Morgunblaðið - 20.04.1975, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. APRlL 1975
45
/

Likið ð grasfletinum

r/r
38
nýkominn frá því aö fást við
óvenjulega ógeðslegt morðmál i
Stokkhólmi og hef sannarlega
fengið mig fullsaddan í bráð og
lengd og þar sem móðir min hefur
beðið mig um það, er ég hingað
kominn til að vera í viku, áður en
ég legg af stað til Englands, EN
ÉG ER STAÐRAÐINN I AÐ
VINNA EKKI I FRlINU MlNU
hvað svo sem hver segir. Frekari
morð afbeðin — i bili. Ég hef ekki
áhuga á þeim — ég þoli hrei'nt
ekki tilhugsunina um eitt morðið
enn.
Þessi orð Christers voru vissu-
lega eins og töluð út úr hjarta
föður mins, enda var augljóst að
hann leit með mun meiri velvilja
á Christer að gefinni þessari yfir-
lýsingu.
— Ég skil yður fullkomlega
lögregluforingi. Þegar maður
gegnir sliku starfi er sannarlega
ekki vanþörf á aó slaka algerlega
á í fáeinar vikur.
Hvað stoðaði þá, að við Einar
grátbændum hann og reyndum
með öllum ráðum að fá hann á
okkar band. Christer gat verið
þverari en ailt sem þrjóskt var og
hann var vingjarnlegur í hví-
vetna, en virtist ósveigjanlegur í
þessu efni og hann og faðir minn
töluðu um að tefla eða renna fyrir
fisk á næstu dögum. En Einar.
sem hafði þekkt Christer Wijk frá
bernsku hafði sýnilega enn trú á
að okkur tækist að telja honum
hughvarf.
— Ef þú hefur í hyggju að hitta
okkur eitthvað á næstunni
kemstu að minnsta kosti ekki hjá
því að heyra okkur tala um mál
Tomas Holt. Ég verð að búa þig
undir að ekkert okkar — kannski
er þó rétt að undanskilja Jo-
hannes — talar um neitt annað.
Christer hló við.
— Ég hef ekki verið i Skógum i
tæpan sólarhring, en ég hef þegar
fengið útgáfuna af málinu í
óteljandi myndum, heima hjá
móður minni, hjá rakaranum, við
bensinstöðina, i tóbaksverzlun-
inni og fyrir utan kirkjuna. Svo
að ég skil ekki hvers vegna ég
ætti að slá hendinni á móti einu
raunhæfu framsetningu sögunn-
ar, sérstaklega þar sem ég þekki
af gamalli reynslu að Puck hefur
prýðisgóða frásagnarhæfileika.. .
Vió leystum frá skjóðunni og
Christer hlustaði af athygli, án
þess að spyrja eða koma með at-
hugasemdir. Það vorum aðailega
vió Einar, sem töluðum, en stöku
sinnum skaut faðir minn inn i
örstuttum athugasemdum. Við
vorum búin að snæða kjarngóðan
kvöldverð Huldu og vorum aftur
setzt út á veröndina áóur en við
höfðum lokið frásögninni af at-
hugunum okkar og ályktunum.
En eftir þvi sem við lögðum málið
fyrir Christer því betur skynjaði
ég hvað við vissum í raun og sann-
leika lítið.
— Er það ekki furðulegt? sagði
ég hálfmæðulega — að það skuli
vera hægt að ganga inn i annarra
manna garð og taka annarra
manna hníf og drepa mann rétt
við nefið á fjölda manns án þess
að skilja eftir sig nokkur spor...
og halda svo áfram að umgangast
nágranna sina án þess að segja
eða gera neitt, sem virðist óeðli-
legt eða grunsamlegt.
— Nú er Lou Mattson grunuð
um morðið, sagði Christer, — en
þú heldur sem sagt að það sé ekki
á rökum reist?
— Ég er viss um að fleiri eru
sama sinnis, sagði þreytuleg rödd
i dyragættinni. — Meira að segja
ég trúi því ekki lengur.
Anders Löving var mæðan upp-
máluð en það var líka sjón að sjá,
hvað birti yfir svip hans, þegar
hann uppgötvaði hver pipureyk-
ingamaðurinn var, sem þarna var
kominn
— Christer Wijk. Ertu þarna
holdi klæddur eða sé ég ofsjónir.
Eða hefur forsjónin leitt þig hing-
að þegar þin er mest þörfin?
Christer hóf á ný að endurtaka
ræðu sína um Stokkhólm og Öre-
bro, en lögreglustjórinn afgreiddi
rök hans með einni handar-
sveiflu.
