Morgunblaðið - 22.01.1967, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÖIÐ, SUNNUDAGUR 22. JANÚAR 1067.
Útgefandi: Hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvaemdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigur’ður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Þorbjörn Guðmundsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Áskriftargjald kr. 105.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 7.00 eintakið.
INNLENDUR IÐN-
AÐUR Á BREYT-
INGATÍMUM
VRJ
-r
UTAN UR HEIMI
HVERT VAR SAMBAND
Kenyapithecus og ProconsuSs
SVO sem frá var skýrt í
fréttum fyrir skömmu hefur
hinn kunni mannfræðingur,
dr. Louis Leakey, fundið stein
gerfinga, af mannabeinum,
sem talin eru um tuttugu
milljón ára eða tíu milljón ár
um eldri en nokkrar leifar
manna sem til þessa hafa fund
izt.
Dr. Leakey fann þessa stein
gerfínga í Rusinga í Kenya og
segir, að þeir séu í mikilsverð
um atriðum frábrugðnir þeim
leifuih forfeðra apanna, sem
fundizt hafa frá svipuðum
tíma eða frá seinni hluta
Miosene-tímabilsins og fyrri
hluta Oligosene.
Hann segir, að þessi nýi
funidur sinn sýni, svo ekki
verði um villzt, að greiningin
í menn og apa hafi gerzt
miklu fyrr í heimssögunni en
menn hafi gert sér Ijóst, þar
til fyrir nokkrum árum hafi
menn meira en fimm milljón
ára í mesta lagi. Fundir síð-
ustu ára bendi eindregið til
þess, að þessi skoðun sé al-
röng, — og þær leifar sem nú
hafi fundizt við Rusinga sýni,
að aðskilnaður manna og apa
hafi orðið fyrir meira en millj
ón kynslóðum.
Dr. Leakey kallar þennan
nýfundna forföður ökkar
Kenyapithecus Africanus.
Hánn segir, að hann hafi ver-
ið mjög lítill vexti og lítt þró
aður, og engin hafi hann haft
vopnin til að verjast kjötæt-
•um af öðrum tegundum. Dr.
Leakey segir, að beinin hafi
borið þess merki, að hyenut
og sjakalar hafi gætt sér á
líkunum. „Við munum leggja
alla áherzlu á að finna betri
og heillegri leifar þessa for-
föður okkar“ segir dr. Leakey.
Áður en Kenyapithecus
Africanus fannst, var Keny-
apithecus Wickeri elzti for-.
faðir okkar, tíu milljón ára,
— en leifar hans fann dr.
Leakey fyrir sex árum í Fort
Ternan í Kenya. Þó höfðu
fundizt eldri leifar bæði í
Indlandi og Afríku, sem sum
ir sérfræðingar höfðu grun
um að væru af mannverum,
— en þær voru svo lítil fjör-
legar, að ekkert var um það
sagt með vissu. Nú er hugsan
legt, að þessar leifar komi
heim og saman við einhverjar
beinaleifanna, sem dr. Leakey
fann í Rusinga.
Þessi nýi fundur verður
eflaust til þess að hvetja menn
enn meira en áður til þess
að leita að apa, sem forföð-
Tafla þessi sýnir aldur helztu forfeðra okkar, sem fundizt
hafa, allt frá Neanderthal-manninum sem var uppi fyrir um
hundrað þúsund árum, til Kenyapithecus Africunus, hins ný-
fundna. Enn eldri honum eru svo apa tegundirnar Proconsul
og Lemur frá Oligosene og Eosene.
ur manna og apa í stað þess
að leita að ap sem forföður
manna. Beinist nú athyglin í
meiri mæli að ýmsum dýrateg
undum, til dæmis að dýrinu
Lemur frá Oligosene tímabil
inu og vinna bandarískir sér-
fræðingar nú að rannsóknum
á þeim í Fayum í Egyptalandi.
