Íslenzk sagnablöð - 23.04.1817, Blaðsíða 9

98
1818
99
Lterdómsefni Islendínga hér í Kaup-
mannahöfn hafajardaz og bló'mgvaz á ymfan
liátt fidan ftrídinu Iauk> helft vegna aukimi-
ar tölu Stúdenta þadan. Sumir Jéirra hafa
ödlaz férlegt opinbert hrds eptir yrás yfír-
heyrííu próf enn einkaniegaz má hér géra
J>efs fem miög er fáheyrt, ad .Stúdént
Biörn Gu n nla ug sfon, er kom frá Fs-
landi á umlidnu haufti og vard borgari há-
íkdlans undireins og fleiri landar hans,
íkömmu eptir nýár, hlaut f verur háíkdlans
laeidurspeníng úr guili fyri fnilltlega rit-
gjörd vidvíkíandi mælíngar - frædum , er
hann hafdi lamantekid á Jeim dögum er
hann vard ad búa sig undir fyrfta Examen.
Á undanförnum árum hafa Islendzk
Fornfrædi og vor gamla norræna nád miklu
áliti bædi hér í Danmörku og ödrum lön-
dum, J>d férílagi Svíaríki og pýzkalandi,
fvo og, ad nokkru leiti, í Stdra Bretlandi.
Sögur vorar og fornqvædi hafa gefid útlend-
um JriddskáÍdum og rithöfundum (einkum
jáeim nafnfræga daníka Prófeífor og Riddara
Ö1 é n f 1 e g e r) *) gnægt og margbrotid efni
í liddmæii, fráfögur og Skodunar-leika.
Sérílagi eru okkar gömiu Eddur nú fvo mik-
ils metnar , ad f i d r a r (ef ei fleiri) útgáfur
af S æ m u n d ar-Ed d u eru á ferd í einu.
Siaraf er fú ftærfta gjörd hér í Kaupmanna-
öfn, í ftóru fiögra blada forrni; fyrfti
partrinn kom út árid 1787 og innihéit 13
qvædimed latiníkri útleggíngu og íkíríngar-
gretnum, fvo og útfkíríngu ymsra gamallra
orda og famanburd Jreirra vid framandi
rúngumá!; fá annar partr er útgefin ftrax
eptir nýár 1818 innihaldandi 20 qvædi, út-
lögd og útíkírd á líkan hátt; er nú eptir fá
fridji og íídasti af J>eflú mikía verki. Hinar
j>riár útgáfur, fem íké urahlands, eru miklu
minni og allar í átrablada formi. Ein er
líklega j>egar fullgiörd í Stockhólmi,
Sviaríkis höfudftad áfamt fveníkri útlegg-
íngu, Hinar tvær útgéfaz í j>ýzkalandí
med j>ýíkum útleggíngum ; j>arad auki er
j>ar útkominn (1 817) fyrfti parrr af einnri
fvo kalladri germaniíkri (edr píodveríkri)
Eddu, enn j>ar hefir íkáidit einafta ftælr
eptir godfpeki vorri hinnu fornu, án j>efs
eginlega ad útleggia hin gömlu rit edr liúd-
mæli. Eins og vær í fyrra umgátum, er
Snorra-Edda líklega nú komin út í
Stockhdlmi (med umfidn Profeífor
Rafks); annars hafa á undanförnum árutn.
ýmislegar útleggíngar af henni komid í liós
á döníku, fveníku, j>ýdíku og pdlfku, (enn
ádr, j)d meft í einskonar ágripi, á latínu
eníku, frönfleu og fleiri tungumál).
Medan ftrídid varadi útkomu í Kaup-
mannahöfn j>ær ypparlegu fornmannafögur
Eigla og Niála med latíníkum utlegg-
íngum og Skiríngargreinum m. m. gjördum
af fyrrverandi stipendiariis Arna Magn*
úífonar nafnkéndu ftiptunar til fornfræda
auglýfíngar og vidurhajds, Gudmundi
heitnum Magnúsfyni (Magnæus) og
Sýflumanni Jdni Jónsiyni (Johnso-
nius). Um fama bil útgaf Profeflbr Wer-
Iauf f-(á koftnad Riddara Jakobs Aals í
Norvegi) Va t ns d æ I a fögu med daníkrt
útleggíngu og íkíríngærgreinum, enn fídan,
(1815) á nefndrar ftiptunar koftnad fornan
norrænan ritlíng mdt rádríki páfans
*) Medal qvsda bans og fkodunar-leika eru t. d. þörsferd ti 1 Jö tunheim a, Baldur
hirtngódi, Hákonjarl h i n n rijc í, Pálnatóki, Starkadr gamli, Island
o. fl. fKammeijúnkur Lewetzow, fæddr Islendíngr, fonur hins fyrrumgetna, heíir
einnig orkt langt ok fnoturt qvædi er hann néfnir Island, prentad' í hans liód-
niælafafni 1815).
G 2