— O, röfl og vitleysa! Ég hef I
sannarlega ekki i hyggju að biðja |
þig að sjá um hina opinberu rann- .
sókn. Þessar nauðsynlegu yfir- •
heyrslur og skýrslugerðir skal ég |
annast með mestu gleði. En ég hef •
sára þörf fyrir ráðleggingar þín- ■
ar, hugmyndir og hjálp til að ráða |
við þetta þvermóðskufulla og sér- i
vitra fólk Hér i Skógum, sem virð- *
ista standa í þeirri trú að það sé I
borgaraleg skylda hvers og eins I
að vinna af alefli gegn lögregl- J
unni. Annað hvort er mér ekki I
svarað — hann leit vandræðalega |
i áttina tíl eldhússins — eins og af i
þessari fýluskjóðu hér á bæ elleg- !
ar fólk lýgur upp í opið geðið á I
mér eins og Petrenkellingarnar |
og Lou Mattson. . .
— Lou myndi fá slag, ef hún I
heyrði að þú liktir henni við |
dæmigerða Skógaíbúa, skaut ■
Einar inn í frá sér numinn.
Meira að segja Christer gat ekki |
varist brosi.
— Svona erum við nú hér um J
slóðir, sagói hann hughreystandi. I
— Við höfum aldrei beinlínis I
unnað hugástum forvitnum lög- J
reglumönnum. En hvernig standa I
málinmeðLou?
Það kom i ljós að hún hafði j
gefið mjög þokukenndar upplýs- .
ingar varðandi tvennt — í fyrsta *
lagi um það hvenær Yngve hafði j
VELVAKANDI
Velvakandi svarar í sima 10-100
kl. 10.30'— 11.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Fornihvammur.
Velvakanda hefur borizt
eftirfarandi frá Vegagerð ríkis-
ins:
Vegna skrifa Geirs Gunnarsson-
ar I dálkum Velvakanda 18. apríl
sl. óskast tekið fram eftirfarandi:
Samkvæmt ákvörðun sam-
gönguráðuneytisins var rekstri
gistihúss í Fornahvammi hætt á
fardögum 1974, en rikissjóður
hafði, skv. sérstöku samkomulagi
við leigutaka, tekið umfangsmik-
inn þátt i rekstrinum.
Leigutakinn, Hafsteinn Ólafs-
son, tjáði sig ekki fúsan til þess að
víkja af jörðinni að svo komnu
máli, og varð að samkomulagi, að
hann sæti jörðina til fardaga 1975
án þess að gert væri ráð fyrir
rekstri gistihússins.
Með bréfi, dags. 24. apríl 1974,
óskaði Brunamálastofnun tslands
eftir vissum úrbótum á húsnæði
gistihússins rneð tilliti til öryggis
gegn eldi. Var Brunamálastofn-
uninni tilkynnt um þá ákvörðun
ráðuneytisins að rekstrinum
skyldi hætt og yrði því ekki ráðist
i kostnaðarsamar úrbætur, enda
fjárveiting ekki fyrir hendi, en i
öryggisskyni voru herbergi á efri
hæð innsigluð.
Þar sem ekki var um að ræða
frekari aðstöðu fyrir starfsmenn
Vegagerðarinnar og vegfarendur,
sem i erfiðleikum kynnu að lenda,
i Fornahvammi, var til öryggis
komið upp aðstöðu við heiðar-
sporð Holtavörðuheiðar og við
Sveinatungu í Norðurárdal. Til
þessa voru notaðir vegavinnu-
skúrar, sem yfirleitt eru ekki
nýttir á vetrum.
Starfsmenn Vegagerðar rikis-
ins i Borgarnesi tóku ekki ákvörð-
un um það fyrirkomulag, sem nú
er i Norðurárdal til þess að
tryggja öryggi vegfarenda, og er
því ómaklega að þeim veizt í téð-
um skrifum.
f.h.v.
Gunnar Gunnarsson.
# Fjöldi
sendiráðsmanna
Hermann Bridde skrifar:
„Utanríkisráðherra hefur svar-
að fyrirspurn um fjölda skráðra
sendiráðsstarfsmanna og fast-
eignir erlendra sendiráða á Is-
landi.
Sú spurning vaknar, hvað hafi
vakað fyrir spyrjanda.
Sumir halda, að um sýndar-
mennsku hafi verið að ræða, en
aðrir telja, að með auknuin sam-
skiptum við Rússa hafi fyrir-
spurnin verið sett fram til að
draga úr áhrifamætti aukins
fjölda rússneskra sendiráðsstarfs-
manna. Hin nýja fimm ára áætlun
í menningarsamskiptum Islands
og Rússlands gefur til kynna, að
Rússar vilji koma til Islands fleiri
rússneskum starfskröftum.
Hér á skilyrðislaust að gilda
reglan maður fyrir mann, og
gagnkvæmt ferða-, prent- og mál-
frelsi.
Vill sami fyrirspyrjandi leggja
fram fyrirspurn til utanrikisráó-
herra i sölum Alþingis um það
hvort algert ferðafrelsi riki fyrir
íslenzka sendiráðsstarfsmenn í
Sovétríkjunum? Vill sá hinn sami
leggja fyrirspurn fyrir utanrikis-
ráðherra varðandi leigu erlendra
sendiráðsstarfsmanna á húseign-
um, íbúðum og sumarbústöðum,
og hvernig skiptingin er milli
hinna erlendu sendiráða á leigu
þessara fasteigna?
