Haukur - 01.01.1911, Blaðsíða 9

Guðmundur Björnsson,
sýslumaður.
Snæbjörn Kristjánsson,
hreppstjóri.
Fyr og nú. Myndþessi gefur glögga hugmynd um stærð
skipa fyr og nú. Hún sýnir skipið »Mauretania«, sem er
eitt af allra stærstu mannflutningaskipum heimsins, eign Cu
nardlínunnar, og er í förum milli Englands og Ameríku. Við
hugsum okkur skip þetta skorið sundur yfir þvert. Innan í
„Mauretania" sjáum við seglskip með rá og reiða, og vantar
lítið á, að það komist fyrir þversum innan í henni, bugspjótið
stendur að eins lítið eitt út úr hliðinni. Seglskip þetta er
skip það, sem enski sæfarinn, Henry Hudson, sigldi á til
Ameríku 1609, og upp eftir fljóti því, sem við hann er kennt,
Hudsonsfljótinu, sem heimsborgin New York stendur nú við.
I fyrra voru hátíðahöld mikil í New York í minningu þess,
að þá voru liðin 300 ár frá þvi, er þessi atburður gerðist. I
vjelarúminu á „Mauretania" sjáum við í endann á gufuskipi
Kvöldró við Pont d' Austerlitz.
Reentu valdsmennirnir. Eins og lesendum Hauks
niun kunnugt af frjettablöðunum, gerðist sá atburður 7. okt.
sfðastl., að botnvörpungur einn, „Chieftain" nr. 847 frá Hull,
rændi sýslumanni og hreppstjóra hjer við land, og sigldi með
þá til Engiands. Tildrögin voru þau, að botnvörpungurinn
var að veiðum í landhelgi nálægt Bjarneyjum á Breiðafirði.
Bar þar þá að Breiðafjarðarbátinn »Varanger«, er var á
ferð milli
. Stykkis-.
hólms og
Flateyjar.
Meðal far-
. þega á .
. bátnurn .
voru þeir
.. Guð- ..
.mundur.
Björnsson
sýslumað-
ur Barð-
. strend- .
.inga og .
Snæbjörn
. hreppstj.
Kristjáns-
son í Her-
. gilsey. .
Ljetsýslu-
maður
. þegar .
• leggja .
. bátnum .
Fyr og nú. botn-
vörpungn
urn, stökk sjálfur upp á þilfarið og hauð Snæbirni að koma
með sjer. En í sama bili kom skipstjóri botnvörpungsins
með heljastóra öxi, og bjóst þegar að leggja
fienni í höfuð sýslumanni. En þegar Snæ-
björn sá það, brá hann skjótt við og stökk
upp á þilfarið, en skipaði um leið skipverjum
á »Varanger«. að ljá sjer eitthvað í höndina_
Skipstjórinn á „Varanger" þreif þá afarmikinn
járnkarl, og barði honum með svo rniklu afli
í öldustokk botnvörpungsins, að járnkarlinn
hrökk sundur í miðju. Greip þá Snæbjötn
þann hlutann, er hann náði í, og vatt sjer að
skipstjóra, og mun honum þá ekki hafa þótt
Snæbjörn fýsilegur viðureignar, eða að minnsta
kosti Ijet hann öxina síga. Allt þetta gerðist
á miklu skemmri tíma, heldur en þarf til að
lýsa þvf. — Skipaði sýslumaður skipstjóran-
um þvf næst að halda inn til Flateyjar, svo
að lögum yrði komið yfir hann, en skipstjóri
neitaði, og skipaði þeim sýslumanni og hrepp-
stjóra aftur yfir á Varanger. Sýslumaður vildi
ekki láta undan, og kvaðst þá skipstjóri fara
. með þá .
beina leið
. til Engl. .
. Og það .
gerði hann.
í Englandi
stóðu þeir
við í þrjá
. daga, og .
komu aftur
20. sama m.
með,Snorra
Sturlusyni'.
. Greinileg .
. ferðasaga .
þeirra er í
XI. árg. 48.
. tölublaði .
»Reykjav.«.
— Útgerð-
arm. botn-
Þjófmyndarinn.
. vorpungs-.
ins sögðu
skipstjóran-
um þegar
upp stöð-
unni, er til
. Englands .
kom, og sömuleiðis stýrimanni. — Þeir buðust tii að greiða
125 sterlingspunda sekt fyrir landhelgisbrotið, og gekk ráð-
herra íslands að því tilboði fyrir landsjóðs hönd. En hitt
er óútkljáð enn þá, hver hegning kemur fyrir brottnám valds-
mannanna, og eru utanríkisráðaneyti Danmerkur og Eng-
lands að kljást um það.
— 65 -
06 —