Helgarpósturinn - 09.04.1987, Blaðsíða 29

■^Wv-
'****aL-J*?*>3jf**í<4

Vinsœlir og
vinsamlegir hausar
Sambýlingarnir Jón Axel Björnsson og Sóley Eiríksdóttir opna einkasýningar
með viku millibili
„Þetta er rökrétt framhald af því
sem ég hefveriö ad gera,“ sagdi Jón
Axel Björnsson, listmálari, þegar
hann var spurdur um hvað hann
vœri að setja upp í Gallerí Svörtu á
hvítu. „Mér finnst ég eiginlega alltaf
vera að mála sömu myndina. Eg
sagði kunningja mínum um daginn
að ég vœri í raun að gera það sama
í dag og þegar ég var nýskriðinn úr
,skóla. Þá kölluðu gagnrýnendur
það „surrealisma". Allt unnið með
marðarhárum svo það sáust engin
pensilför. Hann hristi bara hausinn,
kunningi rninn."
Myndir Jóns Axels vöktu athygli á
fyrstu einkasýningu hans, ekki síst
fyrir það að þar sást einna fyrst hið
nýja málverk á Islandi.
,,Ég fer ekki í launkofa með
það að þetta nýja málverk leysti mig
úr fjötrum. Það er hins vegar varla
hægt að kalla mig expressionista.
Ég er alltof hægur. Finnst ég alltaf
vera að mála sömu myndina."
Þetta er fjórða einkasýning Jóns
Axels sem verður opnuð á laugar-
daginn. Sambýliskona hans, Sóley
Eiríksdóttir, opnaði hins vegar sína
fyrstu einkasýningu síðastliðinn
laugardag á Kjarvalsstöðum.
„Það er bölvað framtaksleysi, að
hafa ekki sett upp einkasýningu
fyrr,“ segir Sóley. „Þetta er svo voða
gaman. Reyndar færri til þess að
bera en þegar maður er að setja
upp sýningar með öðrum. En hann
Jón er svo voða duglegur, að þetta
hafðist."
Sóley sýnir skúlptúra úr leir í allra
kvikinda líki á ganginum á Kjarvals-
stöðum. Hún fór í keramik-deildina
í myndlistarskólanum, eftir að hafa
lokið við kennaradeildina. Á fyrstu
sýningum hennar sýndi hún nytja-
hluti, en síðan hafa skúlptúrar tekið
við.
„Ég uppgötvaði allt í einu einn dag-
inn hvernig ég gat fært teikningarnar
mínar yfir í skúlptúr. Það var voða
gaman. Nú langar mig til þess að
vinna í járn eða steypu. Ég er alltof
óþolinmóð til að vinna bara í leir. Ég
þarf í raun að tvívinna verkin í
hann. Fyrst að móta hann og síðan
að brenna í hann lit.“
En hvernig gengur sambýli lista-
manna? Eru þau ekki hrædd um að
stela hugmyndum hvort frá öðru?
„Nei, nei,“ segir.Sóley. „Það er
gaman að fylgjast með því sem Jón
er að gera, þó ég sé stundum of
þreytt til þess, eftir að hafa verið á
vinnustofunni.
Annars heitir eitt verkið á sýning-
unni minni „Hausinn hans Jóns“.
Þegar ég var búin með það sá ég að
þar var kominn einn af þessum vin-
sælu hausum hans Jóns.“
„Ha,“ rumskar Jón, sem hafði ein-
beitt sér að hettusóttinni sinni um
stund. „Þú meinar vinsamlegu, er
það ekki?“
gse
POPP
Hvítt soul og bar-rokk
MEN AND WOMEN - Simply
Red
Elektra/Steinar
Við íslendingar fengum að
kynnast því af eigin raun á Lista-
poppi í fyrra að skyndilegar vin-
sældir hljómsveitarinnar Simply
Red og plötunnar Picture Book
voru fyllilega verðskuldaðar.
Hljómsveitin hafði úr góðu efni að
moða, svo sem Money’s Too Tight
To Mention, Jerico, Open Up The
Red Box og hinu guljfallega Hold-
ing Back The Years. Öll framganga
sveitarinnar á sviði var til fyrir-
myndar enda voru viðtökurnar í
samræmi við það. — Nú skal fylgja
velgengni síðasta árs eftir.
