Morgunblaðið - 12.05.1967, Blaðsíða 28

28
MOKGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. MAI 1967.
UNDIR
VERND
ungfrú Redmond, en þetta kom
mér svo á óvart.
— Já, mér finnst nú, að Dav-
íð hefði átt að hringja á undan
sér og segja ykkur, að ég kæmi
með honum, sagði Paula, og
misskildi hana viljandi.
Mavis rétti úr sér. Þ-að var
eins og hún væri að herða sig
upp í að segja eitthvað.
— Ég átti nú ekki við það,
sagði hún, — heldur hitt, að
það kom svo á óvart að heyra
um þessa trúlofun ykkur. Þér
skiljið, að mér datt aldrei í
hug, að ung og lagleg stúlka
eins og þér, mundi gera sér að
góðu að taka að sér heimili og
börn. Það hlýtur að vera svo
leiðinlegt fyrir jafnfjöruga
manneskju og þér eruð.
— Já, en ég hélt nú, að ung-
frú Wintergreen sæi um börnin
og þessi duglega frú Maitland
um húshaldið, sagði Paula og
röddin var kaldranaleg, en
henni var þá alveg sama.
Föla andlitið á Mavis roðnaði
ofurlítið.
— Já, ég skal játa, að við höf-
um duglegt starfslið en það verð
ur líka svo að vera til þess að
gera manninum létt og þægi-
legt heimilislíf. En þér vitið það
máske ekki, ungfrú Redmond, að
hversu duglegt sem starfsliðið
er, þarfnast það stöðugs eftir-
lits. Þess vegna var það, að Dav-
íð féll ekki alveg saman, þegar
eftir Maysie
Greig:
hann missti Louise, að heimili
hans hefur alltaf síðan verið
stjórnað eins og meðan hún
lifði. Ég vona, að honum hafi
alltaf verið það ánægja að koma
heim til sín.
— Það hefur það sjálfsagt ver-
ið, og ég vona, að svo verði
einnig framvegis, og þó enn
meir, eftir að við erum gift.
Stúlkurnar litu hvor á aðra
og hatrið skein út úr augum
beggja.
— Já, maður verður að vona
það, sagði Mavis þurrlega þegar
þögnin fór að vera nokkuð löng.
— En þér fyrirgefið, að ég segi
það, að eftir því, sem þér sögð-
uð mér við borðið, hafið þér held
ur litla æfingu í hússtjórn.
— Það hef ég kannski, en æf-
ingin er nú ekki fyrir öllu. Ég
er að vona, að ást mín á Davið
og börnunum geti komið í stað
þess, sem á kann að skorta um
æfinguna.
— Já, börnin, sagði Mavis
með þungri áherzlu. Þér skiljið,
að konan hans Davíðs skildi þau
eftir 1 minni umsjá og ég tel það
heilaga skyldu mína að sjá um
þau.
— En ég er að minnsta kosti
viss um, að hún hefur aldrei
verið því andvíg, að Davíð gift-
ist aftur, sagði Paula. — Ef ég
ætti að deyja mundi ég ekki
óska manninum sem ég elskaði,
einmanaleiks það sem eftir væri
ævinnar.
— Hvorug okkur getur neitt
um það sagt, hvers Louise ósk-
aði, sagði Mavis hörkulega. —
Ég held ekki, að hún hafi nokk-
urntíma hugsað sér þann mögu-
leika, að Davíð elskaði neina
aðra, auk heldur giftist henni.
Paula kreppti hnefana við síð-
urnar. Hún varð að minna sjálfa
sig á að sleppa sér ekki. — Ég
get ekki verið ókurteis við hana,
hversu mjög sem mig langar til
þess, hugsaði hún. — En það er
ekki auðvelt. Síðan ég sá Mavis
fyrst, vissi ég, að það yrði eng-
inn hægðarleikur. Ef ég elska
Davíð nægilega, verð ég að
halda áfrsim að berjast fyrir
honum þangað t£ við emm raun
verulega gift.
Hún svaraði þvi, hlæjandi: —
Finnst yður þetta samtal ekki
fara að verða dálítið óskemmti-
legt? Eigum við ekki að fara
niður til hans Davíðs? Ég er
viss um, að þetta fer allt vel.
