Morgunblaðið - 24.10.1970, Blaðsíða 28
28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. OKTÓBER 1970
„HORFA
FAST
OG
vann hjá yður. Og þér sögðuð
henni einhverja sögu. Á þvi
sviði eruð þér aíbragð. Og hvað
sem því líður, þá var hún ást-
fangin af yður og hafði alltaf
verið, og var algjörlega á yðar
valdi. Og þakklát yður. Þér
veittuð henni atvinnu, þegar
hún hafði þess mikla þörf, af
þvi að maðurinn hennar hafði
hlaupið frá henni. Og hún
þjónaði yður dyggilega í tólf
ár. En þá skaut manninum henn
ar upp aftur. Hann var ræfill,
drykkjumaður og hafði verið i
fangelsi. Hann gerði lífið óþol-
andi fyrir henni. En um þær
mundir voruð þér orðinn nokk-
uð kviðinn í sambandi við frú
Bourne. Hún vissi of mikið um
LENGI..JK,
þess að hún hélt sig vera að
hjálpa yður fyrir eitthvert
hættulegt horn. Þvi að það sama
hafði hún oft gert þegar hún
47.
I I
VID LÆKJARTÖRG
. iX
yður. Þess vegna voruð þér
mjög örlátur við hana. Þérlögð
uð henni til dávæna fjárfúlgu,
svo að hún gat komið sér fyrir
í Littlehampton. Til þess að
losna fyrir fullt og allt við
manninn sinn, sleit hún öllum
samböndum og tók upp gamla
nafnið sitt og seinna skírnar-
nafnið. Kemnski hafið þér alla
tíð staðið i þeirri trú, að svona
greind kona, sem var auk þess
ástfangin af yður, gæti enn kom
ið yður að gagni, — og það stóð
lika heima!
— En hún var samt ekki reiðu
búin til að taka þátt í morði.
Þegar ég hringdi til hennar, þá
nægði það til þess að þeyta öllu
í háaloft. Hún hringdi samstund
is til yðar. . . . Raebum snar-
þagnaði, þegar brothljóð heyrð
ist, er báturinn hafði siglt inn
í mikinn brotsjó.
— Það var kýraugað á káet-
unni, sagði hann. Nú komu
þrumur og eldingar í sífellu, bát
urinn snerist og sjóirnir héngu
óhugnanlega yfir þeim. Það leið
langt augnablik þangað til bát-
urinn rétti sig aftur.
— Ekki miklu lengra, sagði
Rick. . . — Já, hún hringdi til
mín. Hún var ofsahrædd. Hún
hafði lesið um morðið á Edith
Desmond, en hún þekkti aldrei
giftingarnafnið á Edith. Þér
skiljið að Alice Bourne fór frá
mér, skömmu eftir að ég kynnt
ist Edith fyrst. Og þegar Edith
fór til Littlehampton, til þess að
spyrjast fyrir um Tumer Ro-
berts og Verhaeren, þá kallaði
Alice hana „ungfrú Carmdcha-
el“, og Edith lét það gott heita.
Jæja, ég róaði hana að minnsta
kosti og lofaði að koma til henn
ar. Ég hafði verið veikur en ók
samt þangað beinustu leið. Ég
vissi, að ég yrði að drepa hana
líka. . . Ég sagði henni, að ég
yrði að komast burt úr Eng-
landi — að ég hefði fengið mér
felustað í Frakklandi og útveg-
að mér skútu til að komast burt
í. Ég sagði henni, að hún skyldi
koma með mér. Ég fékk hana til
að kaupa matarforða til ferðar
innar, af því að ég hélt, að
það mundi eyða öllum grun hjá
henni. Þá sagði ég henni, að vél
in væri í ólagi og ég þyrfti að
fá slöngu. Ég þorði ekki að
biðja hana um það, án þess að
það væri vel undirbúið. Hún
var afskaplega aum, en þrátt
fyrir alla geðshræringuna,
kynni hana að hafa grunað, að
ég ætlaði að drepa hana. Ég gaf
henni fenóbarbiton og konjak
öðru hvoru, allan eftirmiðdag-
inn. Neyddi því ofan i hana.
Hún var vön að gera hvað sem
ég sagði henni, orðalaust, en nú
var hún farin að þumbast við.
Hún heimtaði að fara heim aft-
ur. Ég hélt að hún væri alveg
að falla saman. En hún kom
nú samt út aftur og keypti
slönguna. Ég útskýrði fyrir
henni, að ég gæti ekki keypt
hana sjálfur, ef einhver skyldi
muna eftir mér, eftir að ég væri
stunginn af. Svo sagðist ég
þurfa að tala við hana og svo
ók ég eina eða tvær mílur út
fyrir borgina. Ég ók bilnum af
því að Alice hafði fengið of mik
ið af deyfilyfjum og áfengi.
— Þetta var fremur auðvelt.
Hún var ekki með fulla meðvit
und þegar ég fór út og kom
slöngunni fyrir. Ég sagði henni,
að það hefði sprungið hjá mér
og hún skyldi sitja grafkyrr
meðan ég skipti um hjól. Hún
vissi ekkert, hvað ég hafðist að,
þegar ég kom slöngunni fyrir
og lokaði öllum rifum, utanfrá!
Það tók ekki nema fimm mín-
útur. Síðan gekk ég þangað sem
ég hafði skilið minn bil eftir.
—- Fannst yður það tilvinn-
andi? sagði Raeburn. Mennirn
ir voru nú báðir orðnir gegn-
drepa og þeir urðu að brýna
raustina, til þess að láta heyra
til sín.
