Morgunblaðið - 03.04.1976, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3, APRlL 1976
Guðmundur Sigursteinsson
Blöndósi — Minningarorð
..Þfgar hrotnar h> lnjan þun^a,
brimirt heyrist yfir fjöll,
þegar hendir sorg við sjóinn.
syrgir. tregar þjódin öll.... “
1 dag fer fram minningarathöfn
um Gudmund Elías Sigursteins-
son i Blönduóskirkju, er fórst
meó vélskipinu Hafrúnu frá Eyr-
arbakka 3. mars sl.
Guðmundur var fæddur 18.
nóv. 1957 á Landspítalanum í
Reykjavík, yngstur þriggja barna
hjónanna Sigursteins Guðmunds-
sonar héraðslæknis á Blönduósi
og Birgitte Vilhelmsdóttur, er þá
voru búsett í Hafnarfirði.
Guðmundur var hvers manns
hugljúfi, frjáls og óþvingaður,
með heilbrigða sál í hraustum lik-
ama. Kappsfullur og ákafur er því
var að skipta og naut sín því vel í
iþróttum, sem hann stundaði með
ánægju og góðum árangri.
Guðmundur stundaði nám i hér-
aðsskólanum aö Reykjum i Hrúta-
firði í tvo vetur, menntaskólanum
í Hafnarfirði sl. haust, en hætti
námi, því hugur hans stefndi ekki
að langskólanámi, þó að hann
hefði til þess góða getu og aðstæð-
ur. I viðtölum mfnum við hann
bæði fyrr og siðar fann ég að
hugur hans var bundinn við land-
búnað.
Guðmundur var heitbundinn
Margréti, Bjarnadóttur, Hákonar-
sonar frá Haga á Barðaströnd,
yndislegri dugnaðarstúlku og
stofnuðu þau heimili sl. haust að
Álfaskeiði 90 í Hafnarfirði, i
næsta nágrenni við heimili mitt. I
vetur gafst mér kostur á að ræða
við honn um eitt og annað og
kynntist ég þá kostum hans enn
hetur, nú sem næst fulltíða man-
ni. Áður þekkti ég hina tápmiklu
og fjörugu bernsku og æsku hans.
I eínu viðtala okkar sagði hann
mér að hann stefndi að námi í
búnaðarskólanum á Hvanneyri til
undirbúnings því að gerast bóndi
í sveit en á því hafði hann mikinn
hug, eins og áður segir. Sjó-
mennsku ætlaði hann ekki að
leggja fyrir sig, hún átti aðeins að
vara stutta stund í vetur.
Margt fer öðruvísi en ætlað er,
„líf mannlegt endar skjótt", og
við stöndum agndofa, svo engin
rökræn hugsun fær skilið og alls
ekki sætt sig við. Okkur er sagt að
allt hafi sinn tilgang, að vegir
guðs séu órannsakanlegir og þeir
deyi ungir sem guðirnir elska, þvi
skulum við trúa. Já, við skulum
vera þess fullviss að nú sé hann
leiddur styrkum höndum hjá guði
almáttugum á nýjum tilverustig-
um.
Megi guð veita aðstandendum
styrk og huggun í sorg þeirra.
Minnumst orða frelsarans: Ég
lifi og þér munuð lifa.
Sigurður Þórðarson.
Frændi okkar og vinur, Guð-
mundur Sigursteinsson er dáinn,
horfinn frá okkur, langt um aldur
fram aðeins 18 ára. Það er erfitt
að átta sig á þessari harmafregn
svo lífsglaður og hraustur sem
hann var.
Minningarnar hrannast upp.
Allsstaðar kemur glaðværðin og
lífsgleðin fram. Guðmundur var
sannkallað náttúruharn. Hann
unni sveitinni og átti sína æðstu
ósk, að verða bóndi. Það var
meðal framtíðardaumanna og efst
á blaði. Hann hafði gaman af
veiðiskap og ferðalögum og var
slyngur laxveiðimaður, þótt ung
ur væri. Allt sem var gott, frjálst
og óháð, var honum að skapi.
Sjómennsku hafði hann ekki
hugsað sér að leggja fyrir sig. Það
átti aðeins að vera þessi vertið.
En róðrarnir urðu ekki margir,
áður en forlögin tóku í taumana.
Af stuttri ævi verður ekki sögð
stór saga en okkur, sem eftir
stöndum finnst, að hér hafi for-
lögin gripið inn f fyrr en skyldi.
En þau verða ekki umflúin hver-
su miskunnarlaus sem okkur
finnst þau vera.
