Morgunblaðið - 22.01.1967, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. JANÚAR 1067.
5

Fegin að vera ekki kvíðin
Svala Nielsen í hlutverki Mörtu í óperunni, sem Þjoöieikhús-
iö sýnir nú.
IVfaður þarf á öfllum sínum styrk ðÖ hslda
meðan æfingar stóðu sera
hæst á Mörtu, var vmnudag-
urinn hjá Svölu frá 9 á mtorgn
ana og franv undir miðnætti,
og því spurðium við hana;
— Svala, borgar þetta sig?
— Borgar sig og borgar sig
ekki. Maður hefur eitthvað
upp úir þvtí fjárhagslega, en
þó er það mest ánægjan ef
vel tekst, sem sótzt er eftir.
Það væri óiskandi að maður
þyrfti ekkert annað að gera
en hrærast í músik og söng
Móðirin í Amal og nætur
gestirnir eftir Menotti.
urinnar í óiperu Menottis,
„Amal og næturgestirnir“ fyr
ir rúmuim fjóruim árum með
miklum glæsibrag. Hin hlut-
verkin eru litla japanska
þernam hennair Madaine Butt-
erfly og Antonia, berklaveika
elskan hans Hoffimanns. Og
nú tók hún við hefðanmeynni
Mörtu, sem næstum var búin
’ að missa pilltinn sinn fyrir
diuttluniga, af heimsfrægri er-
iendiri söngkonu.
Fréttamáðuir blaðsins leit
eftirvænting og það er aillaf
frumraun að komast í gegn-
um firuimsýningu. Frumsýning
var reyndar afistaðin núna. Em
þegar maður kemuir svona
einn inn í á efitiir, verður mað
ur kannski óþarflega áiber-
andi og berskjaldaðri. En ég
er íegin að vera ekki kvíðin,
því það tekur svo mikinn
kraft frá manni. Og maðuir
þarf sannarlega á öJlum sin-
um st(yrk að haldia.
— Hvernig líkar þér við
þessar konur í óperunum, sem
þú þairft að túlka? Eru eklki
þessar óperukonur frá fiyrri
öldum dálítið fram.a ndd og
erfiðar viðfangs?
— Ég er ekki leikari. Þeir
gætu sjálflsagt gert meira úr
hiutverkuinum. En það keimur
fyrir mig að lifia mig svo inn
í hlutverkið að mér finnist
ég vera þessi ákveðna per-
Framhald á bls. 31.
aJlan daginn, En það verður |
nú bið á því að svo geti orð- ,
ið hér. Flutt er ein ópera á
ári og það er of lítið fiyrir I
söngvarana, þegar kannski |
iíður ár á millli. Þeir flá ekki,
þá þjálfun sem þeir þurfia.
En til þess að hægt sé
fljöliga óperunum, þarf fiólk að
sækja þær. Svo þetta er erfiitt
viðfanigs.
— Mér fiinnst mjög gaman
að syngja í óperunni Mörtu,
segir Svala ennfiremur. Þetta
er létt músik og ákaílega að-
gengileg, sem þýðir þó ekki
að svo gott sé að syngja
hana. í óperunni er mikið uim
samsöng og hlutverkin okkar
mjög jöfin. Þó ég hafi áður
sungið meira dramatísk óperu
hlutverk, þá finnst mér gam-
an að spreyta mig á þessu.
Mattivilda Dóbbs söng hlut-
verkdð sem kunnugt er á und
an mér. Mér fannst stórkost-
legt að flá að sjá og heyra
hana. Hlún er glæsileg og nödd
in fiögiur. Ég notaði að sjíáM-
sögðu hvert tætkifiæri tM að
hlusta á hana. Hiún er mik.il
listakona. Og það er ekkert
óeðlilegt að fólk streymi
tii að fiá að heyna hana
syngja. Það er ekki vist að
það hafi tækifæri til þese afit-
ur.
—i Varstu taugaéstyrik á
fyrstu sýningiunni þinni?
• — Ég er yfirleitt atidirei
lovíðin, þegar ég fier inn á
sviði'ð. Bn þvú fiylgir þó viss
Spjalflaö við Svölu ðiieBsen,
éperusöngkonu
Svala sem þerna Madame Butterfly með Rut Jakobson í titil-
hlutverki.
SvaLa sem Antonia i Æfintýriun Hoffmaiins.
SVALA Nielsen synigur nú í
Þjóðleikhúsinu Mörtiu í sam-
nefndri óperu. Þar með bætist
við fljórða óperupersónan
hennar, sem að kveður, firá
þvú hún söng hllutverk móð-
því til hennar inn í listmuna-
búðina í Templairasundii, þar
sem krystal'linn kflingir aJlan
daginn og er hennar músik
daginn og er hennar músik í
vinnutimanum þvi óperusöng
kona á íslandi verður að
stunda sína vin.nu annars s-tað
ar en á sviðinu. í desemlber,
9-V-A Hárspray
með B-Vitamin
Thelma Ingvarsdóttir:
„Hvað mundi verða um
hár mitt, ef ég ekki nö-
taði hið nyja dásamlega ■
9-V-A Hárspray.“ i
c- (JZ.+sJk* 4 *j*~sz*< ^
'
^ní. .■■■. ............................................~...............................................................uii
<zMvn<zrióhci ”
ASalstneti 9 ■ I’ósthól/ 129 ■ fíeykjavik - Simi 22080