Morgunblaðið - 04.02.1979, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 4. FEBRÚAR 1979
7
HUG-
VEKJA
eftir séra
Jón Auðuns
Þau koma illa heim viö
þessa árstíö hjá okkur
Noröurlandabúum öll þrjú
guöspjöll þessa sunnu-
dags, enda valin af mönn-
um, sem langt suöur í
löndum bjuggu snemma á
öldum kristninnar. Þau
greina öll frá líkingum sem
Jesús tók af gróöri og
voryrkju manna í heim-
kynnum hans.
Eftir janúarmánuö, hinn
kaldasta síöan frostavet-
urinn mikla, lítum viö yfir
fannabreiöur og óvenju-
legt vetrarríki og er okkur
aö vonum sumargróður
og sáðmannsstarf sízt í
huga. Auöveldara væri að
semja hugvekju út frá
þessum blessuðu gróðrar-
guöspjöllum á fallegum
vordegi meö sumarblíö-
una í vændum. í einu
þeirra dregur Jesús upp
mynd af manni, sem geng-
ur út og sáir must-
arðskornum í akur sinn.
Örlitlu korni fleygir maöur-
inn í moldina og síöan
gengur hann heim.
Tímar líöa og ár, og
aftur er bóndinn á akri
sínum. Hann nemur stað-
ar þar, sem litla mustarðs-
korniö haföi falliö í mold-
ina, og nú blasir viö hon-
um jurt svo stór, að þegar
hann nálgast flýgur uþþ
hóþur fugla, sem setið
haföi á greinunum. Svo
ótrúlegt lífsmagn haföi bú-
iö í fisléttri ögn.
Þaö væri hægt að nema
aöra ennþá stórkostlegri
líkingu af lífsmagni, sem í
einu litlu fræi getur fólgizt.
Þaö er sagt, aö risafururn-
ar í Vesturheimi muni
stærstu tré jarðar. Þús-
unda ára gamlar eru þær
sagðar orðnar og aö í
gegn um stofnana niöri við
jöröu liggi þjóðvegir, sem
menn aka eftir. Risaeikur
þessar eru sagðar þrisvar
sinnum hærri en turninn á
Reykjavíkurapóteki.
Sönnur veit ég ekki,
en svo hef ég lesið.
Endur fyrir löngu féll
þarna fræhnúöur í mold-
ina, en „sæöið grær og
vex“, sagði Kristur.
Hann notar líkinguna af
mustarðskorninu ekki
meö risaeikurnar eða
annan furöugróöur jaröar í
huga. Hann bendir á
annan sannleik: Gættu
þess, maöur, ungur eöa
gamall, öldungur eöa
barn, aö öll þau áhrif, góö
eöa ill, sem inn í sál þína
berast, lúta sama lögmáli
og mustaröskornin, í sál
þinni vaxa þau og bera
þar ávöxt hvort sem þú
gerir þér það Ijóst eöa
ekki, ávöxt böls eða bless-
unar, um þaö kannt þú aö
ráöa minnu en þig grunar.
Nú horfir þú á vetrar-
jöröina, hugsaöu um þaö
aö undir fannabreiðunum
felast milljarðir örsmárra
frækorna frá liðnu hausti.
Þau eru ekki dáin, heldur
sofa þau og vakna á
næsta vori og bera blóma.
Minnstu þess aö svo geta
smærstu fræin, sem í sál
þína falla, borið ávöxt
meiri en þú hefur hug-
mynd um. Svo þýðingar-
mikil fyrir alla framtíð þína
geta orðið fræin, sem í sál
þína falla t dag, og ekki
aðeins fyrir framtíö þína
hér í heimi. Annarsstaöar í
tilverunni, löngu eftir að
þú hefur lokiö lífi þínu á
jörðu, áttu aö búa að
ávöxtum þess, góöum eöa
illum, sem í sál þína var
sáö á hverfulli jarðneskri
stund.
