Helgarpósturinn - 13.08.1982, Qupperneq 7

~l?rt%h irínn Föstudagur 13. ágúst 1982
„ÞRÝSTIHÓPUR” SKÍÐAFÓLKS
ÖNNUR ENDUR-
FÆÐING CHICAGO
Skíðafélag fyrir
fjölskyldufólk
Snjór og skfði cru kannski ekki
beint á dagskrá hjá fólki nú um
miðjan ágúst. Þeir eru þó til sem
cru farnir að liuga að þessu vetr-
arsporti. Ilópur fólks sem hefur
haldið hópinn i skfðalöndum höf-
uöborgarsvæðisins undanfarna
tvo vetur ætlar í haust að stofna
skíðafélag fjölskyldufólks undir
heitinu „Saman á skfði”.
— Þetta er hugsað sem félag
fyrir þá sem ekki eru gallharðir
keppnismenn en vilja stunda skíði
sem fjölskyldusport. Við höfum
lika hugsað þetta sem „þrýsti-
lióp” gagnvart aðbúnaði að skiða-
fólki og ætlunin er að vera vak-
andi fyrir þvi sein betur ntá fara
og benda réttum aðilum á þaö,
segir Birgir H. Sigurðsson, einn
af þeim sem hafa unnið að undir-
búningi þessarar félagsstofnunar
að undanförnu.
Meginmarkmið félagsins verð-
ur að efla skiðaíþróttina sem fjöl-
skyldugaman, bæta hag þeirra
sem stunda hana fyrst og fremst
ánægjunnar vegna og sér til
heilsubótar, stuðla aö aukinni út-
breiðslu skiðaiþróttarinnar með-
al almennings og gangast fyrir
skiðaferðum lyrir félagsmenn
innanlands sem utan.
— Það er margt sem þarf að
bæta i skiðalöndunum á höfuð-
borgarsvæðinu. Þar á meöal er
upplýsingaþjónusta um veður og
færi,merking á skiðabrekkum eft-
ir þvi hversu erfiðar þær eru eða
léttar,breyting á fyrirkomulagi á
gjaldtöku við skiðalyfturnar.helst
þannig að miðarnir veröi lagðir
niður, merkingar á gönguleiðum
fyrir skiðagöngufólk, svo eitthvað
sé nefnt, segir Birgir.
Þá er áhugi á að koma upp
„skiðaleikskóla” til þess að for-
eldrarnir geti rennt sér á skiðum
án þess að þurfa að hafa áhyggjur
af börnunum og þau leikið sér og
fengið tilsögn. Sú hugmynd hefur
lika komið upp að stuöla að þvi að
útbúin verði skiðaaðstaða inni i
borginni og skiðaleiðir veröi inn-
an borgarmarkanna, i tengslum
við gönguleiðir og hjólreiðastiga.
Hugmyndir eru lika uppi um út-
gáfumál. Helst er rætt um bæk-
linga með ýmsum upplýsingum
um skiðaútbúnað þar sem m.a.
yrði birt gæðamat bæði á skiðum
og fatnaði, og ráöleggningar um
val á útbúnaði. Tollamálin á líka
að taka til athugunar og tak-
markið er að fá tolla á skiðavör-
um lækkaða úr 50% niöur i a.m.k.
30—35% toll eins og á golfsettum
og reiðhjólum. Auk þess eru fyr-
irhugaðar samningaumleitanir
við sportvörubúðir um l'astan af-
slátt til félagsmanna.
— Við steínum að þvi að stolna
félágið um mánaðamótin septem-
ber/október, og eftir stolnfundinn
verður fyrirkomulagiö þannig að
nýir félagar verða að íá meömæli
fjölskyldna sem þegar eru i íélag-
inu, til að geta gengiö i það, segir
Birgir og bætir þvi viö, aöreglur
veröi nokkuð formfastar og itar-
legar. Ein af grundvallarreglun-
um verður sú, að yfirleitt verði
fólk ekki i félaginu sem einstak-
lingar, heldur sem f jölskyldur, og
hver fjölskylda hali eitt atkvæði,
án tillits til stæröar hennar.
