Helgarpósturinn - 27.06.1985, Síða 16

JAZZ
Jazzveislan mikla
Það fer ekki á milli mála að hvergi í
heiminum er boðið uppá jafn fjölskrúðug
djass- og blúsatriði á þremur sólarhringum
og á North Sea Jazz Festiualinu sem haldið
verður í Haag 12.-14. júlí nk. Þar djassa 700
tónlistarmenn í 270 klukkutíma á 250
tónleikum í 11 tónleikasölum. Minna má nú
gagn gera!
Það er auðvelt fyrir íslendinga að sækja
þessa hátíð heim því að Arnarflug flýgur
beint til Amsterdam og þaðan er stutt iil
Haag. Undirritaður ætlar að skella sér á
hátíðina með Arnarflugi og ætlunin er að
sækja að meðaltali tíu tónleika á sólarhring
og stansa í u.þ.b. klukkutíma á hverjum.
Þetta er dálítið geggjað en hvað um það —
miði sem gildir á alla tónleikana kostar ekki
nema fjögur þúsund íslenskar. Til að ná
þessu verður að gera áætlun og til gamans
birti ég hér mína — hvort hún stenst eða ekki
fá lesendur að vita eftir hátíðina.
Þann 12. júlí kl. 18 hefst hátíðin og þá ætla
ég að hlusta á kvintett trompetleikarans
Jon Faddis, en gestur kvintettsins verður
lærimeistari trompetleikarans, Dizzy
Gillespie. Svo verður litið við hjá Ellu
Fitzgerald og Joe Zawinul áðuren Keith
Jarrett, Gary Peacock og Jack DeJohnette
hefja að leika standarda og frumsamin verk.
Þá er að reyna að heyra Shorty Rodgers, Bud
Shank og aðra vesturstrandarmeistara,
Astrud Gilberto með bossanóvað og Scott
Hamilton, Varren Vance, Slam Stewart og
aðra svíngmeistara, Jimrrty Witherspoon
belja blúsinn og Sun Ra Arkestraö leika
pýramídatónlist. Ef heppnin er með tekst
kannski að heyra gamla Fats Waller
gítaristann Al Casey og flautuvirtúósinn
James Newton en varla Bob James, Lee
Ritenour, Jamaaladeen, Tacuma, Marían
Mcfbrtland, Wild Bill Dauis eda New Orleans
lúörasueitina: Dirty Dosen Brass Band, en
þeir hætta ekki að blása fyrren fjögur þessa
nótt.
Næsta dag hefst hátíðin á tónleikum
tónleikanna: Miles Dauis septettinn. Þegar
rafblástur hans hefur tryllt mann er gott að
láta hollensku söngkonuna Ritu Reys kæla
eyrun áðuren haldið er á vit Oscar Petersons,
Niels-Hennings og Martin Drew. B.B. King,
r CONGRESGEBOUW
‘ CONGRESS CENTRE
nORTH SEO
jazz
*Festii/ai
©llnl InlO©®
Eco-sponsored by;
JVC
Vernharður Linnet
kynnir dagskrá North
Sea Jazz Festival (12.
—14. júlO í meðfylgj-
andi grein. Umsögn
hans um hátíðina
kemur síðar í HR
Charlie Ventura og Módern djass kuartettinn
eru á dagskrá svoog Dauid Murray, Tommy
Flanagan og Jackie McLean, en óvíst hvort
tækifæri gefst til að hlusta á Joe Pass, Julius
Hempill og súpersjó James Brown. Dorothy
Donegan slær botninn í nóttina klukkan
fjögur en næsta dag hefjast tónleikar
klukkan 13. Þá má líta á Ray Charles áður en
haldið er á vit Benny Carters, Nat Adderleys,
Red Noruos, Red Mitchells, Horace Parlans
og fleiri. Stórsveit Mel Lewis lætur ljós sitt
svínga og Woody Shaw, Johnny Griffin og
Kenny Drew hittast að nýju. Horace Siluer
kvintettinn, Charlie Haden frelsissveitin,
Steps Ahead og Woody Herman
stjörnubandið leika hinn ólíkasta djass og
blússveit Johnny Copeland fær Suarta
■Arthur Blythe í lið með sér. Svo endar hátíðin
klukkan eitt en áður hef ég vonandi náð að
hlusta á tvær af geggjaðri sveitum djassins:
Jack DeJohnette Special Edition og Count
Basie stórsveitina undir stjórn Thad Jones.
Þar syngur Joe Williams, Freddie Green slær
enn gítarinn og Erik Dixon blæs í saxinn.
Meðal nýliðanna er Byron Stripling er
heimsótti okkur með Clark Terry og Lionel
Hampton. Ósköp er ég hræddur um að ég
nái ekki að hlusta á Albert Mangelsdorf, Han
Bennik, Helenu Merrill, Arito, Floru Purim,
Ray Barretto, Dutch Swing College Band og
Fats Domino.
Jæja, hér hafa verið nefnd helstu nöfnin á
Norðursjávarhátíðinni og getur hver maður
búið sér til óskadagskrá. Þið hafið séð mína!
KVIKMYNDIR
Meö heila á heilanum
oftir Ingólf Margeirsson og Sigmund Erni Rúnarsson
Tónabíó: Heilamaöurinn (The man with
two brains) ★★
Bandarísk, árgerö 1983.
Leikstjóri: Carl Rainer.
Aöalhlutuerk: Steue Martin, Kathleen
Turner, Dauid Warner, Paul Benedict og fl.
