Helgarpósturinn - 18.01.1980, Síða 5

Helgarpósturinn - 18.01.1980, Síða 5
helgarpósturinrL. Föstudagur 18. janúar 1980. 5 ROPKOKTEILL Ég var boöinn i siðdegis- drykkju eða kokteil rétt fyrir áramót. Kokteillinn var fram- inn á ritstjórn þessa herlega blaðs, sem festir á hvitt margt það er ég læt frá mér fara um hitt og þetta. Jólaundirbúningur I hámarki, allir meira eöa minna ruglaðir af erli og áhyggjum þvi fáir ætla sér af um þettasinn, kaupæðið hlaupið I menn fyrir löngu og rennur ekki af þeim fyrr en jólin eru horfin fyrir hornið og menn setjast upp við dogg og spyrja: Hvað gerðist: Ég er óskaplega litið fyrir svona kokteila. Samt mætti ég, gat ómögulega neitað mér um ókeypis Fresca sem mér veittu af rausn, strákarnir sem reka þennan póst. Þrjár flöskur af Fresca, sem þeir veittu með brosi, gáfu mér tilefni til að halda að liklegast græddu þeir á þvl að safna saman greinum lið- legra manna og gefa út á eitt þrykk til gamans alþýðu manna sem les næstum þvl allt sem tollir á pappir. Sérstaklega hverja guðshelgi, þegar ekkert er framundan nema safna dreifðum fjölskylduaðilum saman á einn stað,smala þeim I bllinn og aka af stað I veg fyrir rjómals með súkkulaðildýrfu, slöan Ægissiðuna út á Nes og niður á hötn að horfa á Akra- borgina tyggja bila áður en lagt er á úfið hafið og salernast á Akranesi. Ég kom seint I kokteilinn, hef reyndar þó gaman af að vera stundvis svona daglega til að striða mínum nánustu, sem lifa I mikilli fjarlægð við apparöt sem staðsetja timann og telja niðri okkursekúndur svo maður geti nú elst I einhverju öryggi. Þegar maður hinsvegar er boðinn I veislu eða I leikhús, þykir mér gaman að koma mátulega seint, svo allir vití nú að ég er mættur — þessi elska! Ég hafði svo gott sem þotið Ur þeirri vinnu sem ég stunda, þeg- ar ég er ekki að gera eitthvað annað, farið i önnur föt, sett upp bindi og bundið það undir hvitan flibba. Þegar ég mætti var ég glerfinn. Ritstjórn þétt staðin fólkioghölluðusumir sérupp að afgreisðluborðinu af gömlum barvana, drukku rauðvin minn- ir migað það heitien ég á stund- um vont með að átta mig á lit- um, kann ekki litina ef svo má orða það. Stundum brugðu þeir á leik og brauðsneiðar og minntu mig stundum á silung- anaheitnu, sem voru I tjörninni á Laugum I Reykjadal og átu fransbraut með sultutaui eins og kavalerar við danska hirð. Þaðvar mikiö talað. Ég reyndi árangurslaust að komast inn I umræður en án árangurs, há- vaði máls of; mikill og þeir sem séu mig opna munninn og loka, héldu bara að ég væri að tyggja brauðið, og hugsuðu: hann tyggur vel þessi! Ég er ekki til frásagnar um rauðvinsmagnið, einstaka alúð- legir menn komu til min og tóku I hendur mi'nar, og voru glaðir. Þegar ég hafði lokið úr minni þriðju Fresca, bauð ég góða nótt eða eitthvað svoleiðis ög fór i sjöbió. Menn taka oft upp á ýmsu skemmtilegu þeir þeir koma úr kokteil. Nú læt ég mig ráma I kokteil sem ég var boðinn i eitt sinn fyr- ir langa löngu og var um vetur. Breska sendiráðið hélt boð inni fyrir söngkonuna ölmu Cogan, sem lést fyrir aldur fram. HUn hafði komið að syngja okkur heita. Núna hafði hún valið mig sinn escort, þvi ég var klaufi i etíkettum og samtölum undir rós. Sendiherra þá varð heims- frægur fyrir pianóleik á ógnar- stund, tók sig til og skrifaði bók um laxveiðar og drykkfelda em- bættismenn að mig minnir, var með sjóræningjaskegg við hæfi. Hann stóð við dyrnar i salinn þegar við Alma mættum til leiks. Hann heilsaði henni ljúf- lega og komst fljótt að þvi að ég var i'slenskur maður. Tók hann þá að segja ölmu sogur af is- lenskum, sem ætu ekkert annað en bloody fish og ættu litla framtið fyrir sér i krikkett, eins og þeir köstuðu grjóti. Ég átti engin orð til varnar, enda slæm- ur samkvæmismaður og feim- inn og þarna sleginn Ut af laginu strax i fyrstu lotu. Alma bjóst til varnar oglagði svo til atlögu við sendiherrann og bar okkur slikt orð, að það var eins og hún hefði búið hér lengi. En það man ég að hún ætlaði sem fyrst á brott úr þessum kokteil og bað mig þess i stað koma að skoöa end- urnar á tjörninni. Það sækir lika á minni mitt annar kokteill. England 1951 og varla búið að taka til i Lundún- um eftir strlðið. Allt var skammtað, eitt egg á viku og ég vissi aldrei hvenærégátti að eta það. Kjötskammtur vikunnar dugði i sunnudagsmatinn og aldrei afgangur handa hundin- um. Brauð var nóg, aðallega hvitt og óhollt. Vinur minn einn átti hænu i horni garðsins, og var refsað fyrir það, með þvi að taka af honum einn skömmtun- arseðil. Virka daga lifði ég á tei og kleinuhringjum. Eitt sinn hafði mér tekist að safna sæmi- legum skammti af kótelettum og tveimur elskulegum ballett- námsmeyjum fslenskum tii að steikjamérþær. Af þeirriveislu segir fátt, þvi ég fékk matar- eitrun og missti Ur mérinnvolsið Helgi Sæmundsson — Hrafn Gunnlaugsson —Jónas Jónasson — Magnea J. AAatthiasdóttlr — Páll Heiðar Jónsson — Steinunn Sigurðardóttir — Þráinn Bertelsson Hringborðið I dag skrifar Jónas Jónasson Hig IJfC '9 * *| hm A B H IéS BKm > t -j; S l |áj Hla i) 1] I í 1 1 'Jl ol 1|lf[ «■ jsT ip «!