Helsti munurinn á plötunum
tveimur er sá að sú fyrri var upp-
full af listasmellum. A hinni er
enginn sem á möguleika á að
komast í hæstu hæðir vinsælda-
lista. Músíkin á Men And Women
er fremur seintekin án þess þó að
geta talist þungmelt. í mínu tilfelli
fór hún ágætlega í bakgrunni en
smám saman fóru laglínur að síast
inn. Bar þá mest á lögunum The
Right Thing og Infidelity. Mörg
hinna eiga áreiðanlega eftir að
skila sér áður en langt um líður.
Það þóttu stór tíðindi þegar
spurðist að Lamont Dozier laga-
höfundi hafi þótt svo mikið til
fyrstu plötu Simply Red koma að
hann hafi boðið Mick Hucknall
forsprakka hljómsveitarinnar
samstarf. Dozier þessi hefur samið
margar perlur dægurtónlistarinn-
ar með þeim Eddie og Brian Hol-
land (Holland-Dozier-Holland). A
Men Ánd Women eru tvö lög sem
þeir smíðuðu í sameiningu, Infid-
elity sem fyrr var nefnt og Suffer.
Á plötunni er einnig Ev’ry Time
We Say Goodbye eftir Cole Porter
svo og Love Fire eftir Bunny
Wailer, — lög sem njóta sín vel í
flutningi Simply Red. Hucknall á
síðan helftina af lögum plötunnar
ýmist einn eða í samvinnu við fé-
laga sína.
Það hefur margsannað sig að
það er hljómsveitum og söngvur-
um hálfgerð raun þegar fyrsta
plata þeirra slær í gegn. Fyrir
utan það að listamennirnir of-
metnast þá veitist þeim mörgum
erfitt að fylgja frumburðinum eft-
ir. Að mínu viti hefur liðsmönnum
Simply Red tekist að fiska horn
með Men And Women og úr horni
má oft hitta í mark. Sexmenning-
arnir verða ekki þaulsetnir á smá-
skífulistum á næstunni. Vonandi
verða þeir þeim mun atkvæða-
imeiri á breiðskífulistunum. Og þó
að Men And Women fái ekki mín
bestu meðmæli þá er hún allrar at-
hygli verð og hittir áreiðanlega í
mark hjá þeim sem hafa gaman af
soultónlist hvítra.
GEORGIA SATELLITES -
Georgia Satellites
Electra/Steinar
Einstaka sinnum hljómar á
bandarískum vinsældalistum tón-
list sem gerir mig steinhissa. Ekki
af því að hún sé svona einstaklega
góð heldur vegna þess hve frá-
brugðin hún er því útþynnta
miðjumoði sem ræður ferðinni um
of í guðs eigin landi. Frá siðustu
vikum man ég sérstaklega eftir
Beastie Boys og Georgia Satellites
sem skáru sig skemmtilega úr.
Beastie Boys eru þrír strákar rétt
um tvítugt sem virðast hafa það
markmið öðrum fremur að ganga
fram af fólki. í Georgia Satellites
eru menn komnir á fertugsaldur-
inn, orðnir sjóaðir eftir áralanga
spilamennsku á börum Georgia-
ríkis og búnir að fá sinn skammt af
vonbrigðum poppbransans.
Upphaf hljómsveitarinnar má
rekja til ársins 1980 er gítarleikar-
arnir og söngvararnir Dan Baird
og Rick Richards byrjuðu að vinna
saman. Leiðin lá á barina þar sem
sannkallað bar-rokk var þrumað
yfir gestum. Tónlist sem einhverjir
vildu skilgreina sem sveitaútgáfu
af rokki AC/DC!
Það gekk ekki vel að vinna sig
upp á skárri staði en barina í
Atlanta. Einhvern tíma á ferlinum
hljóðritaði Georgia Satellites þó
drög að hljómplötu sem engum út-
gefanda leist á. Á endanum gáfust
piltarnir upp og fóru hver í sína
áttina. Rótari hljómsveitarinnar
og aðalaðdáandi var þó þrautseig-
ari en vinnuveitendur hans því að
hann fór með drögin til Englands
þar sem óháð hljómplötuútgáfa
gaf út fjögurra laga plötu með
hljómsveitinni vorið 1985. Keep
Sexmenningarnir í Simple Red, sællegir á svip.
eflir Ásgeir Tómasson
The Faith hét hún og fékk fína
gagnrýni hjá bresku tónlistarblöð-
unum.
