Morgunblaðið - 20.04.1975, Blaðsíða 30
30
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. APRlL 1975
Minning:
Hafsteinn Vilberg
Vilbergsson póstm.
Fæddur 13. febrúar 1944.
Dáinn 12. aprfl 1975
„Dáinn, horfinn, harmafregn."
Þessi orð skáldsins komu mér í
huga, er ég frétti andlát vinar
mins og vinnufélaga um skeið,
sem andaðist hinn 12. apríl s.l.
eftir stutta legu. Hafsteinn heit-
inn var með afburðum góður og
skemmtilegur maður. Það var
ávallt mikil glaðværð og fjör i
kringum hann og svo var hann
greiðasamur að af bar, góður
drengur i þess orðs fyllstu merk-
ingu.
Er því ekki að furða þó að allir
þeir sem honum kynntust tregi
nú látinn vin og beri þakklæti i
huga fyrir ógleymanlegar sam-
verustundir. Er nú mikið skarð
fyrir skildi bæði hjá þeirri stofn-
un sem hann vann hjá hin siðustu
æviár sin og mikill harmur
kveðinn að hans nánustu ást-
Útför
EINARS ANDRÉSSONAR
verður gerð frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 22 april kl 1 3.30
Jófríður Gunnarsdóttir
Anna Einarsdóttir.
t
Dóttir okkar og systir
ÞÓRHILDUR STEFÁNSDÓTTIR
Giljalandi 19.
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju þriðjudaginn 22 apríl kl. 3
síðdegis.
Sigríður Jónsdóttir, Stefán Hermannsson,
Hermann og Jón Hallur Stefánssynir,
+ Eiginmaður minn, faðir okkar og tengdafaðir
ÁRNI S. BÖOVARSSON
fyrrv. útgerðarmaður
Grenimel 35
verður jarðsunginn frá Dómkírkjunni miðvikudaginn 23. april kl
1 3 30 Marfa Heilmann Eyvindardóttir
Erna Árnadóttir Bjarni Kristinsson
Margrét Gestsdóttir Eyvindur Árnason
Guðmunda Gunnarsdóttir Böðvar Árnason
Stefanía Stefánsdóttir Gunnar Árnason
Ásdis Magnúsdóttir Gottfreð Árnason
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarðarför
sonar míns og bróður okkar
GUNNLAUGS TRAUSTA GlSLASONAR.
Inpilegar þakkir til kirkjukórs Keflavikurkirkju
Guð blessi ykkur öll.
Ingveldur S. Pálsdóttir,
Eygló Gisladóttir, Ingólfur G. Þorsteinsson,
Vignir P. Þorsteinsson.
t
Við þökkum mnilega hluttekningu og samúð er okkur var sýnd við
andlát og útför systur okkar,
SIGRÍÐAR EIRlKSDÓTTUR,
kennara,
Hjarðarhaga 28,
Við þökkum sérstaklega Þórarni Guðnasyni lækni og hjúkrunarliði
Borgarspitalans fyrir einstaklega góða og elskulega hjúkrun
Einnig þökkum við öllum þeim, sem styttu henni stundir með
heimsóknum og sýndu henni vináttu og tryggðí löngum og ströngum
veikindum.
Guðrún Eiriksdóttir, Guðbjörg Eiríksdóttir,
Ásta Eiríksdóttir, Eirikur Eirfksson
og aðrir vandamenn.
t
Þökkum af alhug öllum þeim, er auðsýndu okkur samúð og vinarhug
við andlát og útför eiginmanns mins, föður okkar, tengdaföður og afa
JÖRGEN C.C. NIELSEN,
bakarameistara
Bergstaðarstræti 29.
Guðrún Nielsen,
Sofffa Nielsen, Guðjón Sigurðsson,
Guðrún Nielsen, Gunnar Guðröðarson,
Valdimar Nielsen, Fjóla Kristjánsdóttir,
Ólafur Nielsen, Ragnheiður Stefánsdóttir,
Helga Nielsen, Garðar Jökulsson
og barnabörn.
vinum, eiginkonu, börnum og öðr-
um ástvinum og vinum og vinnu-
félögum.
Sigurbjörn sonur minn og Haf-
steinn heitinn voru ákaflega mikl-
ir vinir, og voru þeir báðir bif-
reiðastjórar hjá Pósthúsinu, og
tregar hann nú góðan vin og fé-
laga meira en orð fá lýst, og það
hygg ég að margir aðrir geri, því
að betri félaga og vin en Hafstein
heitinn hygg ég að geti varla.
Þakklæti er i hugum okkar allra
fyrir allt og allt.