—- Tilvinnandi ?
— Að fara að drepa Al-
ice Bourne? Þér hefðuð getað
látið hana þegja, hefðuð þér
NAUÐSYNLEG
BOK
Urúturinn, 21. marz — 19. apríl.
í dag gengur allt svo ósköp hægt og rólega.
Nautið. 20. apríl — 20. maí.
Reyndu að hrista af þér slenið og taka til hendinni.
Tvíburarnir, 21. maí — 20. júní.
Reyndu að vera í góðum félagsskap, og hlusta á holl ráð.
Krabbinn, 21. júní — 22. júli.
Það kann að vera hægara að koma sér hjá óþægindum, en að
horfast í augu við þau.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Þér gengur dálítið seint að ljúka verkum þínum i dag.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Þú færð að vinna meira en aðra daga, en lágt er samt kaupið.
Vogin, 23. september — 22. október.
Allir vilja komast hjá ásökunum, og eru heldur flóttalegir.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Þú ert miklu viðbragðsfljótari en fólk 1 kringum þig er. En þú
færð betri samvinnu. ef þú útskýrir málstað þinn.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Þú verður að sýna töluverða sölumannshæfileika í dag.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Það borgar sig að vinna eitthvert verk á ný, því að það er
ófullnægjandi eins og það er. Það er gott að hafa varasjóði.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Áform þín rekast á fyrirætlanir félaga þinna.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Náungi þinn er silalegur, en það skaltu umbera með þögn og
þolinmæði. Þetta lagast allt saman.
UNGBARNA-
BÓKIN
TILVALIN
TÆKIFÆRISGJÖF
bara sagt henni, hve sjúkur þér
voruð.
— Ég vissi það bara ekki þá.
En hlustið þér á, Raebum —
Rick rétti úr sér úti í horninu
sínu — þessi stutti tími, sem ég
á eftir er mér eins dýrmætur og
ef hann væri þrjátíu ár. — Ég
mundi ekki leggja einn klukku
tíma af honum i hættu — ekki
eina mínútu! Stóri maðurinn
þurrkaði vætuna framan úr sér
með vinstra handlegg. — Þó að
ég ætti ekki eftir nema eina sek
úndu ólifaða, mundi ég berjast
fyrir henni og halda í vonina.
Röddin var orðin að öskri. Þó
ég ætti ekki nema eina sekúndu
eftir, þá mundi ég skjóta hvern
þann, sem ætlaði að stela henni
frá mér! Nú vitið þér, hvernig
öllu er háttað, Raeburn. Það er
eins komið fyrir yður. Það er
ekkert skip þarna úti. Ég sagði
yður, að það væri, af þvi að við
þurfum nú einu sinni alltaf að
vera að blekkja sjálfa okkur.
Þér hefðuð getað stokkið á mig
og látið skjóta yður, en það
gerðuð þér ekki, af því að þér
hélduð, að kannski væri þetta
satt. Kannski hefur skip verið
þarna. Þannig hugsaði ég alveg
fram að þvi, að læknirinn sagði
mér. . . en það er bara ekkert
skip.
— Ég vissi, að það var ekk-
ert skip þarna.
— Hvers vegna lögðuð þér þá
ekki i hættuna? Úr því að þér
eruð svona sniðugur. Hvers
vegna komuð þér yfirleitt?
— Ég hef gert hinar og þess
ar vitleysur, alveg eins og þér.
Þegar ég hitti yður i Assechús-
inu, voruð þér næstum búinn að
plata mig með þessari lygasögu
um Maaskirche. Nafnlausa bréf
ið, sem þér senduð mér um sjálf
an yður, kom mér á villuspor.
— Ég vissi ekki, hvernig ég
átti að beina yður að Maas-
kirche. En ég reiknaði með, að
þvi meira sem þér þefuðuð uppi
sjálfur, því trúgjarnari yrðuð
þér. Því beinni sem upplýsing-
arnar væru, sem ég gæfi yður,
þvi síður munduð þér trúa þeim.
Þér eruð býsna tortrygginn.
— Og það notuðuð þér yður.
Ég hafði aldrei reiknað út,
hvernig þér hefðuð getað undir
búið morðið, og þegar Maas-
kirche brást mér virtist tilgang-
urinn gufa upp. En einhvers-
stiaðiar dýpst í huigainiuim leynd-
ist eitthvert hugboð um, að þér
væruð einhverju að leyna. Ég
þurfti uimhuigisiuiniartiíimia. Ég
saglði yður sögu uim Clayton of-
ursta til þess að þér skylduð
halda, að þér hefðuð blekkt mig
algjörlega, en þér höfðuð ekki
gert það nema að níutíu og níu
af hundraði. Ég hafði Evans
raunverulega grunaðan þá,
enda þótt ég héldi, að þér vær-
uð með honum í þessu.
— Hvers vegna slepptuð þér
Evans?
— Ef Evans væri í einhverju
vafasömu eða glæpsamlegu,
gekk ég út frá að það hlyti að
stafa af einhverjum kvennamála
flækjum. Allir virtust hafa
heyrt, hvaða orð hann hafði á
J
t. • • •*.;VV; •
. /V;
TiÉv
HEI
ASKUR
BVöUR
YÐUR
GIJÓÐARST. GRÍSAKÓTEIJ-rm IR
GRIIJAÐA KJÚKUNGA
ROAST BEEF
GIjÓÐARSTEIKT LAMB
HAMBORGARA
EWÚPSTEIKTAN FISK
* udurlandxlrraut 14
sími 38660