Þér verðið alltaf velkominn gest
ur á heimili okkar Davíðs.
’• ’t****4**♦t*4*"****' |j ® y ••♦»•♦♦*• **♦ ♦*♦ ♦*♦♦*
■ í^Xm'X'^X******* •*
Þakka yður fyrir, svaraði
Mavis loksins og röddin var
hrjúf. — Það er gott til að
hugsa, að ég verð velkomin i
húsið, þar sem ég er búin að vera
svo lengi húsmóðir. Já, ég held,
að við ættum að fara til hans
Davíðs.
Davíð var með útvarpið í
gangi, þegar stúlkurnar komu
niður, og svo sátu þau öll og
'hlustuðu á það stundarkorn. En
taugaspennan vildi ekki hverfa
hjá Paulu. Hún hugsaði með
sjálfri sér, hæðnislega, að þetta
væri einkennileg aðferð að eyða
fyrsta kvöldinu, sem maður var
trúlofaður — að sitja eins og
klessa, við þriðja mann, og hlusta
á útvarp. Hún vildi finna arma
Davíðs um sig, hún vildi fá sönn
un fyrir ást hans. Hún vildi
heyra hann segja sér, að ekkert
skyldi geta aðskilið þau. Ekki
þetta hús, sem henni fannst kalt
og óvingjarnlegt, og heldur ekki
þessi stúlka, sem hataði hana.
En Davíð sat kyrr í hæginda-
stólnum, þar sem hann sat venju
lega á kvöldin, og tottaði pípuna
sína. Mavis sat í hnipri á legu-
bekk, líkust mús í brúna kjóln-
um, með litlausa hárið og gráu
augun. En Paula var búin að
kynnast henni nægilega í kvöld
til þess að vita, að innrætið var
ekkert músarlegt.
Paula sat sjálf í hægindastól,
og nú hlustuðu þau eins og venju
legir útvarpshlustendur. En
undir niðri sauð í þeim öllum.
Davíð hugsaði: — Ég elska
hana Paulu. Ó, guð minn, víst
elska ég hana, en hvernig á ég
að fara að með hana Mavis? Á
þetta alltaf að verða svona? Ef
svo er, þá þoli ég það aldrei! Ég
get ekki stundað vinmuna mína
og svo komið heim í þetta and-
rúmsloft! Mavis verður að fara,
en hvernig á ég að losna við
hana? Hvernig get ég svo mikið
sem nefnt það á nafn, eftir þetta
sem gerðist hérna um kvöldið?
Ef hún nú heimtar að verða hér
kyrr, eltir að við erum gift, hvað
á ég þá til bragðs að taka?
Mavis hugsaði: — Þau eru nú
ekki gift enn! Ýmislegt getur
gerzt milli trúlofunar og gift-
ingar. Þessi litli bjáni! Heldur
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 17., 20. og 23. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1967 á hluta í Kleppsvegi 26, hér í borg,
þingl. eign Ágústs Helgasonar, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar í Reykjavík o.fl. eigninni sjálfri
fimmtudaginn 18. maí 1967, kl. 3 síðdegis.
Borgarfógetaembættið í Reykjavik.
§!* í dag er ^
KAFFIKYNNINGIN ,
í verzluninni
víði I
STARMÝRI 2,
FRÁ KL. 9—6.
O. JOHIMSÓN & KAABER HF.
+
Sigga mín! — Þegar ég gifti
svona hefur þag verið síðan,
hún, að hún geti rutt mér úr
vegi? Heldur hún, að hún geti
nokkurn tíma farið í skóna
mína? En samt má ég ekki gera
Davíð mér fráhverfan. Ég verð
að vera klók — klókari en ég var
síðast. En hvað getur Davíð séð
við svona stú'lku?
Paula var að hugsa, með allar
taugar í spennu: — Ég þoli þetta
ekki. Þoli það ekki lengur. Bara
þau vildu segja eitthvað. Geri
þau það ekki, þá öskra ég upp
yfir mig. Hvers vegna getur hún
ekki látið okkur Davíð í friði?
Hvers vegna heimtar Davíð ekki
að við séum látin ein? Hvers
vegna fer hann ekki út með mig
í bílnum? — Ég elska hann, en
hvernig á ég að geta lifað í
þessu draugahúsi? Án þess að
vita af því sjálf var hún farin
að vitna í orð Lance.