Stjórnin verður siðan skipuð
þremur fjölskyldum og skipt um
tvær eftir árið, en sú þriðja situr i
stjórninni i tvöár.
Ef þessi félagsskapur íær
hljómgrunn er ætlunin að skipta
þvi niður i deildir meö um 50 ljöl-
skyldum i hverri. Og það eru
reyndar likur á, að iélög af þessu
tagi verði stolnuö viðar en i
Reykjavik á næstunni. Að sögn
Birgis hefur hann heyrt um svip-
aiar hugmyndir utan af landi.
— En enn heíur enginn látið
verða af þessu. Kannski þetta
frumkvæði okkar verði til þess að
fleiri hugsi sér til hreyfings, segir
Birgir H. Sigurðsson.
Ilver man ekki eftir lögunum
„Keeling Stronger Every Day”,.
„Call On Me", „Saturday In The
Park”, „Beginnings” og „Color
My World” með jazz/rokk-hljóm-
sveitinni Chicago.
Nú er komin ný plata frá þess-
ari ágætu hljómsveit — sú sext-
ánda i röðinni, og hafa ameriskir
gagnrýnendur látið svo um mælt,
að hljómsveitin sé nú endurfædd i
annað sinn!
Fyrri endurfæöingin var eftir
dauða gitaristans Terry Kath
sem lést af voöaskoti. Eftir þaö
sögöu liðsmenn Chicago skiliö viö
upptökustjóra sinn, Jim Guercio,
réðu sér nýjan gitarleikara og
sendu frá sér eina af sinum bestu
plötum, Hot Streets. Þeir félagar
yfirbuguöu feimnina, sem haföi
þjakað Chicago, og létu i fyrsta
sinn birta mynd af hljómsveitinni
á plötuumslaginu.
En hamingjan var ekki enda-
laus: næstu tvær plþtur, sem köll-
uðust einfaldlega Chicago XIII og
Chicago XIV, var litið i spunniö
og fáir penntu aö hlusta á þær. Þá
tóku þeir sig til, keyptu plötu-
samninginn af Columbia Records
og gerðu nýjan samning viö
Warner Brothers. A þvi merki er
ný tveggja laga plata, sem iiefur
náð ofarlega á vinsældalista vest-
an hafs, „Hard To Say I’m
Sorry”. 1 sveitina hafa einnig
gengiö tveir nýir menn, söngvari,
lagasmiöur og hljómborösleiltari,
allt í persónu Bills nokkurs
Champlins, og svo gltarleikarinn
Chris Pinnick, sem ráöinn er á yf-
irstandandi hljómleika/erö Chi-
cago um Bandarikin.
Nýr upptökustjóri hefur ei\mig
komið til sögunnar. Þaö er David
Foster, sem áöur hefur stjórnaö
upptökum á plötum með The Tub-
es, Hall & Oates og Earth, Wind &
Fire. Foster gerði sjömenningun-
um lifið ekkért of auðvelt — þegar
þeir færðu honum tólf lög til aö
setja á sextándu breiöskifuna
sagði hann: Nej, takk, drengir
minir. Komiö með eitthvaö betra
en þetta!
Þetta virðist ógnvekjandi, en loginn slokknar um leið og hann
kemur i munninn — hann fær ekkert súefni.
„Spennandi að
glíma við eldinn”
segir íslenskur
eldgleypir
í Svíþjóð
Alltaf vcrður maður jafn
undrandi þegar fólk tekur sig til
og fer að gleypa eld eða strjúka
lionum nautnalega eftir hand-
leggjunum. Brennir það sig
ekki? Hvernig litur meltingar-
vegurinn i svoleiðis fólki eigin-
lega út eftir nokkur ár?