Steve Martin er orðinn heimsfrægur fyrir
snargeggjaðan farsastíl sem kemur mörgum
til að hlæja en er stundum of hástemmdur
fyrir minn smekk. Steve Martin er nefnilega
eins konar blanda af Jerry Lewis og Groucho
Marx (Marx-bræður), ásamt hæfilegum
skammti af klikkuðum uppátækjum. En ein-
hvern veginn finnst mér Steve Martin ekki
ná að skapa heillegan grínleikara með sjálf-
stæðan, nýjan stíl. Hann er og verður blanda
af því sem bandarísk kómedíu- og farsahefð
í kvikmyndum hefur margsinnis boðið uppá.
I Heilamanninum (furðuleg þýðing) bregð-
ur Martin sér í líki virts heilaskurðlæknis,
doktor Michael Hfuhruhurr (já, þið lásuð rétt).
Læknirinn er læstur í vonlausu og ófullnægj-
andi (í bókstaflegri merkingu) hjónabandi.
Dag einn rekst doktorinn á heila í krukku
sem getur talað (rödd leikkonunnar Sissy
Spacek) og það skiptir engum togum að
hann verður yfir sig ástfanginn af heilanum
og rænir honum í þeim tilgangi að koma
honum í betra og réttara umhverfi. Ef menn
kyngja þessari atburðarás án athugasemda,
má vel vera að þeir geti skemmt sér konung-
lega, því margar orðræður eru stórfyndnar
og uppákomurnar smellnar. En skilyrðið er
sem sagt að aftengja allar skynsemisstöðvar
heilans.
-IM
Gœsir í sárum
Regnboginn: Villigœsirnar (Wild Geese II) ★
Ensk-bandarísk, árgerö 1984.
Leikstjórn: Peter Hunt. Handrit: Reginald
Rose, samkuœmt sögu Daniels Carney,
,,The Square Circle". Kuikmyndun: Michael
Reed.
Tónlist: Roy Budd. Aöalleikarar: Scott
Glenn, Barbara Carrera, Edward Fox,
Laurence Oliuier, Robert Webber, Robert
Freitag.
Þetta er um margt ankannaleg spennu-
mynd. Spennuna vantar. Það er það fyrsta.
Annað er frámunalega slök leikstjórn. Sam-
an blandast þetta svo í framsetningunni. Hún
er klén.
Bandarískur sjónvarpsjöfur fær þá hug-
mynd að ræna nazistaforingjanum Rudolf
Hess, sem í fjörutíu ár hefur verið lokaður
inni í Spandau-fangelsinu í Berlín. Það yrði
„Sir Laurence bregst
ekki, en bjargar samt
ekki neinu i þessari
slöku mynd Peter
Hunt", segir Sigmundur
Ernir m.a. í umsögn
sinni um Wild Geese II.
frétt sem myndi slá allt annað út. Hann fær
til starfans snjöllustu málaliða. Ballið byrjar.
En væri það ekki svona andskoti lengi að
komast af stað, væri kannski á það horfandi.
Myndin gengur nær einvörðungu út á undir-
búning ránsins. Og sá undirbúningur er svo
fátæklega unninn af hálfu handritshöfunda
og einhæfur í meðförum leikstjóra, að þegar
loks kemur að sjálfu ráninu, eru áhorfendur
fyrir löngu farnir að geispa, ellegar hlæja að
vitleysunni. Plottið fellur sem sagt um sjálft
sig.
Leikur er upp og ofan. Aðalhetjan, Scott
Glenn, er einfaldlega ekki leikari; Fox fer
versnandi með hverju hlutverki; Carrera er
sæt og svo sem ekkert meir. Olivier bregst
ekki, enda hefur leikstjórinn sjálfsagt ekki
þorað að segja honum til. Það bjargar heldur
engu. -SER.
Atök holds og stáls
Háskólabíó: Tortímandinn (The Term-
inator) ★
Bandarísk, árgerö 1984.
Leikstjórn: James Cameron. Handrit: Gale
Anne Hurd og James Cameron.
KOikmyndun: Adam Greenberg. Brellur:
Stan Winston. Aöalleikarar: Arnold
Schwarzenegger, Michael Biehn, Linda
Hamilton. Framleiöandi: Gale Anne Hurd.
Hér eigast við framtíð og nútíð. Sara
Connor er stúlka okkar daga, en það á fyrir
henni að liggja að eignast son sem á eftir að
leiða þær fáu manneskjur sem lifa af kjarn-
orkusprengju næstu ára í baráttu þeirra við
allskyns vélmenni. Af hálfu þessara vél-
menna framtíðarinnar er sent mennskt
apparat til að drepa Söru, svo að hennar
verði ekki sonarins auðið, og tilvera leið-
togans jafnframt að engu gerð. Menn fram-
tíðarinnar senda hinsvegar sinn mann aftur
í nútíðina til að vernda stúlkuna. Og þar með
upphefjast átök góðs og ills, holds og stáls.
Þessi hugmynd að baki Tortímandans er
allt að því snjöll, og það er því miður að leik-
stjóranum skuli ekki hafa tekist að fylgja
henni betur eftir en raunin er. Þetta hefði
getað orðið dágóður hasar, en sakir handrits-
galla, eða öllu heldur flausturs í þeirri undir-
stöðu verksins, svo og hugmyndafátæktar
leikstjórans í úrvinnslunni, verður útkoman
enn ein þessara slöppu aksjónmynda sem
virðast gerðar með hangandi hendi og hverf-
andi áhuga fyrir viðfangsefninu. James
Cameron notar hér fáar en fjöltroðnar leiðir
í framsetningu efniviðarins, sem leiðir til
vægast sagt einhæfra átaka sem aftur byggj-
ast á þessu þrennu: Eltingarleik, oltnum bíl-
um og skothríðum. Ekki þar fyrir að
Schwarzenegger fer það djöfulli vel að leika
vélmenni.
-SER.
16 HELGARPÓSTURINN