Á þetta alvörumál er
Jesús aö benda áheyrend-
um sínum meö líkingunni
af mustaröskorninu. Eins
og moldin er sál þín, hinn
ódauðlegi kjarni þinn, sem
á aö lifa eftir aö flest þaö
sem þú ert aö lifa fyrir,
berjast fyrir, er grafið,
gleymt og dautt. Manstu
þaö sem hiö mikla skáld,
séra Matthías, kvaö:
„Þaö kostar svo mikla
mæöu,
svo margfalt reynslustríð,
að sá fyrir lífið hér í heim,
en hvaö fyrir eilífa tíö?“
„Fyrir eilífa tíö“ — við
lifum fyrir líöandi stund,
langflest, aö því beinist
langsamlega megnið af
viðieitni okkar aö upp-
skeran verði hvaö ríkust á
næsta degi eöa næstu
árum af því, sem viö sáum
daglega til. Auöshyggjan
er hinn daglegi hvati aö
flestu því, sem „lifað er
fyrir og barizt á móti“.
Ekki geri ég lítið úr því
striti, þaö er nauösynlegt,
en nauösynlegt aö vissu
marki og ekki lengra. Ef
þú vinnur fyrir aöra um
leið og þú vinnur fyrir
sjálfan þig, er barátta þín
drengileg. En í þeirri
blekkingu lifa langflestir,
að heppnist veraldarstrit-
ið, hverjum brögöum sem
er beitt, sé reikningsskil-
um lokið. Þó ættu allir
menn aö vita, og vita
raunar, að skýlaus kenn-
ing krigtindómsins er sú,
aö hverju fræi, sem viö
sáum, erum viö ekki aö sá
fyrir jarðnesku árin ein,
heldur einnig fyrir „eilífa
tíö“. Og þá einnig hitt, aö í
eilíföinni bera ávöxt þau
fræ, sem á hverfulli stund
falla í sálin, jafnvel þótt
enginn sjái ávöxt þeirra
hér.
Svo sagði mér breið-
firzk kona, prestsdóttir, aö
á kirkjustaö einum vestur í
Dölum hafi í bernsku
hennar verið tvö hliö aö
kirkjugarðinum. Var
annað „sáluhlið" og ekki
opnaö nema til þess aö
bera lík til kirkju. Yfir því
var gömul tréfjöl, snjáö,
en þar mátti þó ennþá
lesa: „Þeink upp á þetta
þitt síöasta, munt þú þá
aldrei illt gera“. Auðvitað
lýsir þetta of mikilli bjart-
sýni á getu manns og
mátt, en má þó skilja í
sambandi við orð Jesú um
mustarðskorniö, sem í
moldina — mannlega sál
— féll.
Nú er eftir önnur hliö
þessa merkilega
guöspjalls: Hverjum fræ-
kornum sáir þú sjálfur, —
hverjir eru þeir sáömenn,
sem í sál þína sá? Þess
langar mig að gera nokkra
grein í hugvekjunni á
sunnudaginn kemur.
„Sœðið grœr
og vex”
Sérstakir TUDOR
rafgeymar fyrir báta
TUDOR
rafgeymar meö 9 líf
Ármúla 28 — Sími 37033
Vatnsþéttur
krossviður
af öllum geröum og þykktum.
Mjög hagstætt verö.
Timburverzlunin
Volundur hf.
KLAPPARSTÍG 1, SÍMI 18430 — SKEIFAN 19, SÍMI 85244
STRATFORD 404
VERÐ KR. 38.852.-
Fr jálst er í fjallasal

Ski-doo Everest 40 ha. á 1.580.000.-
Artic Cat Panther 45 ha. á 1.680.000.
Artic Cat Pantera 55 ha. á 1.886.000.-
tii afgreiöslu strax.
Einnig væntanlegar margar gerðir af aftanísleðum.
Gísli Jónsson & Co H.F.
Sundaborg 41, sími 86644.