Morgunblaðið - 14.07.1978, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. JÚLÍ 1978
23
Sverrir Sigurðs-
son — Minning
Fæddur 24. júli 1899
Dáinn 28. mars 1978
Sverrir Sigurðsson fæddist þann
24. júlí árið 1899. Heimabyggð
hans var Miklaholtshreppur þar
sem faðir hans, Sigurður Guð-
mundsson, var bóndi, en móðir
Sverris var Þuríður Þórðardóttir.
Sverrir tók snemma til hendinni.
Aðeins 16 ára gamall hóf hann
sjómennsku á Suðurnesjum og reri
úr Garðinum. Þá var hér næg
atvinna og hingað leituðu margir,
þegar lífsbjörgin brást í heima-
byggð.
Um tvítugt flutti Sverrir til
Grindavíkur og árið 1923 gekk
hann að eiga eftirlifandi konu
sína, Guðmundu Ólafsdóttur, sem
er ættuð úr Grindavík. Þar hafa
þau hjónin búið mest alla sína
búskapartíð, en einnig skamma
hríð á Akranesi og í Hafnarfirði.
í Grindavík byggði Sverrir húsið
Brimnes, sem nú nefnist Víkur-
braut 15. Þar bjó hann ásamt konu
sinni meðan heilsan leyfði.
Brimnes þótti myndarlegt átak á
sínum tíma og lýsir vel atorku
Sverris.
í Grindavík tók Sverrir brátt til
við útgerð. Fyrst í stað með mági
sínum Gunnari Ólafssyni skip-
Minning:
stjóra frá Hæðarenda, og síðan
með svila sínum Jóni Péturssyni,
skipstjóra frá Blómsturvöllum.
Fljótlega eftir stríð fór hann í
útgerð með Sigurði Magnússyni
skipstjóra og Kristni Olafssyni
vélstjóra, um nokkurra ára skeið,
er þeir keyptu hið aflasæla skip
m/b Hrafn Sveinbjarnarson sem
var 20 tonna tréskip, og vissu
menn á staðnum vart hvað ætti að
gera við svo stórt skip til Grinda-
víkur. Loks rak hann söltunarstöð
ásamt Magnúsi syni sínum á
árunum 1955—1966. Athafnaþrá
hans bar vitni um lífskraft og
gildismat sem inni fyrir bjó.
Vinnan var honum annað og
meira en að afla sér lífsviðurværis,
hún gaf lífinu gildi og án vinnunn-
ar var eins og lífið hefði glatað
fyllingu sinni.
Guðmunda og Sverrir eignuðust
fimm börn, Sigurberg og Ernu,
sem eru búsett í Keflavík og Ólaf
og Magnús Þór, sem eru búsettir
í Grindavík og loks Þorberg, sem
ekki hefur verið heill heilsu. Allt
dugmikið fólk sem þegar hefur
skilað drjúgu ævistarfi.
Guðmunda átti eina dóttur
fyrir, Ólafíu Kristínu, sem nú er
látin, en henni reyndist Sverrir
sem besti faðir.
Með Sverri er góður maður
genginn og það þarf ekki að fara
mörgum orðum um hvern hug
fjölskyldan bar til hans. Víst er
um að minning Sverris mun lifa
áfram meðal ástvina og þeirra sem
þekktu hann.
Síðustu æviárin var hann ekki
heill heilsu og um 1970 hætti hann
störfum vegna veikinda. Upp úr
því naut hann umönnunar á
heimili dóttur sinnar og tengda-
sonar og nú seinast var hann á
dvalarheimilinu Garðvangi, Garði.
Magnús Sverrisson
Helgi Stefánsson
Hofnesi,
Fæddur 13. nóvember 1920
Dáinn 1. júlí 1978
Dáinn horfinn — harmafregn.
Undarlega bitur er sú tómleika-
kennd, sem grípur mann þegar
góðir vinir kveðja skyndilega og
óvænt. Þegar Helgi Stefánsson dó
kom hryggðin í heimsókn til
margra og að þeim setti söknuð,
sem mun vara lengi.
Þar er á bak að sjá manni, er
treysta mátti fullkomlega til
velvilja og drengilegrar framkomu
við alla þá, sem hann umgekkst.
Hugsunarháttur Helga og óser-
hlífni, við að láta gott af sér leiða
— óumbeðinn — var með eindæm-
um. Við minnumst fyrri tíða. Við
munum hann vel er við komum
hingað í sveitipa öllum ókunnug
fyrir 25 árum — hve hann tók
okkur strax hlýlega og af innileik,
hann varð strax sannur vinur og
þar á hefur aldrei fallið skuggi,
hann var ávallt aufúsugestur á
okkar heimili og eins fannst að
velkominn var maður á hans
heimili.
Man ég hann í smalamennskum
á haustin, fullan af áhuga og
hjálpsemi, stundum dag eftir dag,
ávallt reiðubúinn að rétta hjálpar-
hönd. Aldrei var hugsað um hvort
borgun fengist fyrir fullan vinnu-
dag, og þó að hann væri ekki að
smala saman sínu eigin fé var
áhuginn fyrir því að allt kæmist til
skila eins og um hans eigið fé væri
að ræða.
Man ég hann vel í fjöruferðum
á vetrum og ekki síður í selveiðum
á vorin, en síðustu fjöruferðina
fórum við saman um mánaðamót-
in maí og júní. Hann kallaði það
að fara í sumarfrí, þegar fjöru-
ferðir — þó erfiðar væru, svo mikil
var gleðin, sem fylgdi starfinu. En
bezt man ég hann í smalamennsku
Orœfum
í skörðunum austan haustið 1976
er við urðum dægurþrota og
urðum að láta fyrirberast alla
nóttina standandi á Skaftafells-
jökli í roki og rigningu, ég man orð
hans er hann sagði: „Við deyjum
ekki hér Jakob."
Við söknum hans sárt og hann
er þess virði að hans sé saknað, en
hvað er söknuður okkar hjá
heimilisfólksins á Hofsnesi, sem
hefur misst svo mikið — máttar-
stólpa heimilisins?
Þegar við í hugum okkar virðum
fyrir okkur líf og ævistarf Helga
Stefánssonar koma þessi orð
heilagrar ritningar upp í huga
okkar: „Mennirnir dæma um útlit
og vöxt, en drottinn lítur á
hjartað."
Með þá fullvissu kveðjum við
kæran vin.
Aldrei skal deyja dómur of
dauðan hvern og vel er, þegar
dómurinn er á þessa leið:
Deyr fé
deyja frænrlur
deyr sj&lfr et sama
en orðstírr
deyr aldrÍKÍ
hveim es sér góðan xetr.
Guðveig og Jakob
Skaftafelli.
LANDSMÓT HESTAMANNA
SKÓGARHÓLUM:
í dag veröa kynbótahrossin, unglingakeppni 10—12 ára, undanrásir
kappreiöa o.fl.
I kvöld kl. 21 hefst kvöldvaka. Þar munu hornaflokkar leika. Einsöngur og
kórsöngur, leikþáttur, sýning barna og unglinga á hestum o.fl.
Hittumst á Skógarhólum.
Þá er platan sem allir hafa beöiö eftir komin
10 frábær lög, þar á meöal hiö geypivinsæla
RIVERS OF BABYLON.
Suðurlandsbraut 8 Laugavegur 24
Sími 84670. Sími 18670
Vesturver
Sími 12110.