Helgarpósturinn - 01.02.1980, Síða 11

he/garpásturinn
Föstudagur 1. febrúar 1980
11
heim þungum dóm yfir sjálfu
sér. Fræðslu og afþreyingar-
skyldu gagnvart börnum og
unglingum er hvergi nærri nóg
sinnt. Til dæmis mætti spyrja
hvers vegna ekki eru teknar upp
einhverjar fréttir fyrir þéssa
aldurshópa.
Vantraust á starfsfólk
Töluveröur hluti þessa stafar
af þvi að Alþingi hefur ekki það
traust á starfsfólki útvarps og
sjónvarps að það fái að starfa
sjálfstætt. Yfir það er sett rit-
skoðunarnefnd, útvarpsráð,
sem leggur þröngsýnt mat sitt á
hvern dagskrárlið áður en hann
fær að birtast.
Ég tel að þessu verði að
breyta. Ég fæ ekki séð neitt eðli-
legt við að yfir starfsmenn
fjölmiðils sé sett þingkjörin
gæslunefnd, sem alls ekki er
þess umkomin að stjórna starfi
þeirra. Slíkt verður alltaf léleg
fjölmiðlun. Þessi gæsla er jafn-
framt til þess or.ðin að halda
þessum starfsmönnum frá þvi
að þroskast og eflast i starfi.
Ég tel að ef útvarpsráð yrði
lagt niður i núverandi mynd,
fengi þess i stað hlutverk sam-
ráðsaðila, sem getur tjáð sig
eftir á og tekið til meðferðar það
sem úrskeiðis fer, myndi af-
raksturinn verða mun betra
útvarp og sjónvarp. Þá myndu
þeir mörgu starfsmenn
miðlanna sem eru hæfir i störf
sin fara að njóta sin. Ég held
þeim sé flestum treystandi til að
vaxa upp i störf sin.
Bera skiljanlega fram
Beint svar við spurningunni
væri þvi að fjölmiðlum ber að
setja efni s itt fram á þann veg að
skiljist. Til dæmis ef þeir skýra
frá nýjungum i stjórnsýslu, svo
sem nýrri gerð skattframtala,
þá á almenningur heimtingu á
að vera einhvers visari eftir
umfjöllun þeirra. Það vill þó
brenna við að svo sé ekki.
Við megum ekki gera kröfu til
fjölmiðla um að þeir birti okkur
hinn eina sannleik i stjórnmáium
eða öðru. Einfaldlega vegna þess
að hann er ekki til. Hins vegar
getum við gert kröfu til þeirra
allra um að þeir stundi heiðar-
lega fjölmiðlun. Rikisfjölmiðl-
arnir eiga að vera mun virkari i
umræðu. Þeir eiga að velja
fræðsluefni meir með tilliti til
skemmtiinnihalds þess og
skemmtiefni meir með tilliti til
fræðsluinntaks þess . Með öðrum
orðum, sljóvga ofurlitið mörkin
þarna á milli. Dagblöðin eiga
fyrst og fremst að sýna heiðar-
lega blaðamennsku. Þau verða
aldrei hlutlaus og eiga heldur
ekki að vera það. Mér þykir
mikilvægast að þau dragi ekki
dul á áhugasvið sin, né heldur
það hvernig fréttar er aflað og
hvernig úr henni unnið. Þvi nær
það sem við komumst einhvers-
konar fullkomnun á þessum
atriðum, þeim mun vandaðara
verður upplýsingastreymi til
kjósandans.
Ekki illa haldin
1 lokin vil ég þó taka fram, að
mér virðist islenskir kjósendur
ekki telja sig illa haldna i þessum
efnum, þrátt fyrir allt. Má þar
nefna ýmsar visbendingar.
Við teljumst búa við lýðræðis-
skipulag, þótt framkvæmd þess
sé ef til vill gölluð. Þegar
kjósendur i sliku þjóðfélagi telja
mátt sinn til áhrifa á framgang
þjóðmála vera orðinn óþolanlega
litinn, brýst það fram i ákveðn-
um einkennum.
Eitt þeirra er litil kosninga-
þátttaka. í vetrarkosningunum i
desember varð þátttaka sist
minni en venja ber til. Annað
þeirra er mjög aukið kjörfylgi
öfgaflokka. Varla er hægt að
segja að niðurstaða kosninganna
bendi til sliks. Að visu heyrðist
daufur ómur af köllum á „sterka
leiðtoganna”, sem er ekkert ann-
að en hreinn fasismi. En heildar-
niðurstaða kosninganna varð þö
sú að aukning varö i kjörfylgi
miöjunnar. Menn viröast sumsé
vilja sættir. Þvi virðist islenski
kjósandinn enn telja möguleika
sina til þess að hafa áhrif á stjórn
landsins töluverða. Hann seiglast
þetta áfram enn.
Valur - Drott
í Laugardalshöll
sunnudaginn 3. febrúar kl. 19.00
Forsala aðgöngumiða, laugardag:
Alaska Breidholti, og Valsheimilinu
Sunnudag: Laugardalshöll frá kl. 17.00
Stófkostleg lækkun
á kvenkápum
Marks & Spencer
kjólar og peysur
nú já-þáðer
torgmu alla næstu viku
Austurstræti
: 27211