.
Hér eru stofnuð dýraverndunar-
félög, sem eiga að sjá svo um að
vel ^é farið að og meö öll dýr sem
hér þrifast.
En h^r eru einnig dýralæknar,
dýrahjúkrunarkonur og meira að
segja dýraspitali, sem mjög var
imræddur ekki alls fyrir löngu.
Helgarpósturinn sló á simann til
Sigfrið Þórisdóttur dýrahjúkrun-
arkonu sem starfar i dýraspital-
anum og grennslaðist fyrir um
það, hvað helst væri að þeim dýr-
um sem til hennar kæmu.
Sigfrið sagði, að aöallega fengist
hún við útvortis meiðsli. Ef ekk-
ert sæist á dýrunum, en þau virt-
ust samt sem áður lasleg, þá
sendi hún eigendurna með dýrin
til dýralæknis. Þau dýr sem aðal-
lega kæmu til hennar væru kettir,
hundar, hamstrar og fulgar.
„Annars eru islensk dýr yfir-
leitt heilbrigð og meðferð Islend-
inga á sinum gæludýrum hefur
skánað mikið hin siðari ár,” hélt
Sigfrið áfram. „Það má á hinn
bóginn lika ofdekra dýr og sumir
kettirnir og hundarnir sem ég fæ i
hendurna hafa þannig fengið „of
góða” meðhöndlun, ef hægt er að
segja svo. Þeir hafa fengið rangt
mataræði, þurft að hafa of litið
fyrir lifinu og þannig hefur eðli-
leg likamsstarfsemi þeirra farið
úr skorðum.”
Að lokum sagði Sigfrið að mikið
meira en nóg væri að gera fyrir
þá sem sjá um aðhlynningu á
særðum og sjúkum dýrum.
— GAS
ana. Til slikra ráðstafana er okk-
ur heimilt aö gripa samkvæmt
reglugerð um brunavarnir.”
Að sögn Asmundar fara eftir-
litsmennirnir ekki inn á heimili,
nema þess sé sérstaklega óskað.
A hinn bóginn væri þó nokkuð um
Asmundur Jóhannsson ræðir cldvarnarmál i gegnum sima við áhuga-
saman borgarbúa.
þeir þreyttust á tiðum heimsókn-
um og bættu úr ástandinu. „Nú ef
þessi aðgerð dugir ekki, sem hún
þó gerir langoftast,” hélt Ás-
mundur áfram, ,,þá er sá mögu-
leiki fyrir hendi að fyrirskipa fyr-
irvaralausa lokun þessara stofn-
það aö fólk hringdi og bæði um
eftirlitsmenn á heimili sin og væri
þeim óskum að sjálfsögðu sinnt.
„Viö erum alltaf tilbúnir til að
veita fólki upplýsingar um það
hvernig megi á öruggastan hátt
forðast eldsvoða,” sagði As-
mundur.
„Það hefur orðið mikil breyting
til batnaðar á undanförnum árum
i átt til aukins öryggis gegn eld-
hættu. Alltaf er nokkuð um það aö
fólk hafi við okkur samband og
bendi á ákveðna staði þar sem
eldhætta virðist vera fyrir hendi.
Fyrir slikar ábendingar erum við
þakklátir og hvetjum alla til
að vera á verði,” sagði Asmundur
Jóhannsson.
Að lokum sagði Ásmundur hjá
eldvarnareftirlitinu:
„Mörg dæmi hafa synt á undan-
förnum árum að fræðsla og leið-
beiningr i þessum efnum hafa
margborgað sig. Margir hafa t.d.
lært rétta meðferð slökkvitækja
og slökkvitæki á réttum stað þeg-
ar eldur kemur upp, hefur oftar
en einu sinni forðað stórbruna.”