Þótt meginatriðin úr kenn
ingum dr. Leakeys vérði við
urkennd, er eins víst að hinn
nýi fundur hans eigi eftir að
valda deilum og rökræðum
vísindamanna um heim allan
— og endurvekja ágreininginn
um það, hvort skilja eigi af-
dráttarlaust á milli manna og
apa og forfeðra þeirra eða
setja hvorutveggja undir
sama hatt. Vilja margir telja
Kenyapithecus Wickery og
Africus í sama flokki og
Proconsul forföður apanna,
sem er frá Qligosene — og
telja, að sá flokkur sé fyrir
rennari bæði manna og apa.
Enn eru þeir, sem telja að
um tvo flokka sé að ræða, sem
hafi æxlast innbyrðis. Er það
nú spurningin, hvort Kenyap-
ithecus hefur einhverntíma
farið í fjörur við Proconsul
með þeim afleiðingum, sem
oft verða af slíku háttalagi,
sem sé barneign.
T kjölfar róttækra breytinga
•*- á þjóðféiagaháttum kemur
oft tímabil erfiðleika og á-
taka hjá ein&tökum atvinnu-
greinum og atvinnufyrirtæikj
um, sem verða að aðlaga sig
nýjum aðstæðum og breytt-
uim starfsskilyrðum. En í sHk
um erfiðleikum eru oft fólg-
. in mikil tækifæri til umsköp-
unar og endurnýjunar þess-
ara atvinnugreina og eru
þess mörg dæmi í íslenzku
atvinnuMfi.
Viðreisnarstjórnin hefur í
reynd byggt upp alveg nýtt
þjóðfélag á íslandi. Sliík gjör-
breyting hefur orðið á að-
stöðu atvinnufyrirtækja og
Mfskjörum fól'ksinis í landinu
á stuttum tíma, að þess munu
engin dæmi fyrr í íslenzkri
sögu. Slíkt framfaratómabil
hefur óhjákvæmilega knúið
á um breytingar í einstökum
atvinnugreinum okkar og
sllíkar breytingar verða
al'drei átakalaust.
Innlendur iðnaður hefur
að mestu byggzt upp á þrem-
ur til fjórum áratugum og
,allt fram til 1960 má segja,
að hann hafi vaxið upp í
skjóli strangra innílutnings-
hafta og takmarkaðs vöruúr-
vals í landinu. 1960 verður á
þessu gjörbreyting, þegar
frelsi á öl'hun sviðum þjóð-
lífsins til athafna og átaka,
er stóraukið.
SMk breyting hlaut óhjá-
kvæmilega að hafa í för með
sér viset umrót fyrir þá at-
vinnugrein, sem vaxið hafði
upp á öðrum tómuim og við
önnur skilyrði og þess vegna
ekíki óeðlilegt þótt nokkur
breyting yrði á samsetningu
hins innlenda iðnaðar.
En þróun iðnaðarins á síð-
ustu árum bendir ótvírætt til
þess, að hann hafi notað sér
þau tækifæri, sem nýir tímar
veittu honum. Um það bera
viltni hin mörgu og blómlegu
iðnfyrirtæki, sem risið hafa
upp í landinu á undanförn-
um árum og sú endurnýjun
á húsakosti og vélbúnaði,
sem orðið hefur í þeim iðn-
greinum sem fyrir voru. —
Ríkisstjórnin hefur og lagt
sérstaka áherzlu á að auð-
velda iðnaðinum þá umsköp-
un, sem hlaut að verða í hon-
um eftir 1960 og óhætit er að
fullyrða, að engin ríkisstjórn
hefur haft forustu um svo víð
tæka löggjafarstarfsemi í
þágu iðnaðarins, sem núver-
andi ríkisstjórn.
og er skýrasta dæmið um
það, þær upplýsingar, sem
Jóhann Hafstein, iðnaðar-
málaráðherra, gaf í sjónvarps
þætti sl. föstudag, er hann
benti á, að útlén Iðnlánasjóðs
hafa verið 2000% meiri á síð-
ustu 4 árum en tímabilinu
1956 til 1959. Á síðustu 4 ár-
um hafa útlán Iðnaðarbank-
ans einnig aukizt um 230%,
og inn-an tíðar tekur ný hag-
ræðingarlánadeild til starfa
við Iðnlánasjóð.