Þegar þessum fyrirspurnum
hefur verið svarað má gera ráð
fyrir þvi, að þeir alþingismenn
fyrirfinnist, sem sjá, að of stór
skammtur af rússneskum sendi-
ráðsmönnum, blandaður hæfileg-
um fjölda frá öðrum austantjalds-
löndum, gæti orðið banabiti is-
lenzks lýðræðis, verði ekki aðgætt
nú þegar, að þessi skammtur
verði ekki of stór.
Hermann Bridde.“
# Erfitt líf
Fyrst diplómatar eru á dag-
skrá og nú er sunnudagur er hér
smásaga um stéttina:
Tveir diplómatar hittust I boði,
og annar þeirra fór að bera sig
upp við hinn. Hann kvartaði sár-
an undan því að þurfa alltaf að
vera að tala við fólk í veizlum,
þannig að hann hefði aldrei tima
til að borða matinn sinn I friði.
Kollega hans sagðist geta bent
honum á ágæta lausn vandamáls-
ins: „Sko, þegar súpan er komin á
borðið, þá skaltu snúa þér að döm-
unni, sem situr þér á hægri hönd
og spyrja hana hvort hún sé gift.
Þá segir hún kannski nei, og þá
skaltu spyrja hana hvað hún eigi
mörg börn. Þá verður hún svo
reið, að hún steinþagnar, og þú
færð næði til að borða súpuna
þina.
Þegar kjötrétturinn er kominn
á borðið snýrðu þér svo að þeirri
sem Situr vinstra megin og spyrð
hana hvort hún sé gift. Ef hún er
það, þá spyrðu hana hvað hún eigi
mörg börn. Þegar hún segist eiga
S\GEA V/öGA g -(iLVtWW
þrjú eða fjögur, eða hvað sem það '
nú er, þá spyrðu: „Með hverj- |
um?“ Þá ertu búinn að móðga |
hana svo, að hún heldur sér sam- J
an það, sem eftir er.
Nú hefurðu fengið frið til að |
borða bæði súpuna og kjötið og ■
ekkert eftir nema eftirrétturinn. •
Þegar hann er kominn á diskinn |
skaltu beina máli þinu að þeirri, i
sem situr á móti þér og spyrja J
hana um það sama. Ef hún segist I
vera gift, en á engin börn, þá I
skaltu spyrja, hvernig i ósköpun- .
um hún hafi farið að því að eiga I
engin börn. Þá verður hún ofsa- |
lega vond og segir ekki orð eftir .
það.“
Þetta fannst matarlausa |
diplómatanum mikið snjallræði I
og beitti því við fyrsta tækifæri. J
Skömmu siðar hitti hann þann I
ráðagóða, en sagði farir sínar ekki |
sléttar:
„Yfir súpunni spurði ég þá, sem
sat til hægri handar hvort hún
væri gift og ætti börn. „Sjö,“
sagði hún. Þá varð ég svo hissa að
ég missti matarlystina.
Þegar kjötið var komið á borðið, |
spurði ég þá, sem sat til vinstri. .
Hún var gift og sagðist eiga fjög- •
ur börn. Þá spurði ég hverjir |
væru feður þeirra. „Hvernig ætti
ég að vita það?“ sagði hún. Þá
fékk ég annað sjokk og langaði |
ekkert i kjötið.
Sú, sem sat á móti mér sagðist
vera gift en barnlaus. „Hvaða að-
ferð hafið þér beitt til að koma i
veg fyrir það," spurði ég. Og hvað
heldurðu að menneskjan hafi þá
sagt? „Komdu upp á loft eftir
matinn og ég skal lofa þér að sjá.“
Þannig, að ég fékk ekki frekar i
mat í þessu boði en öðrum,“ sagði J
diplómatinn við hinn ráðsnjalla I
starfsbróður sinn.
-----------------------------------j
FLEY ER FRAMTlO
Bátalóns-
bátar
Höfum góða kaupendur
að nýjum og nýlegum
Bátalónsbátum. Höfum
einnig kaupendur að
6—10 tonna trillum.
$
AÐALSKIPASALAN
Austurstræti 14, 4. hæð
sími 26560 — 28888.
Kvöld- og helgarsimi
82219.
WARN bifreiðavörur
Læst mismunadrif í flestar gerðir fjór
hjóladrifs'bifreiða.
Framdrifslokur í allar gerðir fjórhjóla
drifsbifreiða
Rafmagnsspil á allar gerðir bifreiða.
Léttir rafdrifnir kranar á pick-up bif
reiðar og minni vörubifreiðir.
Aðvörunarljós fyrir lögreglu og
sjúkrabifreiðar, vinnuvélar og vöru
bifreiðar.
Aðvörunarkerfi á vörubifreiðar, sem
gefur til kynna þegar bifreiðinni er
ekið afturábak.
Einkaumboð: Guðjón Sigurgeirsson
slmi 51976
Söluumboð: H. Jónsson & Co. Braut
arholti 22.