Kæri frændi, þessi fáu kveðju-
orð eru ekki allt sem við vildum
segja. Aðeins lítill þakklætisvott-
ur fyrir þær góðu og björtu
minningar sem við eigum um þig.
Unnustu þinni, foreldrum,
systkinum og öðrum aðstand-
endum vottum við okkar dýpstu
samúð.
Blessuð sé minning þín.
Sigurlfna og Magnús Haukur
Árlega heimtar hafið þungan
skatt af okkur Islendingum. Mar-
gir hafa endað ævi sína í votri
gröf undan brimsorfnum strönd-
um landsins. Mörgunt vöskum
dreng hefur þjóðin átt á bak að
sjá.
Hinn annan mars fórst vélskip-
ið Hafrún frá Eyrarbakka með
allri áhöfn, átta manns á besta
aldri. Það er þjóðinni harmsefni
og umfram allt ástvinum hinna
látnu.
Einn þeirra er fórst með Haf-
rúnu var Guðmundur E. Sigur-
steinsson frá Blönduósi 18 ára að
aldri.
Ég átti því lána að fagna að
kynnast Guðmundi eins og svo
mörgum unglingum, sem hafa
verið nemendur mínir. Það er
gott að kynnast ungu fólki og um-
gangast það. Misjafnlega skýrar
myndir skilur það eftir f huga
manns og sumar dofna fyrr en
aðrar. Minningin um Guðmund er
skýr i huga mínum og hygg ég að
hún dofni ekki svo skjótt.
Guðmundur var góður skóla-
þegn, félagslyndur og ljúfur í um-
gengni hneigður til hljómlistar og
leiklistar og átti í þeim efnum
drjúgan þátt í að halda uppi góðu
félagslífi i skólanum þau ár, sem
hann var hér. Sparaði hann
hvorki tíma né fyrirhöfn að
verða að sem bestu liði á þvi
sviði. F'annst manni stundum,
að með því væri gengið á þann
tíma, sem ætlaður er til hins
hefðbundna náms. En maður-
inn lifir ekki á brauði einu sam-
an og víst ber það vott um
menntun i betra lagi að vera hlut-
gengur i mannsæmandi félagslífi,
þótt einkunnir fyrir það séu ekki
að jafnaði færðar á blað.
En lengst lifir minningin um
Guðmund sem glaðværan, einlæg-
an og ljúfan ungling, sem gott var
að vita nálægt sér og ávallt stafað
hlýju af. Slíkra ungmenna er gott
að minnast og harmdauði er Guð-
mundur okkur, sem honum
kynntust.
Guðmundur var heitbundinn
ágætri og efnilegri stúlku, Mar-
gréti Bjarnadóttur frá Haga á
Barðaströnd, og höfðu þau þegar
sett saman bú og framundan voru
hamingjuríkir dagar. Þungur
harmur er því kveðinn að hinni
ungu unnustu, foretdrum Guð-
mundar og systkinum, en það er
huggun í harmi að minnast góðs
drengs.
Við hjónin vottum foreldrum
Guðmundar, systkinum hans og
unnustu innilegustu samúð okk-
ar.
Ólafur H. Kristjánsson
Þegar ég hefi þráð og beðið
komu Guðmundar bróður míns af
hafi, hefur margt rifjast upp fyrir
mér, um vegferð okkar frá fyrstu
tíð.
Þegar nú skip það, Hafrún, er
Guðmundur bróðir minn var á,
hefur eigi komið að landi, vildi ég
kveðja hann með þessum minn-
ingarorðum.
Guðmundur Elías Sigursteins-
son var fæddur 18. nóvember
1957 í Reykjavík, sonur foreldra
okkar, Sigursteins Guðmundsson-
ar, héraðslæknis á Blönduósi, og
konu hans Brigitte Vilhelmsdótt-
ur.
Við systkinin áttum góða og
hamingjusama æsku í okkar for-
eldrahúsum, þar sem kappkostað
var að láta okkur líða vel í góðum
heimilisanda, með trúarlegu
ívafi.
Við yngri systkinin vorum á
líku reki, vorum í bemsku mjög
samrýnd í leikjum okkar á bökk-
um Blöndu, er Héraðshælið stend-
ur á, og er við fórum í sveit á
sumrin, vorum við ekki langt
hvort frá öðru í Svartárdal.
Ég var á Steiná, en Guðnj,undur
á Eiríksstöðum. Sveitalífið átti
vel við okkur og Guðmundur var
mörg sumur í dvöl í sveitinni sem
hafði mikil uppeldisáhrif á hann.