Af og til rekur svona undar-
legt fólk upp á fjörur þessa af-
skekkta hólma sem við byggj-
um. Og nú hefur hólminn aíið af
sér einstakling sem lært hefur
kúnstina að gleypa eld án þess
að lenda á gjörgæsludeildinni. 1
sænska blaðinu Dagens Nyheter
er fyrir skömmu viðtal við is-
lenska konu, Sigrúnu Proppé,
sem búsett er i Sviþjóð og hefur
lagt fyrir sig eldát, að visu ein-
göngusem fristundagaman.
Upphafiö að þessu tóm-
stundagamni Sigrúnar var að
hún hitti Jango sem ku vera
frægur trúður i Stokkhólmi. Með
honum for hún á Festival of
Fools, trúðahátiðina i Amster-
dam þar sem hún komst yfir
leyndardóma eldátsins. Þegar
heim til Svíþjóðar kom fór hún
að læðast út i skóg þegar
skyggja tók til að æfa sig.
Blaðamaður spyrhana hvern-
ig hún beri sig að þvi að spúa
eldi. Hún segist taka sér munn-
fylli af eldfimum vökva og halla
svo höfðinu aftur á bak til þess
að loginn verði hár og fagur.
„Maöur veröur aö passa sig á
að ekkert af vökvanum berist
ofan i lungun þvi hann er eitrað-
ur og getur valdið lungna-
bólgu”, bætir hún við.
En af hverju brennir hún sig
ekki þegar hún lætur eldtung-
urnar leika um handleggina eða
stingur loganum upp i sig?
„Málið er að eldurinn sé á stöð-
ugri hreyfingu, þá nær hann
ekki að brenna. En maður verð-
ur að vita upp á hár hve lengi
húðin þolir hitann, það er ekki
ýkja langur timi. Mörg börn
hafa stungiðupp i sig eldspýtum
og komist að þvi að loginn
slokknar strax af þvi hann fær
ekkert súrefni. Sama gildir um
stærri loga, hann slokknar enn
fyrr þvi hann þarl enn meira
súrefni”,segir Sigrun.
Hún bætir þvi við að henni
finnist spennandi að glima við
eldinn og að þvi fylgi viss sigur-
tilfinning þegar hún finnur aö
húnhefurhann á valdisinu.
Eldát er ævagamalt bragö til
að framkalla gæsahúð hjá
áhorfendum. Talið er að það sé
upprunnið i Litlu-Asiu og
Egyptalandi og hafi borist norð-
ur eftir Evrópu fyrir tilverknað
Grikkjaveldis hins forna. Það
hefur tekið sáralitlum breyting-
um i timans rás, að öðru leyli en
þvi að eldsneytið hefur breyst.
Áður földu eldgleypar hnetu-
skurn meö glóðarmola i munni
sér og blésu svo i glæöurnar
þannig að logarnir stoðu út úr
þeim. Nú hafa framfarir i oliu-
og efnavinnslu leyst glóðarmol-
ana af hólmi.
Sigrún getur þess i viðtalinu
að fullorðnir áhorfendur séu
gjarnan haldnir fordómum i
garð eldgleypa, þeim finnist
þetta óvirðulegur starfi. Ekki er
ótrúlegt að þeir fordómar séu
arfur frá timum galdrabrenn-
anna á miðöldum. Fram að
þeim tima nutu trúðar, sverð-
dansarar og eldgleypar tals-
verörar viröingar en þegar
galdrabrennurnar hófust urðu
þessar stéttir fyrir barðinu á
breyttum tiðaranda og breytt-
um viðhorfum. Siðan hafa þær
verið heldur lágt skrifaðar þótt
alltaf takist þeim að laða að sér
áhorfendur sem hafa smekk
fyrir spennu eða saklausri
skemmtan.
B.B. BYGGINGAVÖRUR HF
SUÐURLANDSBRAUT 4. SÍMI 33331.
ÞAKJÁRN
í hva&a lengd^^H
semer
„Standard” lengdir eða sérlengdir, allt eftir óskum kaupandans.
Að auki þakpappi, pappasaumur, þaksaumur, kjöljárn, rennu-
bönd og rennur.