Loksins stóð hún á fætur og
sagði:
— Ég verð að fara heim. Er
þér ekki sama, Davíð. Ég er
orðin dálítið þreytt. Og með
höfuðverk eftir þessa byltu.
— Hvenær duttuð þér? spurði
Mavis.
í eftirmiddag. Ég rann á gang
stéttinni. En það er ekkert al-
varlegt.
— Ekkert! sagði Davíð, eins
og móðgaður. — Jú, Mavis, hún
h’lýtur að hafa fengið mikið höf-
uðhögg. Ég var að koma eftir
Bondstræti í bílnum mínum, hélt
hann áfram,rétt eins og hann
væri feginn að fá eitthvert um-
mig hafði ég það svona, og
skilurðu.
talsefni við Mavis, — og þá sá
ég Paulu allt í einu. Hún ætlaði
yfir götuna, en leit þá upp og sá
mig. En I sama vetfangi lá hún
á götunni í yfirliði, rétt fyrir
framan bílinn. Til allrar ham-
ingju voru hemlarnir góðir. Ég
hljóp út og tók hana upp, bar
hana inn í leikfangabúðina.
— Nú var það þannig, sem
þú hittir hana aftur? sagði Mav-
is. Hún sneri sér að Pau'Iu. —
Ég vona, að þér hafið ekki hlot-
ið neitt varanlegt mein af þessu,
ungfrú Redmond? En úr því að
það hefur komið ykkur Davíð
saman aftur, finnst yður það
kannski hafa verið tilvinnandi.
Röddin var eðlileg, en Paula
gat engu að síður merkt beizkj-
una og háðið í orðunum. En
Davíð virtist ekki taka eftir
neinu. Hann hló bara og sagði:
— O, ég held nú ekki, að
þetta hafi verið neitt alvarlegt,
og svo bætti hann við og leit til
unnustunnar: — Ég veit, að við
Paula hefðum hitzt einhvern-
tíma, hvort sem var. Og ef þú
þú vilt endilega komast heim,
Paula, skal ég aka þér.
Hún bauð Davíð ekki inn, þeg
ar þau komu heim til hennar.
Marjorie kynni að vera háttuð,
og þar sem legubekkurinn henn-
ar var í setustofunni, var þetta
óþægilegt. En hann hélt henni
stundarkorn í örmum sér og
kyssti hana mörgum sinnum og
hún kysti hann á móti og þrýsti
honum að sér, rétt eins og hún
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 17., 19. og 21. tbl. Lögbirtinga-
blaðsins 1967 á hluta í Fálkagötu 19, hér í borg
talinni eign Helga Skúlasonar, fer fram eftir kröfu
Gjaldheimtunnar í Reykjavík, Veðdeildar Lands- ,
bankans og Hafþórs Guðmundssonar hdl., á eign-
inni sjálfri, fimmtudaginn 18. maí 1967, kl. 2 síð-
degis.
Borgarfógetaembættið í Reykjavík.
Stúlka
Stúlka með góða menntun, sérstaklega málakunn-
áttu, óskast sem fyrst í bókaverzlun. Góð laun í
boði fyrir áhugasama stúlku. Lágmarksráðningar-
tími 1 ár. Umsóknir er tilgreini aldur, menntun
og fyrri störf sendist Morgunblaðinu merkt:
„Skemmtilegt starf 851.“
STÓRBINGÓ — ST ÓRBINGÓ
I FÉLAGSBÍÓI í KEFLAVÍK í kvöld föstudag kl. 9.
DREGID ÍJT í KVÖLD
★ 16 daga ferð til Mallorca.
★ Sjálfvirk þvottavél.
★ Frystikista 265 1.
★ Grundig útvarpsfónn.
ÍC Húsgögn fyrir 15 þús. krónur.
INIýtt - IMýtt - IMýtt
Breytt fyrirkomu-
lag meiri vinnihgar
Þrír stórir vinningar
dregnir út í kvöld
Einstakt tækifæri
Aðgöngumiðasala hefst kl. 6 í Félagsbíói. Slmi 1960.
Verð aðgöngumiða kr. 30.—. Kortið kr. 40.—
Athugið að tryggja yður miða í tíma.