Eins og áður segir var ávallt
fjör og sólskin í kringum þennan
góða dreng, og er því ákaflega
erfitt að skilja það, að hann skuli
vera horfinn sjónum okkar, en við
t
Eiginmaður minn
LÁRUS JÓNSSON,
organisti
er lézt 15 apríl s.l verður jarð-
sunginn frá Hafnarfjarðarkirkju,
miðvikudaginn 23 april kl. 2
e.h.
Blóm og kransar afþakkað.
Karólfna Kristfn Björnsdóttir.
vitum að Guð er fær um að gefa
líkn með raun og styrkja og hugga
alla sem bera harm i hjarta út af
andláti þessa vinar og heimilis-
föður.
Hafsteinn heitinn var fæddur á
Patreksfirði hinn 13. febrúar
1944 og voru foreldrar hans Sig-
ríður Fanney Björnsdóttir og Vil-
berg Jónsson, sem þar áttu heima,
en þegar hann var 5 ára gamall,
fluttist hann til Sumarliða Guð-
mundssonar og Signýjar Björns-
dóttur að Gróustöðum i Geiradal
og dvaldi þar unz hann var 12 ára,
að hann fór að Fornahvammi, og
var þar þangað til hann fluttist til
Reykjavíkur, árió 1969.
Hinn 21. desember 1968 kvænt-
ist hann eftirlifandi eiginkonu
sinni, Hansínu Jónsdóttur, og
eignuðust þau tvö börn, sem nú
trega ásamt móður sinni elsku-
legan eiginmann og föður og for-
eldrar hans, ástkæran son.
Skömmu eftir að Hafsteinn
fluttist til Reykjavikur, eða árið
1971, hóf hann störf hjá pósthús-
inu í Reykjavik, og starfaði þar
sem bifreiðarstjóri, af mikilli elju
og trúmennsku til hinztu stundar.
Við, vinir Hafsteins heitins
söknum hans ákaflega mikið.
Biðjum við algóðan Guð um að
blessa minningu þessa góða
drengs.
Bjarni Þóroddsson.
Kveðja frá Póstmannafél. Isl.
Enn hefur verið höggvið skarð i
raðir póstmannastéttarinnar. Haf-
steinn Vilbergsson póstbifreiðar-
stjóri lést skyndilega laugardag-
inn 12. þ.m.
Hann hóf störf hjá Póststofunni
í Reykjavík í októbermánuði 1971
og starfaði alla tið sem bifreiðar-
stjóri. Starf bifreiðarstjóra er
erilsamt og oft á tiðum erfitt.
Mikla nákvæmni þarf til verka,
því í gegnum hendur þeirra fara
geysileg verðmæti; þarf því að
vanda vel val þessara manna.
Saga Hafsteins er dæmigerð
fyrir það álag, sem ungir menn
verða að leggja á sig i dag, til þess
að sjá sér og fjölskyldum sínum
farboróa og munu þeir ótaldir
ungir menn sem dáið hafa langt
um aldur fram fyrir allt of mikið
álag. Hafsteinn átti létta lund og
t
Eigmmaður minn,
SIGURMUNDUR
ÞÓRODDSSON
frá Flateyri,
verður jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju þriðjudaginn 22. apríl kl.
1.30.
Ásta Jónsdóttir.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og útför föður
okkar, tengdaföður og afa
MAGNÚSAR JÓNASSONAR,
Reynimel 50.
Börn, tengdabörn
og barnabörn.
Eiginmaður minn.
JÓN BJARNASON,
Kaplaskjólsvegi 11,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni þriðjudaginn 22. apríl kl. 1 0.30 f.h.
Þeír, sem vildu minnast hans vinsamlegast láti líknarstofnanir njóta
þess.
Kristín Pálsdóttir.
Þökkum innilega samúð og vináttu víð andlát og útför
DAVÍÐS BENEDIKTSSONAR,
Öldugötu 32.
F.h. systkina hans
Elisa Guðjónsdóttir.
t
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og jarðarför eiginmanns míns,
föður, tengdaföður og afa
SIGURÐAR GUÐJÓNSSONAR,
kaupmanns
Suðurgötu 37
Camilla Sæmundsdóttir
Guðjón Ingi Sigurðsson Svava Valgeirsdóttir
Sigurdis Sigurðardóttir Kristján Þorkelsson
og barnabörn
var alltaf glaðværð i kringum
hann. Hann var með afbrigðum
greiðvikinn maður, svo að oró fór
af.