• w § 1 ». 1 f? & f|||f —< og var tómur lengi á eftir. En það var þessi kokteill þarna. Vinafólk mitt enskt, bauð mér. Meðal gesta var kona ein sem hafði misst son sinn i striöinu. Aður en ég vissi hvaðan blésu vindar, réðist þessi konaá mig, ungamanninn frá tslandi, þessu voða landisem efnaðistiog eftír þetta strið á meöan englar sukku dýpra og dýpra og var þetta þó ekki þeirra strið, sagði konan. Ég var lika feiminn og slæmur samkvæmismaður þetta sinnið og stóð þarna illa hönnuð samviska þjóðar, sem ekki sendi menn á vigvöll að berjast með breskum i annarra manna striði. Var fátt um varn- ir, enda ég þá ekki kominn i vin- skap við skáld sem i fyrra striði fór i sparibuxurnar sinar og sigldi frá Kanada til Evrópu og gerðist soldát, og labbaði suður alla Belgi'u að svipast um eftir striðinu en fann aldrei. Hann reyndi þó! Enn varð annar til að bjarga sóma minum. Vinur minn gest- gjafinn, sem auk þess var vinur konungsins og alvanur kokteil- um i' garði hans, lagði nokkur orð i rauðan belg og talaði um sjómennina i'slensku sem sigldu henni i soðið og komu ekki allir aftur. Mig minnir það væri þá sem ég ákvað að mér þættileiðinlegt i kokteilum. Svo man ég kokteil einhvers- staðar á Miklubraut hjá góðvini og samstarfsmanni sem hafði orðið það á að verða eitthvað eldri. Gestgjafinn söng Glori Halelúja allan afmælisdaginn, allt afmæliskvöldið og alla nótt- ina annars I afmæli, en annar hver gestur fór á rassinum nið- ur stígann. Sameiginlegt öllum þessum kokteilum er það, aö ég heyrði engan mann ropa! Og þar með man ég loksins hvaö ég ætlaði að tala um í þessum skrifum! Hafið þið tekið eftir hinum nýja talsmáta stráklinga, sem eru nýbúnir að fá náttúruna og raka sig hvað sem hver segir? Þeir ropa i tima og ótima. Eink- um er vinsælt að ropa i kvik- myndahúsum hátt og snjallt, einkum i þeim atriðum myndar hvar rikir þögn. Einnig má heyra þetta nýja tjáningarform á götum úti og sérlega ef maöur mætir nokkrum nýnáttúruðum strákum i hópi. Þá ropar ein- hver i hópnum en afgangurinn hlær óskaplega. Ekki hef ég orðið fyrir þvi að mér sé ropaði'einrúmi eða beint framan i mig og telst heppinn. Hinsvegar á gamalt fólk, konur þó miklu mest, erfitt að átta sig á þessari nýislensku. Þegar þær voruungar þessargömlu konur, gengu voðasögur af eskimóum sem ropuðu takk fyrir matinn. NU hefur nýjaisland tekið upp þennan talsmáta og það án þess að bragða mat. Éghef ekki enn náö fyndninni semfýkurút með ropum en án efa kemur út roporðabók fyrir eldri menn. Þá getum við tekið undir ropið og talist fólk. Þá hlakka ég til aö mæta i næsta kokteil Helgarpóstsins og ropa um stund framan i kollega og njóta uppbyggUegs ropa þeirra Póstsmanna og gera mér gott. Guð hvað ég hlakka til. Simi 75253. Sjálfvirkur simsvari utan skrifstofutima tekur viS skilaboSum. Við hringjum siðan i þig. flKRflft /f Box 9030, 129 Reykjavik Smeliupanell er nýstárleg utanhússklæðning sem býður upp á ótrúlega fjölbreytni i útliti. + Auðveld og fljótleg uppsetning. -— Hönnuð sérstaklega fyrir þá, sem vilja klæða sjálfir. * Engir naglahausar til lýta. — Smellupanelnum er smellt á sérstakar uppistöður. * Loftræsting milli klæðningar og veggjar. — Þurrkar gamla vegginn og stöðvar þvi alkalískemmdir. •k Láréttur eða lóðréttur panell i 5 litum. — Báðar gerðir má nota saman. Skapar ótal útlitsmöguleika. * Efnið er sænskt gæðastál, galvaniserað með lakkhúð á inn- hlið. Níðsterk plasthúð á úthlið. * Allt i einum pakka: klæðning, horn. hurða- og dyrakarmar. — Glöggar og einfaldar leiðbeiningar á islensku. Hringið eða skrifið strax eftir nánari upplýsingum. Ath. Sérstakur kynriingarafsláttur til 15. febrúar n.k. Smelltu panel á húsið

x

Helgarpósturinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.