Morgunblaðið - 12.03.1982, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. MARZ 1982 2 3
Grindavík:
Frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins
Agnes Jónsdóttir,
kaupmadur
Ivar l'órhallsson,
trésmíðameistari
Edvarð Júlíusson,
útgerðarmaður
Ouðmundur Guðmundsson,
skipstjóri
Guðmundur Kristjánsson,
verkstjóri
Hjálmey Einarsdóttir
verkakona
Jóhannes Karlsson,
vélstjóri
Magnús Ingólfsson, Ólína Ragnarsdóttir, Stefán Tómasson, Viktoría Ketilsdóttir,
slökkviliðsstjóri húsmóðir útvarpsvirki skrifstofumaður
Grindavík:
Sameiginlegt prófkjör á sunnudaginn
SAMEIGINLEGT prófkjör stjórn-
málaflokkanna fjögurra í Grindavík
fer fram á sunnudaginn, 14. marz,
og verður kosið í Festi frá klukkan
10 til 22. Kosningarétt hafa allir,
sem eru orðnir 18 ára þann dag,
sem kosið verður til sveitarstjórnar.
Frambjóðendur Alþýðubanda-
lagsins í prófkjörinu eru: Guðrún
Matthíasdóttir Húsatóftum,
Helga Enoksdóttir Heiðarhrauni
20, Hinrik Bergsson Austurvegi 4,
Hjálmar Haraldsson Staðarvör 5,
Jón Guðmundsson Leynisbraut
10, Kjartan Kristófersson Heið-
arhrauni 49, Már Valdimarsson
Selsvöllum 13, Ólöf Ólöfsdóttir
Heiðarhrauni 54, Sigurlaug
Tryggvadóttir Staðarhrauni 22 og
Steinþór Þorvaldsson Staðarvör
2.
Frambjóðendur Alþýðuflokks-
ins eru: Björg Einarsdóttir Sels-
völlum 7, Guðný Ragnarsdóttir
Hólavöllum 5, Jón Hólmgeirsson
Túngötu 5, Jón Gröndal Túngötu
18, Kjartan Ragnarsson Arnar-
hrauni 4, Lúðvík P. Jóelsson Vík-
urbraut 11, Magnús Ólafsson
Baðsvöllum 5, Pétur Vilbergsson
Leynibrún 13, Sigurður M.
Ágústsson Heiðarhrauni 8 og
Sverrir Jóhannsson Gránargötu 8.
Frambjóðendur Framsóknar-
flokksins eru: Bjarni Andrésson
Staðarhrauni 11, Guðmundur
Karl Tómasson Efstahrauni 5,
Gunnlaugur Hreinsson Selsvöll-
um 21, Gunnar Vilbergsson Heið-
arhrauni 10, Gylfi Halldórsson
Borgarhrauni 14, Halldór Ingv-
arsson Ásabraut 2, Helga Jó-
hannsdóttir Suðurvör 4, Kristinn
Gamalíelsson cBorgarhrauni 18,
Kristján Finnbogason Staðar-
hrauni 9, Ragnheiður Bergmunds-
dóttir Mánasundi 4, Salbjörg
Jónsdóttir Mánagerði 5 og Þórar-
inn Guðlaugsson Staðarhrauni 21.
Frambjóðendur Sjálfstæðis-
flokksins eru: Agnes Jónsdóttir
Hvassahrauni 8, Björn Haralds-
son Borgarhrauni 20, Eðvarð Júlí-
usson Mánagötu 13, Guðmundur
Guðmundsson Baðsvöllum 2, Guð-
mundur Kristjánsson Mánasundi
2, Hjálmey Einarsdóttir Suðurvör
7, Ivar Þórhallsson Austurvegi 24,
Jóhannes Karlsson Staðarhrauni
6, Magnús Ingólfsson Staðar-
hrauni 19, Ólína Ragnarsdóttir
Ásbraut 7, Stefán Tómasson
Heiðarhrauni 18 og Viktoría Ket-
ilsdóttir Marargötu 5.