Til þess að platan seldist betur
varð að fylgja henni eftir. Baird og
Richards endurreistu því Georgia
Satellites með Mauro Magellan og
Rick Price og nú skyldi storma yfir
hafið til fjár og frama í gamla
heiminum. Eitthvað fór hins vegar
úrskeiðis og ferðin var aldrei farin.
En hljómsveitin hefur hangið sam-
an síðan.
Nú brá hins vegar svo við að
menn sem eitthvað áttu undir sér
fóru að veita Georgia Satellites
athygli. Baslið endaði síðan fyrir
ári eða svo er Electra útgáfan
gerði samning við fjórmenning-
ana. í júlí og ágúst hljóðrituðu þeir
svo sína fyrstu breiðskífu og einu
hingað til. Og á henni er ekkert
gefið eftir. Tónlistin er sem fyrr
svokallað pub-rock eða bara bar-
rokk en með nokkuð kröftugri
blæ en tíðkast í Bretlandi. Gítar-
arnir eru þandir, lítið er lagt í út-
setningar en hráabragðinu er leyft
að halda sér að mestu leyti. Ut-
koman er því tónlist sem er langt
frá því að vera dæmigerð fyrir það
sem virðist ganga hvað best í
Bandaríkjunum. Iðnaðarrokk er
skilgreining sem er langt frá því að
eiga við um tónlist Georgia Satell-
ites. Frekar að fjórmenningarnir
sæki áhrif sín til Aerosmith átt-
unda áratugarins og jafnvel Stones
og enn eldri meistara.
Lagið Keep Your Hands To Your-
self af Georgia Satellites-plötunni
komst upp undir topp tíu á smá-
skífulista Billboard tímaritsins fyr-
ir nokkrum vikum. Lagið Battle-
ship Chains á jafnvel enn meiri
möguleika. Hvort hljómsveitin
sjálf getur hins vegar dælt út hrá-
um bar-rokkplötum á komandi ár-
um og selt þær skal hins vegar
ósagt látið. Eitt er hins vegar víst
að frumburðurinn er ferskur,
skemmtilegur, gamaldags og al-
gjört léttmeti á sinn þunga hátt.
Meira fjör.
ERU tígrisdýr í Kongó? hefur
gengið mjög vel hjá Alþýðuleikhús-
inu og hefur verið uppselt á allar
sýningar til þessa, en leikritið var
frumsýnt 19. mars síðastliðinn. Sem
kunnugt er sýnir Alþýðuleikhúsið í
veitingastaðnum I Kvosinni og sýn-
ingartíminn er nýstárlegur fyrir
okkur íslendinga, nefnilega hádeg-
ið. Leikritið, sem er finnskt að upp-
runa, fjallar um tvo rithöfunda sem
hafa fengið það hlutverk að skrifa
verk um eyðni en vita ekki alveg
hvernig best er að komast að efn-
inu. Þetta er vellukkað verk; þrátt
fyrir að umræðuefnið sé alvarlegt
er leikritið sjálft mjög fyndið oft á
tíðum. Leikstjóri er Inga Bjarnason
en rithöfundana leika þeir Viðar

Eggertsson og Harald G. Haralds.
Áhorfendur njóta síðan léttra veit-
inga þeirra kvosarmanna á meðan á
sýningunni stendur og hefur það að
sögn kunnugra mælst vel fyrir sem
og leiksýningin sjálf.
UNGIR norrœnir einleikarar
heitir tónleikaröð sem Norrœna
húsið er að fara af stað með. Alls
verða 5 tónleikar í þessari röð og
eru flytjendur frá öllum Norður-
löndunum. Þátttakendur eru valdir
úr hópi sem tók þátt í Tónlistarhátíð
ungra einleikara á Norðurlöndum,
sem haldin var í Helsinki í fyrra, en
þar komu fram þeir allra fremstu í
hópi ungra norrænna tónlistar-
manna. Fyrstu tónleikarnir verða
nú á sunnudaginn 12. apríl í
Norræna húsinu og það er danski
fiðluleikarinn Hákan Rudner sem
ríður á vaðið. Meðal annarra flytj-
enda má nefna hinn efnilega ís-
lenska fiðluleikara Sigrúnu Eðvalds-
dóttur sem spilar 22. maí og rekur
smiðshöggið á þessa tónleikaröð.
HELGARPÖSTURINN 29