Daginn áður en Hafsteinn dó,
ræddi hann við okkur í stjórn
Póstmannafélagsins ásamt vinnu-
félögum sínum ýmis vandamál er
vörðuðu hann og félaga hans í
störfum þeirra. I þeim viðræðum
kom fram glöggskyggni hans og
brennandi áhugi hans á þeim
málum, sem þar voru rædd. Vist
er að samstarfsmenn hans báru
mikla virðingu fyrir honum og
liklegt er, að hann hefði orðið að
góðu liði i félagsmálum póst-
manna, ef honum hefði enst aldur
til.
Póstmenn senda eftirlifandi
eiginkonu, börnum þeirra og öðr-
um vandamönnum innilegar sam-
úðarkveðjur og biðja Guð að
styrkja þau og styðja í sorg
þeirra.
„ÞEIR sem guðirnir elska, deyja
ungir“.
Þessi orð hafa verið mér efst í
huga eftir að vinur minn og mág-
ur, Hafsteinn Bilbergs Vilbergs-
son, lézt svo snögglega. Þar er
genginn drengur góður, og hver
hefði trúað þvi að hann, sem var
gæddur svo mikilli lifsorku og
starfskrafti, skyldi hverfa svo
fijótt af sjónarsviðinu.
Við Haddi, eins og hann var
oftast kallaður meðal vina og
skyldmenna, þekktumst mjög vel
og margar góðar og skemmtilegar
minningar rifjast þvi upp nú
þegar hann er allur. Hann var á
ýmsan hátt sérstæður persónu-
leiki, góður vinur, félagslyndur
og glaðvær, og átti mjög gott með
að umgangast annað-fólk. Honum
var ýmislegt til lista lagt og ófáir
voru þeir sem þurftu á aðstoð
hans að halda og nutu hennar í
ríkum mæli, því Haddi var afar
hjálpfús og hjálplegur öllum
þeim sem til hans leituðu. Það
þekki ég af eigin raun og fyrir
alla þá aðstoð sem hann veitti
mér, og þeirra mörgu ánægjulegu
stunda sem við áttum saman
minnist ég með þakklætishug.
Mörg erum við áreiðanlega sem
söknum hans, þessa góða vinar
sem skilur eftir sig svo stórt skarð
er aldrei verður uppfyllt að nýju.
En það er huggun harmi gegn, að
gott er að minnast hans, þó erfitt
verði að sætta sig við fráfall hans,
þessa vingjarnlega og káta félaga,
er ætíð tókst að sjá skoplegu
hliðarnar á lífi'nu og með glað-
værð sinni kom öllum í gott skap.
Sá er þessar linur ritar mun hér
eigi geta um ætt né æviferil þessa
ágæta drengs, til þess voru kynn-
in of stutt og náðu of skammt. En
engu að síður get ég ekki látið hjá
liða að minnast þess árs er Haf-
steinn vann með okkur í Fönn,
því sá léttleiki og persónutöfrar
er hann hafði yfir að ráða er fáum
gefið. Avallt er Hafsteinn birtist
létti andrúmsloftið í allri merk-
ingu mannlegra samskipta. Ég
man þá tíð er Hafsteinn hóf störf
hjá Fönn, óskað hafði verið eftir
bifreiðastjóra og margir birtust
og allir töldu sig hafa alla þá kosti
er hæfa þóttu slíkum manni,
nema hvað i lok dagsins kemur
einn, sem ég í fyrstu taldi að
óþarfi væri að eyða tímanum í, en
það var byrjunin á ánægjulegum
kynnum okkar Hafsteins, þvi það
kom fljótlega í ljós að maðurinn
var með eindæmum hreinlyndur
og mat sjálfan sig hverju sinni
eins og mönnum ber og mættu
margir læra þennan mannkost.
Þessar linur áttu aldrei að
verða margar og til þess liggja
margar ástæður en þær helstar að
hafi einn maður verið annars hug-
ljúfi, þarf hvorki lofræður né rit-
smið til að minnast hans, til þess
gleymist slíkt of fljótt, en það
sem ekki fellur um sjálft sig er
minningin um mann eins og Haf-
stein, sem enginn mun gleyma um
ókomin ár vegna þeirra mann-
kosta er hann deildi til þin og
mín.
Nánustu ættingjar Hafsteins
hafa vissulega misst mikið, en það
er ekki öllum gefið að kveðja
mann sem Hafstein sem skilur
alla þá er honum kynntust eftir
með þá einu hugsun, að þarna
hafi góður drengur farið allt of
fljótt. Við í Fönn kveðjum Haf-
stein með söknuði og biðjum góð-
an Guð að vernda börnin, ekkjuna
og aldraða foreldra hans.
Guðmundur Arason.