Núverandi bæjarstjórn í
Grindavík skipa tveir fulltrúar
Alþýðubandalags, 2 frá Alþýðu-
flokki, 2 frá Sjálfstæðisflokki og
einn frá Framsóknarflokki. Eftir
síðustu kosningar mynduðu Al-
þýðuflokkur og Alþýðubandalag
meirihluta, en hann sprakk
skömmu síðar vegna ágreinings
um ráðningu bæjarstjóra, og hef-
ur engin formleg meirihluta- og
minnihlutaskipting verið síðan.
Fjórir bæjarfulltrúar gefa ekki
kost á sér nú: Guðni Ölversson
fulltrúi Alþýðubandalagsins,
Svavar Árnason forseti bæjar-
stjórnar, fulltrúi Alþýðuflokks-
ins, Bogi Hallgrímsson fulltrúi
Framsóknarflokksins og Dag-
bjartur Einarsson fulltrúi Sjálf-
stæðisflokksins.
„Stundarfriðuru
á Hvammstanga
Við jólamatborðið. Frá vinstri: Árni (Páll Sigurðsson), Örnólfur (Vilhelm
V. Guðbjartsson), Guðrún eldri (Annie Mary Pálmadóttir) og lngunn
(Hrönn Albertsdóttir).
Eftir Hafstein
Karlsson
Áhugaleikhúsin á lands-
byRKÖinni eru nú hvert af öðru
að frumsýna leikrit sín þetta
árið. Kennir þar ýmissa grasa,
leikritin eru ýmist eftir inn-
lenda höfunda eða erlenda, sum
eru gömul og önnur nýrri. Ég
veit um tvö leikfélög sem taka
fyrir leikrit eftir Guðmund
Steinsson. Leikfélag Horna-
fjarðar æfir nú Sólarferðina og
Leikflokkurinn á Hvamms-
tanga frumsýndi nýlega Stund-
arfrið. Þessi leikrit hafa bæði
náð miklum vinsældum. Sólar-
ferð var frumsýnd í Þjóðleik-
húsinu 1976 og náði þar meiri
vinsældum er nokkurt annað
nýtt íslenskt leikrit sem sýnt
hafði verið í því húsi. Leikritið
Stundarfriður var frumsýnt í
Þjóðleikhúsinu 1979 og hlaut fá-
dæma góðar viðtökur hjá áhorf-
endum. Það hefur nú verið sýnt
víða um Evrópu. Haustið 1980
sýndi Þjóðleikhúsið Stundarfrið
á alþjóðlegri leiklistarhátíð í
Belgrad, Svenska Teatern í
Helsingfors og Klara Teatern í
Stokkhólmi. Vorið 1981 var
Stundarfriður sýndur á tveimur
leiklistarhátíðum í Þýskalandi,
Wiesbaden og Lúbeck og í Det
ny Teater í Kaupmannahöfn. Þá
„Þó ekki sé raunhæft ad
bera saman þessa sýn-
ingu og uppfærslu Þjóð-
leikhússins á Stundarfrið
má segja, að áhuga-
mennirnir kæmu alls
ekki illa út úr slíkum
samanburði/*
hefur Dramaten í Stokkhólmi
ákveðið að sýna Stundarfrið á
næsta Ieikári og Konunglega
leikhúsið í Kaupmannahöfn
hefur tryggt sér sýningarrétt.
Það er því óhætt að segja að
þetta leikrit hefur vakið veru-
lega athygli. Þrátt fyrir það er
það fyrst núna sem áhugaleik-
hús á landsbyggðinni ræðst í að
færa það upp. Má vera að
áhugafólkið hafi hingað til
óttast hraðann og tæknilegu at-
riðin í leikritinu.
Leikritið fjallar um fjöl-
skyldu í nútímaþjóðfélagi.