Sérstaklega er ánægju'legt
að sjá hve öflugur iðnaður er
að vaxa upp til þjónus'tu við
íslenzkan sjávarútveg, fyrst
og fremst stálskipasmíði og
nú benda einnig líkur tól að
nýir tímar séu framundan
fyrir innlenda veiðarfæra-
gerð. Með djörfung og áræði
og öflugum stuðningi ríkis-
stjórnar og Aíliþingis mun ís-
lenzíkur iðnaður koma marg-
faflit öflugri og sterkari út úr
þeim breytingatímum, sem
nú standa yfir innan hans en
hann var áður á tímum hafta
og ófrelísis.
NÝ VIÐHORF
í EVRÓPU
IT'undur þeirra Kiesingers,
kanslara Vestur-Þýzka-
lands, og De Gaullle, Frakk-
landsforseta, hefur greinilega
orðið til þess, að samband
Frakklands og Vestur-Þýzka-
lands er nú betra en það hef-
ur verið um langa hríð, eða
allt frá því að Konrad Aden-
auer lét af k a nsl a raembætti.
Fransk-þýzki samningurinn
frá 1963 verður væntanlega
virkari í framtíðinni en hann
hef'ur verið á síðusitu árum
og er það í sjáilfu sér ánægju-
efni.
En fundur þessara tveggja
þjóðarleiðtoga verður einnig
upphafið að markvissum til-
raunum þeirra til þess að
bæta sambúðina við A-ustur-
Evrópulöndin, til þess að
byggja brú millá Vestur- og
Austur-Evrópu, en mikið
djúp hefur verið millli þess-
ara tveggja hluta álfunnar
aflflt frá lokum heimsstyrjald-
arinnar síðari, vegna kalda
stríðsins.
Það sýnir glögglega þá
mikflu breytingu, sem orðið
hefur í málefnum Evrópu á
síðustu árum, að stjórnmála-
leiðtogar austan og vestan
járnfjalds leggja nú vaxandi
að fagna og e.t.v. verða þau
undanfari þess, að samningar
takist um hin óleystu vanda-
mál Evrópu, sem heimsstyrj-
öldin síðari skapaði.
En þessi þróun sýnir ökkur
einnig að þungamiðja átak-
anna milfli kommúnismans og
hins vestræna lýðræðis hefur
nú færzt frá Evrópu til Asíu.
Viðhorf hinna kommúnísku
leiðtoga í Austur-Evrópu og
Sovétríkjunum er breytt að
nokkru leyti, en í Asíu halda
kommúnistar uppi sömu of-
beldisstefnu og kommúnistar
áður gerðu í Evrópu. Þeirri
ofbeldisstefnu verður að
svara af fulllri festu, en fyrir
Evrópubúa er ánægjulegt, að
ný og jákvæðari þróun virð-
ist nú orðin í málefnum þeirr
ar heimsálf'U.
TÆKNIÞRÓUN
í HNOTSKURN
Qkemmdir, sem orðið hafa á
^ Jökuflsárbrú á Sólheima-
sandi hafa orðið til þess að
rifjað hefur verið upp hvern-
ig brúin var byggð á árunum
1920 til 1922. í viðtali við
Morgunblaðið í gær skýra
þeir, sem að því unnu svo frá,
að einu verkfærin við bygg-
ingu brúarinnar þá hafi veri'ð
handverkfæri, skóflur, hakar
og handdælur.
Þetta dæmi sýnir okkur í
hnotskurn þá gífuÞlegu breyf
ingu, sem orðið hefur á Mfs-
kjörum þjóðarinnar og af
hverju það hefur orðið. —
Tækniþróunin hefur skapað
mannfólkinu tækifæri ti'l
þess að vinna að mikfluim
framkvæmdum með nýtízku-
legum vinnulbrögðum og hún
er einnig undirstaða þeirra
bættu lífskjara, sem bæði við
og aðrar þjóðir búa við.
Þess vegna er undirstaða
alflra framfara í framtíðinni
sú, að íslenzkir atvinnuvegir
tileinki sér stöðugt hina öru
tækniþróun. Það er forsendá
sffelllf betri lífskjara íslenzkr
ar bióðar.
Þar skipta mesitu máli þau
þáttaskifl, sem orðið hafa í
Jánamálum íslenzks iðnaðar
áherzlu á nánari samskipti,
Þéssum nýju viðhorfum ber