Þau voru varanleg, sú hugsun
festi rætur í huga hans að verða
bóndi i íslenzkri sveit.
Guðmundur stundaði nám í
Reykjaskóla í Hrútafirði, síðan í
Gagnfræðaskólanum á Akureyri,
og nú siðast í Menntaskólanum í
Flensborg i Hafnarfirði, en í þeim
kaupstað ólst faðir okkar upp.
Féll honum námið vel, var sam-
vizkusamur og iðinn við lestur-
inn. Hann átti glaða og létta lund,
er laðaði fólk að honum, svo hann
varð vinsæll, enda góðgjarn og
háttvís.
Það bar snemma á þvi að hann
var söngelskur, endaspilaði hann
á gítar og naut þess að hlusta á
góða hljómlist, er göfgar mann-
inn. Við vorum alin upp við það
hjá móður okkar, sem er mikill
unnandi fagurrar tónlistar.
Við systkinin nutum þess er við
vorum komin á legg að sjá önn-
ur lönd. Ferðuðumst við þá með
foreldrum okkar árið 1969 um
Þýzkaland, feðraslóð móður okk-
ar og ættmenna hennar, auk þess
sem við fórum um Austurríki og
Ítalíu. Þó margt væri þar að sjá
um handverk mannanna og dá-
semdir Drottins, þá bar hugurinn
okkyr heim til Islands í anda orð-
t
Móðir okkar
SOFFÍA ELÍASDÓTTIR
AuSbrekku 29.
Kópavogi
andaðist i Borgarspitalanum aðfaranótt 1 april
Haukur Vigfússon.
Sigurður Vigfússon
t
Móðir mín
SIGRÚN GUÐMUNDSDÓTTIR
frá ísafirði
andaðist á Sólvangi, Hafnarfirði, 2 apríl
Útförin tilkynnt síðar
Guðmundur Ludvigsson
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
VALTÝRBRANDSSON
Strembugötu 10,
lézt á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja að morgni 1 april
Ásta Guðjónsdóttir
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnqbörn.
Útför t BJÖRNS ÞORLÁKSSONAR
frá Hvammstanga
fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 7 april kl 1 3.30
Margrét Björnsdóttir Anna Pétursdóttir tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÍÐUR JÚLÍUSDÓTTIR
Asvallagotu 63
verður jarðsungin, frá Fossvogskirkju, mánudaginn 5 apríl kl 1 0 30
Inga Gestsdóttir
Rósa Gestsdóttir
Guðný Gestsdóttir
Róbert Gestsson
Júlíus Gestsson
Jón G. S. Jónsson
Jónas Halldórsson
Bjarni Gíslason
Ingveldur Einarsdóttir
Halldóra Guðmundsdóttir.
Sigríður S. Júlíusdóttir
barnaborn
t
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför eiginkonu
minnar og móður okkar,
GUÐRÚNAR GUÐNADÓTTUR
húsfreyju að Þverlæk í Holtum
Guðmundur Þorleifsson
Guðni Guðmundsson
Þorleifur Guðmundsson.
Þökkum innilega auðsýnda samú^^g vináttu við andlát og jarðarför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
JÓNÍU JÓNSDÓTTUR
frá Jómsborg
Hverfisgötu 38 B, Hafnarfirði
Karólína K. Björnsdóttir
Björney J. Björnsdóttir
Magnús Elíasson
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir alla þá vináttu og hlýhug sem okkur var sýndur
við andlát og útför
HALLGRÍMS GEORGS GUÐBJÖRNSSONAR
Elín Frlmannsdóttir Guðbjörn Hallgrimsson
Grlmur Sigurgrimsson Kristin Guðmundsdóttir.
t
Innileqar þakkir fyrir auðsýndan vinarhuq oq samúð við andlát oq útför
HELGA JÓNSSONAR
múrara
Mávahlíð 20
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarliði A-3 deildar
Borgarspitalans og Vífilsstaðahælis
Sigurlaug Ingimundardóttir
Guðni Geir Helgason
Guðbjörg Helgadóttir
Anný Helgadóttir
Helgi Guðmundsson.
t
Innilegar þakkir vottum við öllum þeim, sem sýnt hafa samúð og
vinarhug í veikindum og við fráfall
ÞORSTEINS M. JÓNSSONAR
fyrrum skólastjóra
Eskihlíð 21, Reykjavlk
Sérstakar þakkir færum við öllum læknum á Vífilsstaðasjúkrahúsi, svo
og hjúkrunar- og starfsliði á deild 5
Sigurjóna Jaköbsdóttir
og fjölskylda.