Tæknin hefur leyst hin mann-
IpgU samskipti fjölskyldumeð-
lima af hólmi. Sjónvarpið er sí-
fellt í gangi og dregur að sér
athygli heimilisfólksins, síminn
ogMyrasíminn eru hringjandi í
tíma og ótíma, „græjurnar" á
fullu, stundum mörg tæki í einu
flytjandi ólíka tónlist. Og auð-
vitað þurfa allir að nota bílana
tvo. Enginn má vera að því að
sinna afanum og ömmunni sem
dvelja á heimilinu um stundar-
3akir. Það er ekki hægt að taka
þau alfarið inn á heimilið, þó að
ekki skorti húsrými. Þau skulu
á elliheimili. Það má því segja
að þetta leikrit eigi erindi til
okkar á ári aldraðra. Tilfinn-
ingar eru úr sögunni, það kemur
glöggt í ljós þegar heimilisfað-
irinn fær hjartakast, aðrir fjöl-
skyldumeðlimir taka vart eftir
því nema þá eiginkonan. Fjöl-
skyldan má aldrei vera að því
að borða sameiginlegan máls-
verð, ekki einu sinni á jólunum.
Allir eru meira og minna háðir
pillum: Vítamínpillum, tauga-
pillum, hjartapillum, pillum til
að koma reglu á tíðirnar og svo
framvegis. Þetta er sem sagt
nútímafjölskyldan örlítið ýkt.
Uppfærsla Leikflokksins á
Hvammstanga er í fáu frá-
brugðin sýningu Þjóðleikhúss-
ins á leikritinu. Ef til vill er
mesti munurinn sá að annars
vegar er um að ræða áhuga-
leikhús og hins vegar atvinnu-
leikhús. Flestir geta verið sam-
mála um að ekki er hægt að
gera sömu kröfur til áhugaleik-
ara og atvinnuleikara. Þeir
fyrrnefndu sinna leiklistinni að
loknu brauðstritinu en hinir
síðarnefndu lifa á leiklistinni.
Áhugamennirnir eyða yfirleitt
miklum hluta frítíma síns í æf-
ingar og vinna því afar fórnfúst
starf í þágu listarinnar. Það er
því ekki raunhæft að bera sam-
an sýningar áhugamanna og
sýningar atvinnumanna. Með
þessu er ég ekki að segja að sýn-
ing Leikflokksins á Hvamms-
tanga hafi verið léleg, síður en
svo. Það rann nefnilega upp
fyrir mér eftir sýninguna, að
áhugamennirnir standa at-
vinnumönnunum lítið að baki í
mörgu.
Guðmundur Sigurðsson og
Hrönn Albertsdóttir fóru með
hlutverk hjónanna í Stundar-
friði. Leikur þeirra beggja var
mjög góður og þá sérstaklega
Guðmundar sem er greinilega
leikari af guðs náð. Hann er
ekki síðri útlærðum leikurum,
maðurinn sá. Hrönn hafði gott
vald á radd- og svipbrigðum og
túlkaði Ingunni mjög vel.
Kostuleg voru þau Vilhelm V.
Guðbjartsson og Annie Mary
Pálmadóttir í hlutverkum afans
og ömmunnar. Berglind Magn-
úsdóttir var góð sem hin ver-
gjarna dóttir. Sama má segja
um Ernu Friðriksdóttur sem
var að stíga á sviðið í fyrsta
skipti. Pál Sigurðsson skorti ör-
lítinn neista til að vera sann-
færandi í hlutverki sonarins.
Vinir Mörtu, þeir Marteinn
Reimarsson og Kristinn Sig-
urðsson, voru ekki góðir. Tækni-
legu atriðin voru öll í góðu iagi.
Sviðsmyndin var ekki ósvipuð
sviðsmynd Þjóðleikhússins,
kannske ögn heimilislegri. Á
heildina litið var leiksýningin
góð. Þó að ekki sé raunhæft að
bera saman þessa sýningu og
uppfærslu Þjóðleikhússins á
Stundarfriði, má segja, að
áhugamennirnir kæmu alls ekki
illa út úr slíkum samanburði.
Hafsteinn Karlsson